Παναγιώτης Τριάδης : Ένα ταλέντο σε αναστολή…

Θα μου πείτε, «εδώ ο κόσμος χάνεται κι εσύ ασχολείσαι με τον Τριάδη»; Θα σας πως ότι μου προκαλεί μεγάλη ευχαρίστηση να συζητάω για μπάλα παρά  για τις ακλόνητες παθογένειες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Θα σας πως επίσης ότι αν δεν συζητάω για μπάλα και ποδοσφαιριστές θα χάσω την αγάπη μου για το αυθεντικό ποδόσφαιρο, αυτό που μας έκανε φιλάθλους και μας έφερε κάποτε στα γήπεδα. Για τον Παναγιώτη Τριάδη λοιπόν…

Όταν τον πρωτοείδα με την φανέλα της Ξάνθης πριν από περίπου έξι χρόνια είπα: να το νέο εξαγώγιμο ποδοσφαιρικό προϊόν της τοπικής ομάδας. Άψογα κοντρόλ, ταχύτητα , επινοήσεις, αλλαγές κατεύθυνσης με την μπάλα στα πόδια. Βγήκα στο ραδιόφωνο και «εκτέθηκα» λέγοντας πως έρχεται ένας νέος σπουδαίος παίκτης. Τώρα, στα είκοσι έξι χρόνια του ο Τριάδης έχοντας παίξει σε ενενήντα έξι αγώνες και έχοντας πετύχει μόλις εννέα γκολ, ο Τριάδης αποχαιρετά την ομάδα της Ξάνθης και τους οπαδούς της.

Όσα προέβλεψα για αυτόν δεν βγήκαν αληθινά. Ο Τριάδης ξεχώρισε τελικά μόνο στα δικά μου τα μάτια. Πέρασαν αρκετοί προπονητές από την Ξάνθη. Κανένας δεν τον αντιμετώπισε ως βασικό και αναντικατάστατο. Μια ξεκινούσε βασικός και γινόταν αλλαγή μια έμπαινε ως αλλαγή και κάποιες φορές την περνούσε ολόκληρο το ενενηντάλεπτο στον πάγκο. Ο Παναγιώτης Τριάδης που ξεχώρισε νεαρός ως ταλέντο, με την ενηλικίωσή του και στην συνέχεια περνούσε σχεδόν απαρατήρητος. Σε μια ομάδα μάλιστα που έχει μακρά παράδοση στην ανάδειξη των ταλέντων.

Δεν είναι από στενοκεφαλιά και εγωισμό που εξακολουθώ να πιστεύω πως ο Τριάδης είναι εξαιρετική περίπτωση παίκτη. Θεωρώ ότι τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του δεν συναντώνται εύκολα σε Έλληνες παίκτες. Βλέποντάς τον να παίζει εξτρέμ και να μην ολοκληρώνει τις προσπάθειές του απορούσα. Σαν να ξέμεινε από δυνάμεις στη μέση της προσπάθειάς του. Σαν να αισθανόταν άβολα στις τόσο συχνές επαφές σώμα με σώμα. Σαν να δυσανασχετούσε που αγωνιζόταν στα πλάγια.

Τι ακριβώς συνέβαινε δεν το γνωρίζω. Εκείνο που μπορώ να καταθέσω είναι ότι σε όποια ομάδα συνεχίσει την καριέρα του καλό είναι να δοκιμαστεί ως εσωτερικός χαφ. Κάτι σαν «ψεύτικο» δεκάρι. Ο Τριάδης έχει μεγάλη άνεση στο να «διαβάζει» το γήπεδο και να αντιλαμβάνεται την θέση των συμπαικτών του και την κίνηση που προτίθενται να κάνουν. Μπορεί να «χάθηκαν» κάποια χρόνια μπορεί πια να είναι ..ταλέντο σε αναστολή, όμως τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του δεν τον εγκατέλειψαν. Ίσως και ο ίδιος να μην δούλεψε αρκετά στις προπονήσεις για να βελτιωθεί ταχυδυναμικά.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Αν δεν βολεύεται με ένα μέτριο συμβόλαιο σε κάποια ομάδα της Σούπερ Λίγκας μέχρι να περάσουν άλλα πέντε-έξι χρόνια και να συνταξιοδοτηθεί άνευ πολλών επαίνων οφείλει να αντεπιτεθεί τώρα. Ο τελευταίος λόγος για να το κάνει θα είναι  για να δικαιώσει έναν «γέρο παράξενο» που λιγότερο για τη δουλειά του και περισσότερο γιατί λατρεύει την μπάλα, κάθεται και παρατηρεί όλους τους παίκτες που κάνουν ντεμπούτο στο πρωτάθλημα και μετά εκτίθεται στο ραδιόφωνο…