Για τις μεταγραφές του Ολυμπιακού και για τη ρεβάνς με την Γκενκ ξεκίνησα να γράφω αλλά...
Προσωπικά δεν εκπλήσσομαι που η “σούπερ τέτοια” (σιγά μην πω και το όνομά της…) δεν ήξερε τον Σταύρο Ξαρχάκο. Κανονικά θα έπρεπε να μας εκπλήσσει που ότι λέει και ότι κάνει η “σούπερ τέτοια” βρίσκει χώρο στη ροή ακόμα και μεγάλων ειδησεογραφικών ιστοσελίδων, απ’ αυτές που θέλουν να αυτοαποκαλούνται έγκυρες και σοβαρές, αλλά ούτε αυτό πρέπει να μας εκπλήσσει πλέον. Τι να κάνουν κι αυτές όταν ξέρουν πως ότι προέρχεται από την άβυσσο των social media θα συγκεντρώσει πολλά κλικς. Θέλοντας και μη, υποκύπτουν…
Ξέρετε πόσο μεγάλος είναι πλέον ο αριθμός των ανθρώπων που επιλέγουν να ενημερώνονται από τα social media, θεωρώντας μάλιστα ότι είναι πολύ πιο αξιόπιστα από τα παραδοσιακά ΜΜΕ; Τι κι αν στα social βασιλεύουν οι fake ειδήσεις και οι χρήστες που για 0,50 λεπτά του ευρώ είναι πρόθυμοι να κάνουν το άσπρο μαύρο. Είναι τόσο αποπροσανατολισμένος ο κόσμος και έχει τόσο μεγάλη γοητεία η ταχύτητα με την οποία μεταδίδεται η «πληροφορία», που δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία αν είναι fake. Εδώ υπάρχει αρχηγός κόμματος που ανεβάζει τη μία fake είδηση πίσω από την άλλη και στις εκλογές πήρε 4,5%. Στα φρύδια μας όλα λέμε…
Διαβάστε επίσης: Τσέλσι – Λίβερπουλ 1-1: Ματσάρα χωρίς νικητή…
Δείτε τι έγινε πρόσφατα με αυτήν την περιβόητη διάταξη που ψηφίστηκε περί… σύνταξης στα 74 και θα καταλάβετε. Γέμισαν τα social από σχετικές αναρτήσεις κι αν τολμούσε κανείς να γράψει “ρε παιδιά δεν είναι έτσι τα πράγματα” ήταν φίλος του Κούλη. Κι άντε να είσαι φιλοκυβερνητικός δεν τρέχει και τίποτα, σκέψου να είσαι αριστερός και να σε λένε εξαπτέρυγο του Κούλη. Τρύπα να κρυφτείς ψάχνεις. Κι αν τελικά δεν επιλέξεις τη λύση της… τρύπας, κάνεις και εσύ μια ανάρτηση περί σύνταξης στα 74 για να είσαι μέσα στο κλίμα και έχεις ήσυχη της συνείδησή σου. Η απόλυτη νίκη του fake…
Στην Τουρκία πριν από κάποια χρόνια ο Ερντογάν είχε κλείσει για σημαντικό χρονικό διάστημα το twitter, ενώ το ίδιο έκανε και πρόσφατα για λίγο καιρό, ώστε να περιορίσει το κύμα οργής που είχε ξεσπάσει μετά τον καταστροφικό σεισμό. Στη Βόρεια Κορέα ο Κιμ Γιονγκ Ουν την έχει απαγορέψει εντελώς την πρόσβαση στα social media. Αυτή είναι η λύση που επιλέγουν τα απολυταρχικά καθεστώτα για να τον κρατούν κοιμισμένο και μαντρωμένο τον κόσμο. Ξέρετε όμως πιο είναι το τρομερό; Ότι και εκεί που υπάρχει απόλυτη ελευθερία στην χρήση των social media, ο κόσμος μπορεί να μην είναι τόσο κοιμισμένος και μαντρωμένος, αλλά σίγουρα είναι σε μεγάλο βαθμό ελεγχόμενος και κατευθυνόμενος. Φοβερό έτσι;
Και ξέρετε κάτι; Λύση δεν φαίνεται να υπάρχει στο ορίζοντα. Δείτε τι γινόταν στα social πριν γίνει γνωστό ότι στα επεισόδια της Φιλαδέλφειας υπάρχει νεκρός (σ.σ. υπάρχουν διάφορες αναρτήσεις οπαδικής… περηφάνιας, που δυστυχώς για τους αναρτήσαντες έχουν αποθηκευτεί) και τι γινόταν μετά από την γνωστοποίηση της τραγικής είδησης. Η ύπαρξη νεκρού τα άλλαξε όλα. Κι αυτό δεν αφορά μόνο τις αντιδράσεις του κόσμου, αλλά και τις αντιδράσεις του… επιτελικού κράτους. Εκτός κι αν πιστεύει κανείς ότι θα είχαμε 105 συλλήψεις, ΕΔΕ και καρατομήσεις στην περίπτωση που δεν υπήρχε νεκρός…
Δείτε τι γίνεται επίσης όλες αυτές τις μέρες μετά το τραγικό περιστατικό, όπου αν και έχουμε δει από υπηρεσιακά έγγραφα της αστυνομίας μέχρι αμέτρητα βιντεάκια, κάποιοι επιμένουν να λένε και να γράφουν ψέματα. Από απλό κόσμο μέχρι δημοσιογράφους και δικηγόρους. Γιατί; Διότι είμαστε με την ΑΕΚ, με τον Παναθηναϊκό, τον Ολυμπιακό, με την αριστερά, με την ακροδεξιά, με τους Κροάτες, τους Σέρβους, τους Γάλλους και πάει λέγοντας ή πολύ απλά είμαστε με την τσέπη μας. Από την στιγμή που εκφράσαμε τη λύπη μας για το θάνατο του 29χρονου παλικαριού, κάναμε και μια σχετική ανάρτηση με κανένα αναμμένο κερί στα social, όλα είναι ΟΚ. Δεν χρειάζεται καν να είμαστε με τη λογική και την αλήθεια, λεπτομέρειες είναι αυτά…
Ίσως η λύση να είναι να πατήσει κάποια στιγμή το κουμπί αυτός ο μλκς ο Κιμ, μπας και γίνει καμιά νέα αρχή στον πλανήτη γενικότερα. Θα υπάρχει άραγε πλανήτης όμως…
ΥΓ. Για τις μεταγραφές του Ολυμπιακού και για τη ρεβάνς με την Γκενκ ξεκίνησα να γράφω. Διάβασα, όμως, που η “σούπερ τέτοια” θεωρεί ότι πρέπει να την ευγνωμονούμε κιόλας που εξαιτίας της… μάθαμε τον Ξαρχάκο και φτιάχτηκα. Σύντομα θα επανέλθω…