Χάρρυ Κλυνν : Οι κασέτες της ζωής μας

Όσοι μεγάλωσαν την δεκαετία του ΄80 αλλά και τις αρχές του ΄90 έζησαν την εποχή του Χάρρυ Κλυνν. Του μοναδικού Βασίλη Τριανταφυλλίδη που με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο «έμπαινε» στα σπίτια όλων των Ελλήνων.

Ο Χάρρυ Κλυνν αποτέλεσε το σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής με τη σάτιρα που έκανε. Σάτιρα που «ξεγύμνωνε» την ελληνική κοινωνία με τόσο δεικτικό τρόπο που ξεπερνούσε τα όρια της. Για να το… ποδοσφαιροποιήσω, ο Χάρρυ Κλυνν ήταν ο… Μέσι και ο Ρονάλντο μαζί την εποχή του.

Πολλοί από τη νέα γενιά των Ελλήνων, την γενιά του 2000, δεν μπορούν να κατανοήσουν την τεράστια επιτυχία του Βασίλη Τριανταφυλλίδη σε μια εποχή που μοιάζει τώρα τόσο μακρινή.

Μια εποχή που η Ελλάδα δεν είχε καμία σχέση με την Ελλάδα του τώρα μα που ο Χάρρυ Κλυνν βλέποντας μπροστά φρόντιζε μέσα από την σάτιρα που έκανε να προειδοποιήσει. Δυστυχώς ελάχιστοι τον κατάλαβαν πραγματικά.

Ακόμη και τώρα, τόσα χρόνια μετά, οι θρυλικές κασέτες του, οι ταινίες και τα σκετσάκια του μοιάζουν τόσο επίκαιρα.

Οι κασέτες που την δεκαετία του ’80 βρίσκονταν σε κάθε ελληνικό σπίτι, τις άκουσες στον δρόμο στα αυτοκίνητα, τις συζήταγαν όλοι. Για εκείνη την εποχή πολλά από όσα έκανε ο Χάρρυ Κλυνν είχαν τον τίτλο του… προκλητικού.

Με τον μοναδικό του τρόπο ο Χάρρυ Κλυνν μπόρεσε να αναδείξει όλες τις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας, έβγαλε στον αφρό και «χτύπησε» τα ταμπού μιας τελείως διαφορετικής Ελλάδας με αυτή που ζούμε τώρα.

Ήταν ο καλύτερος όλων, ήταν ο άνθρωπος που προσπάθησε να καθοδηγήσει με «όπλο» την σάτιρα και το γέλιο μια ολόκληρη γενιά. Με στόχο να την «ξυπνήσει» για όσα γίνονταν και όσα φαίνονταν (αλλά κανείς δεν ήθελε να τα δει) πως έρχονται.

Ο μυθικός Τραμπάκουλας, ο Αρτέμης, ο αθάνατος ταξιτζής, τα απίθανα… διαφημιστικά σποτάκια, ο Αστυνόμος Μπέκας και δεκάδες άλλοι χαρακτήρες που αναδείχθηκαν μέσα από τον Χάρρυ Κλυνν μένουν στην αιωνιότητα για να μας θυμίζουν τον άνθρωπο που μας μεγάλωσε.

Τον Βασίλη Τριανταφυλλίδη που δεν ήταν ο Έλληνας του «δεν βαριέσαι», αλλά φρόντιζε μέσα από αυτό που έκανε καλύτερα από κάθε άλλον, να δίνει τη «μάχη» του σε όλα τα επίπεδα της ελληνικής κοινωνίας. Μια κοινωνίας άκρως συντηρητικής την εποχή που ο Χάρρυ Κλυνν μεσουρανούσε.

Παρών και στο ποδόσφαιρο που λάτρευε μέσω του αγαπημένου του Απόλλωνα Καλαμαριάς ο Χάρρυ Κλυν προσπάθησε να περάσεις τις ιδέες του σε ένα από τους «άγριους» χώρους της ελληνικής κοινωνίας.

Για να γίνει εύκολα αντιληπτή η επιρροή που είχε ο Χάρρυ Κλυνν μέσα από τις κασέτες του αρχικά αλλά και μετά με τις ταινίες του αρκεί να πούμε πως αν η καριέρα του εκτινασσόταν την τωρινή εποχή, όπως συνέβη την δεκαετία του ΄80, θα «έπεφταν» κάθε μέρα τα social media από τα αριστουργήματα του.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Θα λείψει πολύ! «Με λένε Αρτέμη, λείπω αλλά υπάρχω» όπως έλεγε ο τεράστιος Χάρρυ Κλυνν.