Φάκελος Big four: Κεφάλαιο Ολυμπιακός

Τρίτο μέρος σήμερα και ο κλήρος πέφτει στον μέχρι πρότινος πρωταθλητή Ελλάδος Ολυμπιακό. Για την ακρίβεια στον μέχρι πρότινος σχεδόν μόνιμο κάτοχο του τίτλου τα τελευταία είκοσι και πλέον χρόνια.

Οι ερυθρόλευκοι φέτος, για πρώτη φορά επί εποχής Μαρινάκη, έμειναν μακριά από την διεκδίκηση τροπαίων. Η σεζόν ξεκίνησε με όνειρα και φιλοδοξίες αλλά κατέληξε σε φιάσκο. Μπορεί να άρχισε ιδανικά, με την είσοδο στους χρυσοφόρους ομίλους του Champions League, σύντομα όμως τα πράγματα χειροτέρευσαν.

Κάκιστο ξεκίνημα στα ευρωπαϊκά ματς, ήττα και μάλιστα με ανατροπή στο πρώτο ντέρμπι και η πρώτη αλλαγή προπονητή ήταν πλέον γεγονός. Στη θέση του Χάσι ήρθε ο γνωστός και μη εξαιρετέος Τάκης Λεμονής χωρίς όμως σημαντικές διαφοροποιήσεις στην απόδοση της ομάδας. Στη συνέχεια ακολούθησε και τρίτη αλλαγή στην τεχνική ηγεσία για να δέσει το γλυκό.Η τελική κατάταξη τον βρήκε τρίτο και καταϊδρωμένο εκτός προκριματικών Champions League και με διάθεση από πλευράς διοίκησης για σαρωτικές αλλαγές ενόψει της νέας περιόδου.

Αγωνιστικά η χρονιά ήταν από μέτρια έως κακή. Μπορεί το περασμένο καλοκαίρι να προέβη σε ακριβές και δαπανηρές μεταγραφές κάνοντας σε πολλές περιπτώσεις το χατήρι του Κοσοβάρου προπονητή του, όμως, για όσους γνώριζαν πρόσωπα και πράγματα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο δεν θα ήταν εύκολα τα πράγματα.

Πρώτο λάθος η επιλογή του Χάσι. Ο λόγος, που προέβαλλε η διοίκηση για την πρόσληψη του, ότι δηλαδή είναι ικανός σε προκριματικές φάσεις, ήταν επιεικώς αστείος. Δεύτερο και ίσως σοβαρότερο λάθος η στελέχωση του ρόστερ. Αποκτήθηκαν παίκτες με όμοια χαρακτηριστικά και με μοναδικό προσόν το ύψος.

Ο άξονας δεν είχε ταχύτητα ούτε στη σκέψη, ούτε στην εκτέλεση ενώ ήταν πολύ αργός και στο λεγόμενο αμυντικό transition. Αποτέλεσμα ήταν όποτε έβρισκε απέναντι του ομάδα με γρήγορη ανάπτυξη και ταχείς μεσοεπιθετικούς είχε πολύ σοβαρό πρόβλημα. Έτσι κόντρα στους αντιπάλους στον ευρωπαϊκό όμιλο, αλλά και όσους από το ελληνικό πρωτάθλημα είχαν αυτά τα χαρακτηριστικά, έγραψε αρνητικά σκορ και προβληματικές εμφανίσεις.

Άλλωστε δεν είναι τυχαίο πως φέτος σε σύνολο επτά, γιατί το ματς στην Τούμπα δεν άρχισε ποτέ, παιχνιδιών εναντίον στους πρώτους πέντε της βαθμολογίας πήρε μόλις μια νίκη και αυτή με το αναιμικό 1-0 επί του ΠΑΟΚ στον πρώτο γύρο στο Φάληρο. Αν προσθέσετε στα παραπάνω αποτελέσματα και το γεγονός ότι ούτε τον τραγικό Παναθηναϊκό δεν κέρδισε φέτος, εύκολα αντιλαμβάνεται το μέγεθος της κακίστης φετινής χρονιάς του Ολυμπιακού.

Η επόμενη μέρα δεν θα είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Μπορεί να μην είναι η πρώτη φορά που χάνει το πρωτάθλημα από τότε που εδραίωσε την κυριαρχία όμως είναι η πρώτη φορά που βρίσκεται αποδεδειγμένα ένα τουλάχιστον επίπεδο κάτω από τον ανταγωνισμό.

Οι δύο Δικέφαλοι, Αθήνας και Θεσσαλονίκης, είναι σαφέστατα πιο έτοιμοι από τους ερυθρόλευκους. Οι τελευταίοι υπολείπονται σε ποιότητα και βάθος των αντιπάλων τους. Για να επανέλθουν σε θέση οδηγού θα πρέπει να γίνουν σωστές κινήσεις τόσο σε αποδεσμεύσεις όσο και σε προσθήκες. Τα περιθώρια για λάθη είναι πολύ στενά. Δεύτερη σεζόν χωρίς τίτλο δεν χωνεύεται εύκολα από κανέναν στο στρατόπεδο των Πειραιωτών. Σε κάθε περίπτωση η επόμενη χρονιά θα είναι κομβική.

Από το 1997 έως σήμερα ποτέ δεν υπήρξε δεύτερη σερί αποτυχημένη χρονιά για την ομάδα. Οι φίλαθλοι είναι αρκετά κακομαθημένοι, περισσότερο οι πιο νέοι, όποτε η λέξη υπομονή μάλλον είναι άγνωστη. Πέρα από τους οπαδούς όμως υπάρχει και κάτι άλλο, το οικονομικό.

MUST READ

Για κάτι που αξίζει…

Ο Ολυμπιακός του Champions League δεν υπάρχει του χρόνου. Τα έσοδα θα είναι σημαντικά λιγότερα όποτε θα πρέπει να μειωθούν αντίστοιχα και τα έξοδα πράγμα όχι και τόσο απλό, αφού για να γίνει αυτό επιβάλλεται να λυθούν συμβόλαια παικτών που δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι μπορούν να βρουν αυτά τα χρήματα αλλού. Το ξεκίνημα του σχεδιασμού πάντως με την επιλογή του νέου προπονητή εμπεριέχει αρκετό ρίσκο κατά τη γνώμη μου. Ίδωμεν……