Για μια σημαία στον Τελικό Κυπέλλου (Και το αλλιώτικο του να είσαι ΑΕΚ)

Στο Τελικό Κυπέλλου του Σαββάτου σηκώθηκαν πανιά σπουδαία ή ντροπιαστικά (όπως εκείνο των ΠΑΟΚτήδων που χαρακτήριζε την ΑΕΚ «Ντροπή της προσφυγιάς»). Σηκώθηκαν και σημαίες καταπληκτικές, όπως εκείνη η αντιναζιστική στο ΑΕΚτζήδικο πέταλο. Και στο ίδιο πέταλο κρεμάστηκε και μία σημαία. Μια σημαία Παλαιστινιακή.

Η Λωρίδας της Γάζας είναι ένα ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης, το μεγαλύτερο παγκοσμίως. Αυτό είπε η παλαιστινιακής καταγωγής ακτιβίστρια Νούρα Ερακάτ κι αν σκεφτούμε πως έχουν ήδη σφαγιαστεί πάνω από 60 άνθρωποι, ενώ η περιοχή είναι διαλυμένη, τότε μάλλον έχει δίκιο.

Η σφαγή στην Γάζα, που ξεκίνησε πριν 3 ημέρες, είναι η μεγαλύτερη από το 2014. Τότε οι ισραηλινές δυνάμεις άφησαν πίσω πάνω από 1.600 νεκρούς, βομβάρδισαν ακόμα και ένα σχολείο-καταφύγιο του ΟΗΕ, δολοφόνησαν παιδιά στον ύπνο τους.

Η σημαία της Παλαιστίνης σηκώθηκε από τους ΑΕΚτζήδες δυο ημέρες πριν ξεκινήσει η σφαγή. Η αλληλεγγύη πρώτα των οπαδών και μετά της υπόλοιπης οικογένειας είναι παλιά ιστορία.

Δεν είναι η πρώτη φορά που σηκώνονται πανό -ένα από τα καλύτερα σηκώθηκε το 2014, τις ημέρες της μεγάλης σφαγής, που έλεγε «Ζούμε όλοι στην Παλαιστίνη – Τέλος στην γενοκτονία».

Τα δύο τεευταία χρόνια, όμως, η ΑΚΤζήδικη οικογένεια έκανε ένα μεγάλο βήμα. Εδώ και δύο χρόνια η μπασκετική προωθεί την ελληνοπαλαιστινιακή φιλία, μέσα από το τουνουά που διοργανώνει υπέρ της Παλαιστίνης και καλεί πάντοτε τον κόσμο της να στηρίξει την προσπάθεια.

Στο τουρνουά συμμετέχει και η Εθνική Παλαιστίνης και αυτό είναι σημαντικό σε όλα τα επίπεδα, αλλά πάνω από όλα για τον βαθύ συμβολισμό του πράγματος: Όσο οι Παλαιστίνιοι σφαγιάζονται, συνολικά η διεθνής κοινότητα αρνείται να τους αναγνωρίσει ως κράτος, ώστε να δοθεί επιτέλους ένα τέλος στην γενοκτονία. Αλλά η Εθνική Ομάδα ενός ανύπαρκτου κράτους μπορεί και αγωνίζεται -μικροί συμβολισμοί για την υπεράσπιση του σωστού.

Και μεγάλη περηφάνια -ξανά- για αυτήν την ομάδα.