Μας δώσατε όλες τις απαντήσεις

Καμιά φορά η εικόνα, το… δράμα, η εσωτερική ανάγκη να νιώσεις συμπόνια για τον καημό του άλλου, οδηγούν σε σκέψεις, οι οποίες δεν προκύπτουν από λογικούς συνειρμούς κι επεξεργασία δεδομένων, αλλά από συναισθηματική αντανακλαστική αντίδραση. Το πρώτο πράγμα που είπαμε όλοι ήταν πως ο υποβιβασμός του Κοροίβου -κυρίως λόγω του τρόπου που ήρθε- ήταν άδικος για την προσπάθεια των παιδιών, του τεχνικού τιμ, της διοίκησης, της πόλης.

Όλοι κάνουμε λάθη, αλλά σπάνια έρχονται οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές να δείξουν ότι σφάλαμε. Κι ως εκ τούτου, οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ, γιατί μας δώσατε όλες τις απαντήσεις. Ακόμα κι αν σήμερα ξεκινούσε από την αρχή το πρωτάθλημα, ο Κόροιβος έπρεπε να υποβιβαστεί.

Ο τρόπος διαχείρισης, είτε της επιτυχίας, είτε της αποτυχίας, δείχνει και το κατά πόσο δικαιούσαι το αποτέλεσμα. Πώς διαχειρίστηκαν τον υποβιβασμό; Αρχικά ο Ντίνος Καλαμπάκος -με μοναδικό (όχι όμως και κύριο) ελαφρυντικό τη στιγμή, το ότι ακόμα δεν είχε συνειδητοποιήσει τι συνέβη, έβγαλε στη σέντρα όλους τους Έλληνες παίκτες. Έδωσε το έναυσμα για κυνήγι μαγισσών.

Το στηλιτεύαμε, ο ίδιος προσπάθησε ανεπιτυχώς να το μαζέψει, και χωρίς προηγουμένως να υπάρξει δημόσια «συγνώμη» προς το ελληνικό στοιχείο του Κοροίβου, στο στόχαστρο μπήκαν δυο Αμερικανοί παίκτες, τους οποίους «τιμώρησαν» υποχρεώνοντάς τους να πληρώσουν από την τσέπη τους τα εισιτήρια.

Εδώ μια μικρή παρένθεση. Η άποψή μου για τον Τζέιμς είναι πως αν είχε μυαλό θα ήταν στο ΝΒΑ. Αυτό δεν τον κάνει κακό άνθρωπο. Ιδιόρρυθμο ίσως, οξύθυμο, αλλά όχι κακό. Η κίνησή του να πληρώσει τα εισιτήρια των συμπατριωτών του ΜΟΝΟ ως θετική εκλαμβάνεται και μπράβο του. Αν καταλάβει πως η εικόνα του εκτός παρκέ είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με αυτή πάνω στο παρκέ, θα μεγαλουργήσει.

Έχουν αποδείξεις οι άνθρωποι του Κοροίβου ότι οι δύο Αμερικανοί «τρυπήθηκαν»; Αν ναι, να πάνε την υπόθεση στον Αθλητικό Εισαγγελέα, καθώς για να πάρουν αυτοί χρήματα, κάποιος τα έδωσε. Άρα, ακόμα κι αν οι δύο Αμερικανοί δεν έρθουν ξανά ούτε για διακοπές στην Ελλάδα, να μπλέξει αυτός που πλήρωσε.

Αλήθεια, όταν ο Κόροιβος νικούσε τον Άρη (δύο φορές) εξέφρασε κανείς την υπόνοια ότι κάποιος «τρυπήθηκε»; Όταν σώζονταν με τον ίδιο -περίπου- τρόπο για τέσσερα χρόνια ήταν όλα καλά στο ελληνικό μπάσκετ κι αίφνης βρώμισε; Κι αλήθεια, από τη στιγμή που ξέρατε ρε παλικάρια ότι παίζετε τη ζωή σας (ή δεν το ξέρατε;), γιατί δεν τους μαντρώσατε, δεν τους δώσατε τα χρήματα που -οι ίδιοι λένε- ότι τους οφείλατε, δεν τους τάξατε ότι θα κάνουν και του χρόνου συμβόλαιο, να περάσει η βραδιά, να φτάσετε στη νίκη, να πάνε όλα καλά;

Το να πετάς λάσπη είναι εύκολο. Το να τεκμηριώσεις κατηγορίες είναι δύσκολο. Στη δεύτερη περίπτωση θα βοηθούσαν το ελληνικό μπάσκετ, περισσότερο απ’ ότι το βοήθησαν με την τετραετή παρουσία τους. Με αυτό που κάνουν διασύρουν το ελληνικό μπάσκετ διεθνώς κι επειδή υπάρχει ακόμα η εγγυητική, ίσως ο ΕΣΑΚΕ έπρεπε να δείξει καλύτερα αντανακλαστικά από αυτά του Μάικ Τζέιμς.

Αγωνιστικά, ο Κόροιβος όλη τη χρονιά ήταν καλύτερος των δικών μου προσδοκιών. Η (αγωνιστική) εικόνα του στο τελευταίο ματς με τα Τρίκαλα, όσα αστεία ακολούθησαν κι ακολουθούν, οι άναρθρες κραυγές «Κόροιβος στα εύκολα, Κοροιβάρα στα δύσκολα» (αλήθεια, τι σημαίνει αυτό στην πράξη;), το… ξεκατίνιασμα, οι άστοχες δηλώσεις και ανακοινώσεις, έχουν μετατρέψει μια καθόλα συμπαθητική ομάδα σε ένα κλαμπ που μας κάνει να λέμε ότι δεν χάσαμε και τίποτα, που δεν θα είναι στην Α1.

Η διαχείριση της κρίσης είναι πάντα δύσκολη υπόθεση, δεν γίνεται με κουτσαβάκικες συμπεριφορές (σου ακυρώνω το εισιτήριο) και κυρίως δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνεται σε βάρος του ελληνικού μπάσκετ. Έχουν καταφέρει να είναι στη δημοσιότητα περισσότερο απ’ ότι τα χρόνια παραμονής τους στη «μεγάλη» κατηγορία, αλλά για τους λάθος λόγους…