Μαέστροι και… ταμπούρλα!

Πρώτα από όλα θα πρέπει να το ξεχωρίσουμε, καθώς όσο κι αν μοιάζει-και είναι- οξύμωρο στην Ευρώπη  οι ερυθρόλευκοι έχουν πιο εύκολη αποστολή κι ας βρήκαν απέναντί τους ομάδες, όπως η Μπαρτσελόνα και η Γιουβέντους. Όταν περιορίζεσαι στο δικό σου μισό γήπεδο και μένεις πίσω από την μπάλα, τότε βάζεις τον αντίπαλό σου στη διαδικασία να τρέξει παραπάνω και να ανταλλάξει περισσότερες πάσες για να μπορέσει να σε απειλήσει.

Στην Σούπερ Λίγκα όμως τον πρώτο ρόλο είναι υποχρεωμένος να τον αναλάβει ο Ολυμπιακός, αφού το… εύκολο το κάνουν οι άλλοι. Κι εδώ είναι γεγονός ότι έγινε πολλή κουβέντα για το ποιος θα παίζει οργανωτής και αν χωράνε μαζί ο Φορτούνης με τον Μάριν ή αν θα πρέπει να αγωνίζεται ο Οτζίτζα στο «8» ή το «10».

Ευχή και… κατάρα είναι να διαθέτεις αρκετούς μαέστρους γιατί σε τέτοια εκδοχή υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος, καθώς κάποιος ή κάποιοι θα πρέπει και να μαρκάρουν. Και το…. ταμπούρλο παίζει το δικό του ρόλο στην ορχήστρα αλλά  το σίγουρο είναι ότι ο Ολυμπιακός θα πρέπει να βγει με παίκτες παραπάνω στην επίθεση και να πατήσει περιοχή, πλην όμως αυτό μέχρι τώρα δεν συμβαίνει επειδή δεν έχουν κίνηση οι παίκτες του μέσα στο γήπεδο.

Το πώς και το γιατί το έχουμε καταλάβει όλοι από την εποχή του Χάσι, πλην όμως μήπως είχε καλύτερη τύχη ο φουκαράς ο Βίκτορ Σάντσεθ, που ακολούθησε το διαφορετικό και τελικά έκανε μάγκα (μέχρι ενός σημείου) τον Μπέντο;

Κατά την ταπεινή μας γνώμη ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να κρατάει τόσους παίκτες για την πίσω ζώνη, κι ας παίρνει δημιουργία από τον Οτζίτζα.  Να μένει με τέσσερις στην άμυνα για την κόντρα μπάλα του αντιπάλου; Και να έχει μόνον έναν μπροστά ανάμεσα στα στόπερ; Δεν του βγαίνει η ιστορία, όπως επίσης δεν είναι καθόλου απλό να παίζεις άμυνα μεσοβδόμαδα και επίθεση το σαββατοκύριακο. Δεν έχει βρεθεί ακόμη τέτοιος «διακόπτης» που να αλλάζει τόσο εύκολα το σύστημα, γιατί κάπου δεν είναι μόνο θέμα rotation.

Συνεπώς ο Λεμονής ίσως θα πρέπει να σκεφτεί το ενδεχόμενο να χρησιμοποιήσει πιο πολλά πιόνια στην επίθεση για να «σπάσει» τις άμυνες μπετόν που θα βρίσκει συνέχεια μπροστά του.  Γιατί ναι μεν γίνεται τώρα πιο εύκολο το πρόγραμμα αλλά αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι δεν θα δικαιολογείται η παραμικρή απώλεια. Κατανοητό δεν είναι αυτό;