Ποια είναι άραγε η «οδηγία» αν βρεθούμε σε γήπεδο στο λάθος ματς;
Για να μην αδικήσουμε το ποδόσφαιρο-τόση προσπάθεια καταβάλουν άλλωστε σε αυτόν τον τομέα η ΕΠΟ και η «εξυγίανση»- θα πρέπει να χωρίσουμε σε δύο κομμάτια τον τελικό του κυπέλλου. Στα όσα έγιναν μέσα στις λευκές γραμμές και στα όσα διαδραματίστηκαν έξω από αυτές.
Να ξεκινήσουμε –όσο κι αν φανεί παράξενο- με την… μπάλα; Ο ΠΑΟΚ είχε ως αντίπαλο μόνο την πίεση του «πρέπει να νικήσω», καθώς είχε βάλει σε αυτόν τον αγώνα την ετικέτα της «ρεβάνς» για την απώλεια του τίτλου, αν και εκ των πραγμάτων δεν μπορείς να βάλει στη ζυγαριά το κύπελλο με το πρωτάθλημα.
Οι παίκτες του δικεφάλου του βορρά ήταν κυρίαρχοι και αν ο Πρίγιοβιτς δεν ήταν «άσφαιρος» στις τετ α τετ φάσεις, με το πέναλτι και αυτή στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, τότε το σκορ θα είχε πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις, ενώ κλασικές ευκαιρίες απώλεσαν και οι Μπίσεσβαρ και Πέλκας.
Από την άλλη δεν καταλάβαμε την επιλογή του Χιμένεθ να παίξει χωρίς άκρα και η τετράδα με τους Μάνταλο, Μπακασέτα, Λιβάγια και Αραούχο φάνηκε στο… 88΄, όταν ο τελευταίος επιχείρησε το σουτ που έφυγε λίγο έξω από την εστία του Πασχαλάκη. Γιατί έπαιξε χωρίς άκρα ο Μανόλο; Τους Μάνταλο και Μπακασέτα τους έχουμε δύο στις πτέρυγες σε κάποια ματς της Εθνικής Ελλάδος, έχοντας στη μέση τον Φορτούνη, όταν η υπόθεση του γκολ αποκτούσε τόσες πιθανότητες, όσες με αυτές να σου πέσει το τζόκερ.
Προσπάθησε να το πάει κι αυτό το ματς στην άμυνα η ΑΕΚ και είχε ως κορυφαίο τον Μπάρκα, όμως δύσκολα θα νικήσεις σε τέτοιο παιχνίδι μόνον με τον τερματοφύλακά σου. Ο Λάζαρος μπήκε αργά στο ματς κι όταν βρέθηκε στο χορτάρι και ο Γιακουμάκης είχαν αποχωρήσει όλοι οι υπεύθυνοι για τη δημιουργία.
Η διαιτησία του Μπορμπαλάν δεν δικαιώνει την ΚΕΔ ούτε την ΕΠΟ, αλλά τον Ολυμπιακό που είχε ζητήσει ξένους διαιτητές στα ντέρμπι όμως το αίτημά του δεν έγινε αποδεκτό για λόγους που όλοι μας καταλαβαίνουμε. Ποιος θυμάται να εκτελούν πέναλτι προς την εστία της ΑΕΚ; Ή να προκύπτουν δύο κόκκινες για παίκτες του ΠΑΟΚ- ο Βράνιες προφανώς και νόμιζε ότι σφύριζε ξανά ο Παπαπέτρου.
Κι όσο για όλα τα υπόλοιπα; Οι σκηνές φρίκης επαναλήφθηκαν για μία ακόμη φορά σε έναν τελικό και όπως αποδεικνύεται η αστυνομία δεν έχει σχέδιο ούτε για τα επεισόδια που… προαναγγέλλονται. Τα πιο παλιά τα χρόνια υπήρχαν τέτοια περιστατικά, αλλά όταν οι ταραξίες αξιοποιούσαν το στοιχείο του αιφνιδιασμού και στα σημαντικά παιχνίδια δεν γινόταν ποτέ τίποτα.
Δεν ξέρουμε αν και για αυτήν την περίπτωση ισχύει η συμβουλή του υπουργού προστασίας του πολίτη Νίκου Τόσκα σε ότι αφορά την αντιμετώπιση μίας διάρρηξης. Θα πρέπει δηλαδή να κάνουμε ότι κοιμόμαστε ακόμη κι όταν βρισκόμαστε στα γήπεδα; Και την επόμενη σεζόν, καλά να είμαστε, πως θα το αντιμετωπίσουμε; Θα συνεχίσουμε τον ύπνο μας;