Το ότι οι γίγαντες της ενημέρωσης χαίρονται για ένα χάρτινο, σημαίνει πως δεν έχουν πάει στο Πλαίσιο, με 0.99 ευρώ παίρνεις 50 φύλλα Α4.
Την προηγούμενη που έσκασε το θέμα Ψαριανού, είχα την ψευδαίσθηση πως βρήκα που οφείλονται οι κατά καιρούς ασύλληπτες δηλώσεις του κόουτς Καϋμένεθ.
Σκέφτηκα πως «όλο και θα συναντιέται με τον Ψαριανό να τα λένε για την αγαπημένη τους, καλαμάρι -το χαρτί το ξόδεψαν για το πρωτάθλημα-, οπότε θα πίνουν κάνα σκοτς για να τρέχει γρηγορότερα η γλώσσα».
Άλλη εξήγηση δε μπορούσα να δώσω, για δηλώσεις του τύπου «κερδίσαμε το πρωτάθλημα στο γήπεδο, κανείς δε μας χάρισε τίποτα», λίγες ώρες μετά τη στέψη στο δικαστήριο.
Δε λέγεται αυτό το πράγμα, ενώ ακόμα δεν έχει καθαρογραφθεί η απόφαση, γελάει μαζί σου μέχρι και η σχάρα της ψησταριάς.
Στην πορεία και συζητώντας το θέμα με φίλους αλκοολικούς, μου επισήμαναν πως το αλκοόλ σε χαλαρώνει, καταστέλλει ίσως κάποιες βασικές λειτουργίες του εγκεφάλου, σε καμία των περιπτώσεων δε σου προκαλεί παραισθήσεις πάντως.
Κι ο Μάνος ο ψητάς, είναι δεδομένο πλέον πως βλέπει δράκους και στον ξύπνιο του.
Στις δηλώσεις του μετά τον τελικό, εκτός από το αίτημα περί ανταλλαγής αναγνώρισης με τον αντίπαλο, λες και το Κύπελλο που πήραμε ήταν χάρτινο σαν το δικό τους πρωτάθλημα, υποστήριξε πως «στο ποδόσφαιρο αυτό που ακολουθούμε είναι οι αποφάσεις του διαιτητή και οι κανόνες».
Ποιοι κανόνες άραγε, προβλέπουν πως ένας συνάδελφός του μπορεί να επικαλείται τραυματισμό και να αποχωρεί από το γήπεδο, με το έτσι θέλω, χωρίς να δεχτεί να εξεταστεί από τον εντεταλμένο γιατρό του αγώνα;
Δεν τον αφορά βέβαια άσχετα αν η ομάδα του αποκόμισε όφελος, επικαλέστηκε όμως άλλον συνάδελφό του που ακολούθησε πιστά, όσα προβλέπουν οι κανόνες…
Ποιοι κανόνες επίσης, δίνουν το δικαίωμα σε μια ομάδα, να θέτει ως προϋπόθεση τη γνωστοποίηση του σκορ, για να επιστρέψει στον αγωνιστικό χώρο;
Σε ποιους κανόνες αναφέρεται, όταν ο ίδιος αποκάλυψε πως ο πρόεδρος τους είπε να μην επιστρέψουν;
Στη συγκεκριμένη περίπτωση λοιπόν, δεν ακολούθησε την απόφαση του διαιτητή, αλλά του εργοδότη του, αυτός ήταν ο άρχοντας του αγώνα.
Και με ποιον τρόπο ακολουθεί τις αποφάσεις του διαιτητή, όταν στο συγκεκριμένο παιγνίδι, αντιδρούσε χορεύοντας break dance σε κάθε απόφαση, μέχρι να αποβληθεί;
Μήπως να του θυμίσω πως στον αγώνα του πρώτου γύρου στο ΟΑΚΑ, έκανε σαν επιληπτικός για την κόκκινη στον Αραούχο, που δε θα του τη χάριζε ούτε ο μπάρμαν που τον ποτίζει τεκίλες;
Είπε κι άλλα ο ταβερνιάρης προπονητής την επόμενη του τελικού, πως «ο ΠΑΟΚ σε ένα παιχνίδι άξιζε να κερδίσει».
Αφού είναι έτσι, στο προηγούμενο γιατί δεν παίξατε; Γιατί κλειστήκατε στα αποδυτήρια, παριστάνοντας τους τρομαγμένους;
Γιατί περιμένατε εντολές από τον πρόεδρο και δεν του είπατε πως «εμείς θέλουμε να παίξουμε, είμαστε καλύτεροι», όπως ακριβώς έδειξε ο Βιεϊρίνια στον αντίστοιχο δικό του ;
Κατέληξα τελικά, έπειτα από έρευνες και με τη βοήθεια επιστημόνων, πως το διοξείδιο του άνθρακα που εισπνέει από το κάρβουνο της ψησταριάς, του έχει προκαλέσει σοβαρή βλάβη στον εγκέφαλο και παθαίνει διαλείψεις, ξεχνώντας τι έλεγε και σε ποια γεγονότα αναφέρεται.
Η πλάκα είναι πως έχει παρασύρει και ρεπόρτερ της ομάδας του, με πρώτο και καλύτερο τον Κέτσαπ που αν κρίνω από το προγούλι του που θέλει υποστυλώματα, θα πρέπει να είναι τακτικός πελάτης της ταβέρνας. Έγραψε τις προάλλες λοιπόν, πως «και η Καστοριά πήρε κύπελλο αλλά δεν το έπαιξε νταμπλούχος».
Σωστό κι αυτό, μόνο που δεν υπήρχε χρονιά που η Καστοριά μάζεψε περισσότερους βαθμούς στο χόρτο, όσο έπαιξε στην Α εθνική.
Το έχει καταφέρει στη Β’ και στη Γ’, άρα αν κολλάει κάπου η Καστοριά είναι στη δική του ομάδα και η αναφορά δύναται να έχει βάση, μόνο ως αυτοσαρκασμός.
Στο ίδιο μοτίβο και ο έτερος ρεπόρτερ με όνομα από πατατάκια, που στην προσπάθεια του να παραστήσει το χαρούμενο μια και αδυνατούσε να εξηγήσει γιατί δεν εμφανίστηκε η…καλύτερη ομάδα στον τελικό, έκανε τα πλήκτρα χορδές κιθάρας, τραγουδώντας «σ΄ ευχαριστώ, για όσα μου έχεις χαρίσει…». Επιλέγοντας στίχο που αναφέρει πως του το έχουν χαρίσει, επιβεβαίωσε αντίστοιχο άσμα της Ελένης Δήμου, πως «τα τραγούδια λένε πάντα την αλήθεια»..
Το ότι οι γίγαντες της ενημέρωσης πάντως βγάζουν τόση χαρά για ένα χάρτινο, σημαίνει πως δεν έχουν πάει στο Πλαίσιο, με 0.99 ευρώ παίρνεις 50 φύλλα Α4 για ντοσιέ, 70 γραμμαρίων.
Αν για μια κερδισμένη δίκη γίνονται αοιδοί, ο Κούγιας με τον Λυκουρέζο που έχουν φάει το μισή τους ζωή στα δικαστήρια κι έχουν μια ντουλάπα με υπέρ τους αποφάσεις, πρέπει να ντυθούν Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας, τραγουδώντας, γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον…
Για τους χαρτορεπόρτερ είναι το τραγούδι, αυτή είναι η κατάληξη του κλέφτη, που από πάνω έχει το θράσος να βρίζει αυτόν που έκλεψε.
Το πρώτο καμπανάκι, ακούστηκε το Σάββατο, μέσα στο σπίτι τους, η συνέχεια έχει AC/DC…