Ατλέτικο Μαδρίτης : Απλά και καθαρά με τον δικό της τρόπο

Το σήκωσε επιτέλους. Η Ατλέτικο Μαδρίτης, η ομαδάρα του Ντιέγκο Σιμεόνε, πήρε τον ευρωπαϊκό τίτλο που της έλειπε. Μπορεί να μην είναι ο κορυφαίος, το Champions League δηλαδή, όμως δεν παύει να είναι ένα τρόπαιο και μάλιστα πολύ σημαντικό. Η ισπανική ομάδα άξιζε και με το παραπάνω το κύπελλο. Έδειξε ποιος είναι το αφεντικό, ποια είναι η καλύτερη ομάδα από τις δύο και έφθασε στη νίκη με εμφατικό τρόπο.

Η αλήθεια βέβαια είναι πως αν η Μαρσέιγ είχε προηγηθεί στο ξεκίνημα του ματς, ο λόγος για την ευκαιρία του Ζερμέν, ίσως να βλέπαμε διαφορετικό παιχνίδι. Οι Γάλλοι μπήκαν καλύτερα στην αναμέτρηση και η αλήθεια είναι πως αιφνιδίασαν την αντίπαλο τους. Η εικόνα σιγά σιγά άλλαζε και οι Ισπανοί άρχισαν να πατάνε καλύτερα στο γήπεδο. Παρόλα αυτά για να μπουν μπροστά στο σκορ χρειάστηκε ένα σχεδόν αβίαστο λάθος της άμυνας της Μαρσέιγ. Το τέρμα του Γκριεζμάν ουσιαστικά τελείωσε το όποιο ενδιαφέρον. Σκεφτείτε μόνο πόσα παιχνίδια θυμάστε της Ατλέτικο που προηγήθηκε και τελικά έχασε το ματς. Προσωπικά δυσκολεύτηκα να θυμηθώ και ειδικά κόντρα σε πιο αδύναμους αντιπάλους.

Η αναγκαστική αλλαγή του Παγέ που ακολούθησε πρακτικά έκοψε στη μέση τη γαλλική ομάδα η οποία δεν βρήκε ποτέ ξανά τον τρόπο να απειλήσει την εστία του Όμπλακ. Για να την αισθανθεί η Ατλέτικο έπρεπε να φθάσουμε στα τελευταία λεπτά όπου ο Μήτρογλου με μια υποδειγματική κεφαλιά σημάδεψε το κάθετο δοκάρι των Ισπανών και δεν μπόρεσε να βάλει στη διεκδίκηση ξανά την ομάδα του. Το τελικό 3-0 κρίνεται απόλυτα δίκαιο και έδωσε στους παίκτες του Σιμεόνε τη δυνατότητα να πανηγυρίσουν ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο μετά από αρκετές αποτυχημένες απόπειρες.

Για το τέλος άφησα τα δύο πρόσωπα του φετινού τελικού. Το ένα είναι ο Τσολο Σιμεόνε. Ο κόουτς της Ατλέτικο έχει δώσει εδώ και καιρό τα διαπιστευτήρια του στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Η ομάδα του παίζει με ένα δικό της μοναδικό τρόπο θυμίζοντας σε πολλά το στυλ που ο ίδιος αγωνιζόταν σαν ποδοσφαιριστής. Πάθος, δύναμη, αυταπάρνηση και τσαμπουκά σε κάθε φάση. Κατάθεση ψυχής και ομαδικό πνεύμα. Είναι σπάνιο πράγμα μια ομάδα να συμπεριφέρεται κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του προπονητή της σε τέτοιο απόλυτο βαθμό. Δεν ξέρω τελικά πόσο θα παραμείνει στο τιμόνι, αλλά το στίγμα του το έχει αφήσει φαρδιά πλατιά.

MUST READ

Για κάτι που αξίζει…

Το δεύτερο είναι ο σκόρερ των δύο πρώτων τερμάτων, ο Αντουάν Γκριεζμάν. Στο τελευταίο μεγάλο ματς του με τη φανέλα των ροχιμπλάνκος έβαλε τη σφραγίδα του. Στην καλύτερη ποδοσφαιρική ηλικία είναι έτοιμος να πάει ψηλότερα. Δεν ξέρω αν θα είναι η Μπαρτσελόνα αυτή, η αλήθεια είναι το εύχομαι, όμως ο Γάλλος είναι αυτό που λέμε ο ορισμός του σύγχρονου φορ. Γρήγορος, καλός εκτελεστής, ομαδικός και ποδοσφαιρική ιδιοφυΐα. Καλό το πρόγευμα, αλλά το κυρίως πιάτο είναι το άλλο Σάββατο…