Ένας Ολυμπιακός που τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία

Τα λέγαμε και μετά το ματς με την Τσουκαρίτσκι ότι έχει αρχίσει να βγάζει γούστα ο Ολυμπιακός και να αποκτά αυτοπεποίθηση και ψυχολογία νικητή. Αυτά ακριβώς τα γούστα, λοιπόν, τα είδαμε και στο ματς με τον Ατρόμητο, στο οποίο ο Ολυμπιακός από την στιγμή που βρήκε το πρώτο γκολ τους κατάπιε τους Περιστεριώτες…

Νωρίς είναι ακόμα φυσικά για να λέμε μεγάλα λόγια, ο Ολυμπιακός εξάλλου είναι μια ομάδα που ακόμα κτίζεται, αλλά από ότι φαίνεται κτίζεται καλά. Κι απ’ ότι φαίνεται επίσης έχει στον πάγκο του κι έναν κανονικό προπονητή, ο οποίος την έχει δουλέψει πολύ καλά την ομάδα, ενσωματώνει γρήγορα τους νεοφερμένους παίκτες και δεν φοβάται και να ρισκάρει σε πρόσωπα και σχηματισμούς…

Διαβάστε επίσης: Αντετοκούνμπο: «Φίλε, δεν είχα να φάω, ποιος ενδιαφέρεται για ένα άρθρο;»

Με τον Ατρόμητο για παράδειγμα ο Μαρτίνεθ δεν δίστασε να βάλει βασικό τον Έσε στο «6» και να παίξει με μια παράταξη που περισσότερο με 4-4-2 έμοιαζε, παρά με 4-2-3-1. Ο Καμαρά, ο οποίος κάνει εξαιρετικά ματς, ήταν μεν στο «8», αλλά στην τριάδα μπροστά από τα κεντρικά χαφ είχαμε… νεωτερισμούς από τον Μαρτίνεθ, καθώς ο Μασούρας ήταν συνεχώς κοντά στον Ελ Κααμπί, με τον Φορτούνη να αναπτύσσεται από τα αριστερά και τον Σκάρπα από δεξιά. Κι αυτό δεν έγινε σε δυο-τρεις φάσεις, στο πλαίσιο της αλλαγής θέσεων που συνηθίζουν να κάνουν οι τρεις παίκτες που παίζουν πίσω από τον φορ. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο έτσι έπαιζε η ομάδα στην επίθεση κι αυτό σίγουρα δεν συνέβη τυχαία…

Ψιλά γράμματα θα πουν πολλοί, καθώς αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία από τον όποιο σχηματισμό είναι ότι η ομάδα έπαιξε ωραίο ποδόσφαιρο και έβαλε τέσσερα γκολ στον Ατρόμητο, αλλά επειδή ακριβώς όλα αυτά δεν συμβαίνουν τυχαία οφείλουμε να αναγνωρίζουμε και τη δουλειά του προπονητή. Διότι αν στα πρώτα πέντε επίσημα ματς και με μια ομάδα που ακόμα κτίζεται ο Μαρτίνεθ μας παρουσιάζει σταδιακά τέτοια ποικιλία και τόσο ωραίο ποδόσφαιρο, σκεφτείτε πόσο καλύτερα μπορεί να είναι τα πράγματα στη συνέχεια…

Κατά τα άλλα ο Μασούρας την χρειαζόταν πολύ αυτήν την εμφάνιση και τη δικαιούταν κιόλας, καθώς είναι ένα παιδί που έχει δουλέψει πάρα πολύ και δίνει πάντα ότι μπορεί. Έβαλε δυο γκολ, ουσιαστικά έφτιαξε κι άλλο ένα και γενικά ήταν εξαιρετικός, όπως και ο Έσε που μπορεί να έκανε δυο-τρία εύκολα λάθη στο ξεκίνημα του αγώνα, αλλά στη συνέχεια ήταν καταπληκτικός. Ένας μοντέρνος αμυντικός χαφ, ο οποίος συνέδεσε με άψογο τρόπο τις γραμμές της ομάδας και απέδειξε για ποιο λόγο επέμενε τόσο πολύ ο Κορδόν για να τον φέρει στον Ολυμπιακό…

MUST READ

Το πλάνο για Κάρμο και Ζέλσον- Πότε επιστρέφουν στη διάθεση του Μεντιλίμπαρ- Απίστευτο ποιος συμπλήρωσε κίτρινες κάρτες

Γενικά δεν είχε παίκτη που να υστέρησε απέναντι στον Ατρόμητο ο Ολυμπιακό, ακόμα και ο Πασχαλάκης μια μόλις φορά χρειάστηκε και δήλωσε παρών, αλλά προσωπικά θεωρώ ότι αξίζει μια ξεχωριστή αναφορά και στον Κίνι. Όχι επειδή πέτυχε ένα υπέροχο γκολ (με το αριστερό παρακαλώ), αλλά επειδή κάποιοι όταν είχαν έρθει τον χαρακτήριζαν… παλαίμαχο. Δυο-τρεις τέτοιους παλαίμαχους να είχε στην περσινή σεζόν ο Ολυμπιακός και μάλλον δεν θα το είχε χάσει το πρωτάθλημα. Θα μου πεις θα έπρεπε να είχε και κανονικό προπονητή στον πάγκο, αλλά ας μην ξύνουμε παλιές πληγές. Τώρα εξάλλου φαίνεται πως έχει κι αυτό είναι που έχει μεγαλύτερη σημασία…