Ολυμπιακός: Θα κόψει τις «χορηγίες» για να κόψει τη φόρα σε όλους…

Oσο και να την υποτιμήσεις και να της βρεις ελαφρυντικά, η ήττα παραμένει τέτοια. Ασε που όταν είναι εντός έδρας σε ομίλους ευρωπαϊκών διοργανώσεων είναι από δύσκολο ως εξαιρετικά δύσκολο να την καλύψεις βαθμολογικά. Κατά συνέπεια το καλύτερο που μπορεί να γίνει είναι να αναλυθεί συστηματικά ώστε να μην επαναληφθεί με τον ίδιο τρόπο. Διότι είναι άλλο να σε κατατροπώνει αγωνιστικά ο αντίπαλος κι άλλο να του κάνεις χορηγία τη νίκη με δικά σου λάθη. Ο Ολυμπιακός δεν έχασε από την Φράιμπουργκ επειδή η αντίπαλός του έπαιξε καλύτερα και τον στρίμωξε. Σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες της αναμέτρησης υπερέχουν οι ερυθρόλευκοι. Η εικόνα του παιχνιδιού δεν ήταν για να γράψει το ταμπλό αυτά που έγραψε αλλά ας όψονται οι χορηγίες.

Να γράψουμε λοιπόν για τον Ολλανδό διαιτητή που κι αυτός έκανε χορηγία στη Γερμανική ομάδα το να αγωνίζεται με έντεκα παίκτες αντί για δέκα μετά την αγκωνιά του Σάλαϊ στον Εσσε, αλλά να το πάμε παρακάτω. Εκεί που όλα εξαρτώνται από τους παίκτες του Ολυμπιακού. Τα δυο πρώτα γκολ των Γερμανών ήταν δώρα. Στο πρώτο ο Φρέιρε αντί να πασάρει στον Πασχαλάκη δίνει ασίστ στον Σάλαι. Στο δεύτερο ο Ρέτσος πάει άτσαλα στο μαρκάρισμα και πατάει τον αντίπαλό του. Και στο τρίτο γκολ από κόρνερ, η αντίδραση της άμυνας ελέγχεται ως αμήχανη και νωθρή. Όταν σε ευρωπαϊκό παιχνίδι κάνεις τέτοια λάθη το πιο πιθανό είναι να τιμωρηθείς. Η Φράιμπουργκ τιμώρησε. Κι εδώ χρειάζεται να σημειώσουμε ότι αντίστοιχα λάθη έκαναν και οι αμυντικοί της Φράιμπουργκ αλλά οι επιθετικοί του Ολυμπιακού δεν τα τιμώρησαν. Αντίθετα τους βγήκε το λάδι για να σκοράρουν μέσα από οργανωμένο και συνδυαστικό ποδόσφαιρο. Κάπου εκεί εντοπίζεται λοιπόν η διαφορά του Ολυμπιακού από την Φράιμπουργκ. Διαφορά που για να εξαλειφθεί θα χρειαστεί δουλειά στον τομέα της αυτοσυγκέντρωσης για την οποία μίλησε καθαρά ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ στην συνέντευξη Τύπου πριν από τον αγώνα. Εκείνος τα είπε εκείνος τα άκουσε.

• Διαβάστε επίσης: O Κώστας Φορτούνης είναι δύο βήματα μακριά από τον Τζόλε και από (ένα) απόλυτο ρεκόρ στον Ολυμπιακό

Ωστόσο αυτοσυγκέντρωση πρέπει να έχει και ο προπονητής. Δεν ήταν από τις ευτυχείς στιγμές του οι αλλαγές. Ούτε ο ανέτοιμος Σολμπάκεν χρειαζόταν ούτε ο Φορτούνης χρειαζόταν να βγει. Προφανώς ήταν κουρασμένος, δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό. Όταν βγαίνει όμως, χάνεται η κατοχή της μπάλας και δεν υπάρχει κάποιος άλλος να κάνει έστω στοιχειωδώς την δουλειά του. Μόλις βγαίνει, είτε ο Ολυμπιακός παίζει με τον Ατρόμητο, είτε με την ΑΕΚ είτε με την Φράιμπουργκ, η ομάδα γίνεται αγνώριστη. Κακώς, αλλά συμβαίνει. Όταν θέλεις να νικήσεις αφήνεις τον Φορτούνη στο γήπεδο έστω κι αν πηγαίνει μόνο μπροστά και καθόλου πίσω. Τι να κάνουμε, άλλος σαν αυτόν δεν υπάρχει. Ούτε άλλος σαν τον Καμαρά υπάρχει. Τρέχοντας και για τον Ιμπόρα ήρθε κι έσκασε. Αλλά να τον βγάλεις δεν είναι και τόσο εύκολο…

Ο Ολυμπιακός και σε αυτό δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, βρίσκεται σε καλό δρόμο. Το θέμα είναι αν η άμυνά του βρίσκεται σε αντιστοιχία με την ποιότητα του έχει αναπτύξει επιθετικά. Για την ώρα θετικά απάντηση στο ερώτημα αυτό δεν υπάρχει. Γιατί είναι άλλο πράγμα να λέμε πως όλοι μαζί επιτίθενται κι όλοι μαζί κάνουν άμυνα κι άλλο μνα χάνεις παιχνίδι από ατομικά λάθη των αμυντικών σου. Να υποτιμηθεί η ήττα θα είναι λάθος. Να τα σκεπάσει όλα η ήττα, επίσης. Μια σύγκριση με το περσινό παιχνίδι κόντρα στην Φράιμπουργκ δείχνει την αλλαγή στον Ολυμπιακό. Αλλη ομάδα με άλλη νοοτροπία και επιθετικό οίστρο. Με τον Ελ Κααμπί να δείχνει ότι δεν έχει την κλάση του Ελ Αραμπί αλλά έχει την εκτελεστική του δεινότητα και την διάθεσή να υπηρετήσει με ακρίβεια το σχέδιο του προπονητή του.  Με τον Ποντένσε έτοιμο να χορέψει κάθε άμυνα. Με τον Ροντινέι να ξεχύνεται μπροστά σαν καθαρόαιμος εξτρέμ και με τον Κώστα Φορτούνη σε μεγάλα κέφια…