Απαγορεύεται να χαθεί κι άλλη γενιά στον Παναθηναϊκό

Στον Παναθηναϊκό με ορισμένες εξαιρέσεις γινόταν και γίνεται καλή δουλειά στην Ακαδημία. Τα τελευταία δέκα χρόνια, όμως, παρά τα οικονομικά προβλήματα δεν αναδείχθηκαν από τα τμήματα υποδομής αρκετοί παίκτες, που και έναν καλό κορμό θα σχημάτιζαν και η ΠΑΕ θα εξοικονομούσε σημαντικά ποσά.

Μετά τον Νίνη, αυτοί που ξεχώρισαν πραγματικά ήταν οι Καπίνο, Μαυρίας. Και οι δύο έφεραν μάλιστα πέντε εκατ. ευρώ και πλέον στον σύλλογο, αλλά η πορεία ειδικά του δεύτερου δεν ήταν αυτή που όλοι θα περίμεναν. Στην πρώτη θητεία του Νταμπίζα, εκ των πραγμάτων δόθηκε χώρος στα νέα παιδιά. Πλην του Χρήστου Δώνη, όμως, κανένα παιδί δεν είχε την επιθυμητή διαδρομή. Φταίνε όσοι διαχειρίστηκαν το αγωνιστικό κομμάτι; Είχαν ταβάνι ορισμένα παιδιά; Πιθανότατα ήταν ένας συνδυασμός αν κρίνουμε κι από την πορεία των ποδοσφαιριστών. Ο Ρισβάνης για παράδειγμα αποδείχθηκε ότι είναι ένα σπουδαίο ταλέντο. Το ταβάνι του, ωστόσο, είναι ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός ή ο Ατρόμητος; Κανείς δεν μπορεί να το πει με βεβαιότητα αν δεν δοκιμαστεί στα δύσκολα και σε διάρκεια.

Το καλοκαίρι του 2013 στην πρώτη ομάδα μέλη ήταν οι Καπίνο, Λαγός, Τριανταφυλλόπουλος, Χουχούμης, οι οποίοι είχαν αρχίσει βέβαια πιο πριν να παίρνουν παιχνίδια. Παρέμειναν οι Δώνης, Μουζακίτης, Αποστολόπουλος, Γιαννιτσάνης (είχαν παίξει 1-2 ματς κυπέλλου τη σεζόν 2012-13) και προστέθηκαν και οι Ρισβάνης, Μαρινάκης, Σταματάκης, Αναστασόπουλος, Κουσίδης. Οι τρεις πρώτοι, συν τον  Δώνη και τον Ρισβάνη πήραν χρόνο συμμετοχής. Οι υπόλοιποι γρήγορα εξαφανίστηκαν. Μην ξεχνάμε επίσης ότι εκείνη τη σεζόν παρά τα προβλήματα ο Παναθηναϊκός έφερε έμπειρους παίκτες, όπως οι Μπεργκ, Πράνιτς, Σίλντενφελντ, Μέντες, Μπαϊράμι και είχε και τον Ζέκα, Εφερε επίσης ταλαντούχους παίκτες όπως οι Καρέλης, Αμπέντ, Ατζαγκούν, Κλωναρίδης.

Ελάχιστοι, λοιπόν από την Ακαδημία βρήκαν χώρο. Απ’ αυτούς που δεν… εξαφανίστηκαν αμέσως εκείνη την περίοδο, ο Καπίνο δεν έπιασε στο εξωτερικό και γύρισε στον Ολυμπιακό.  Ο Λαγός πήγε στο εξωτερικό, όμως, η πορεία του είναι φθίνουσα. Ο Χουχούμης δεν καθιερώθηκε και το παλεύει στη Μπρατισλάβα. Ο Ρισβάνης ήταν βασικός στον Πανιώνιο, πήγε στον Ολυμπιακό και έκανε γεμάτη σεζόν στον Ατρόμητο. Και ο Τριανταφυλλόπουλος έχει μία αξιοπρεπή πορεία στον Αστέρα Τρίπολης. Μόνο ο Δώνης, λοιπόν, έμεινε στο ρόστερ, αφού πρώτα πήγε σε ΠΑΣ Γιάννινα, Ηρακλή και φέτος βρήκε αρκετό χώρο για να παίξει ακόμα κι επιθετικός.

Τη σεζόν που πέρασε η Κ20 έχασε στις τελευταίες τρεις αγωνιστικές το πρωτάθλημα και η Κ17 στα πέναλτι (η κ15 το πήρε, αλλά είναι νωρίς να συζητάμε για κάποιον στην πρώτη ομάδα). Όσοι έχουν παρακολουθήσει τα δύο τμήματα υποστηρίζουν ότι υπάρχουν διαμάντια. Να θυμίσουμε ότι στην πρώτη ομάδα ήταν με τον Ουζουνίδη οι Εμμανουηλίδης, Μπουζούκης, Κουντουριώτης, Πίσπας, Χατζηγιοβάνης, Κότσαρης και ο Αποστολάκης προς το τέλος.  Οι πρώτοι πέντε μέτρησαν συμμετοχή. Δεδομένα θα ανέβουν κι άλλοι. Από την Κ20 και οι πληροφορίες αναφέρουν κι 1-2 από την Κ17.

Χρειάζεται, όμως, σύνεση, ισορροπία, σωστή διαχείριση. Η πίεση θα είναι μεγάλη. Κι αυτή τη φορά δεν πρέπει να χαθεί ολόκληρη η γενιά. Κάποιοι σίγουρα έχουν χαμηλότερο ταβάνι και δεν θα μπορούν να αντεπεξέλθουν στον Παναθηναϊκό. Το ποιοι είναι αυτοί πρέπει να αξιολογηθεί σωστά. Να μην υπάρξουν βιαστικές κρίσεις. Θα πρέπει να εξαντληθούν τα περιθώρια. Δεν είναι λίγες οι φορές που αρχικά θεωρεί ένας προπονητής ή ένας τεχνικός διευθυντής ότι «δεν κάνει» και ξαφνικά έπειτα από 2-3 χρόνια βγάζει μάτια αλλού. Θα πει φυσικά κάποιος ότι είναι και θέμα τύχης, συγκυριών.

Όπως και να έχει, είναι η ευκαιρία ο Παναθηναϊκός να αναδείξει 3-4 παιδιά που θα μονιμοποιηθούν στην ενδεκάδα του. Αν είναι και περισσότερα τόσο το καλύτερο. Διαφορετικά δεν έχει νόημα να λες ότι γίνεται καλή δουλειά στην Ακαδημία, αν δεν έχεις όφελος και μακροπρόθεσμα. Το θετικό είναι ότι τα παιδιά που είναι στην πρώτη ομάδα κι αυτά που θα ανέβουν, ότι έχτισαν νοοτροπία νικητή. Σαφώς κι έχει μεγάλη σημασία να δουλεύουν στην τακτική, να είναι πειθαρχημένοι αγωνιστικά, αλλά όταν μιλάμε για Παναθηναϊκό, πρέπει να χτίζεις και νοοτροπία νικητή. Να διεκδικείς και να παίρνεις το πρωτάθλημα στην Κ20 και τη Κ17. Πολλές φορές ένας ποδοσφαιριστής μπορεί να κάνει τεράστια καριέρα εξαιτίας της προσωπικότητάς του κι όχι τόσο λόγω του ταλέντου του.

Ένα ακόμα ευχάριστο γεγονός είναι οι πληροφορίες που έρχονται από τους Νταμπίζα, Δώνη. Με τον περιορισμό των μεταγραφών ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να ψαχτεί για Έλληνες κάτω των 23 ετών. Ποιοι είναι αυτοί; Ας φέρουμε παράδειγμα τον Πασαλίδη και τον Κυριακόπουλο του Αστέρα Τρίπολης. Μασούρα της ΑΕΛ, τον Ντουρμισάι του Πανιωνίου. Τον Μελιόπουλο της Ξάνθης. Ας υποθέσουμε ότι ήταν στον ΠΑΣ Γιάννινα ο Μαυροπάνος. Πως θα μπορούσε να τους αποκτήσει ο Παναθηναϊκός; Οι αποδεδειγμένα ταλαντούχοι είναι δεμένοι και κοστίζουν. Και με Αλαφούζο δεν μπορούν να έρθουν.

MUST READ

Με επιστροφές αλλά χωρίς Έσε ο Ολυμπιακός κόντρα στην ΑΕΚ

Ο Σαββίδης του Πανιωνίου, παράλληλα, είναι ένας από τους ελεύθερος που και θα μπορούσε να απασχολήσει. Αλλά η άποψη που έχουν οι Νταμπίζας, Δώνης είναι να δοθεί χώρος στα παιδιά του Παναθηναϊκού. «Τα δάχτυλα του ενός χεριού είναι περισσότερα απ’ αυτούς που μπορούν να σταθούν στον Παναθηναϊκό. Εννοείται, απ’ αυτούς που είναι εφικτό ν’ αποκτήσουμε. Οπότε είναι καλύτερο να εκμεταλλευτούμε πραγματικά τα δικά μας παιδιά». Αυτές οι σκέψεις, λοιπόν, κυριαρχούν προς το παρόν. Τι γίνει στην πορεία και ποιοι θα αντέξουν το βάρος της φανέλας θα φανεί.