Πρεσάρει ο αντίπαλος και δεν υπάρχει παίκτης (πλην ενός) που να μπορεί να του ξεφύγει και να προωθήσει την μπάλα.
Όταν πρόκειται για φιλική αναμέτρηση μπορείς να μιλήσεις για δυο πρόσωπα. Φιλικό είναι το παιχνίδι δεν ενδιαφέρει τόσο το αποτέλεσμα, στέκεσαι περισσότερο στην εικόνα της ομάδας. Αν θελήσεις να την κρίνεις συνολικά δύσκολα θα την πεις θετική, ενθαρρυντική έστω. Την κάνεις κομματάκια λοιπόν και δίνεις βάρος σε εκείνο το κομμάτι που περιέχει στοιχεία αισιοδοξίας. Υποθέτω πως… κομματάκια θα κάνει την εμφάνιση του Ολυμπιακού κόντρα στην θεωρητικά υποδεέστερη Σαμπάχ και ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ. Ο προπονητής του Ολυμπιακού θα αναλύσει το ματς και θα μείνει κυρίως στα αρνητικά. Δυστυχώς τέτοια υπήρξαν κάμποσα.
Πρώτο, μεταξύ άλλων, η αδυναμία των Πειραιωτών να βγάλουν την μπάλα από την περιοχή τους. Να ανταπεξέλθουν στο πρέσινγκ των αντιπάλων τους. Εδώ αντί να υποφέρει οι Αζέροι από την πίεση των παικτών του Ολυμπιακού, υπέφεραν οι παίκτες του Μαρτίνεθ. Με άλλα λόγια πας να περάσεις ένα στυλ παιχνιδιού στην ομάδα σου και διαπιστώνεις ότι σε αυτό το στυλ ο αντίπαλος τα καταφέρνει καλύτερα από σένα. Τουλάχιστον στο πρώτο ημίχρονο. Εκεί που οι ερυθρόλευκοι επιχειρούσαν αγχωμένα να δημιουργήσουν παιχνίδι από πίσω αλλά σκόνταφταν στο πρέσινγκ των αντιπάλων τους που τους υποχρέωνε σε λάθος πάσες. Οι λάθος πάσες φέρνουν λάθη ατομικά σαν κι αυτό που έκαναν στη συνεννόησή τους ο Μπα με τον Τζολάκη και άφησε το περιθώριο στον Βολκόφ να ανοίξει το σκορ για λογαριασμό της Σαμπάχ.
Διαβάστε επίσης: Η «τρέλα» Κορδόν για τον πανάκριβο Χεζέ, η ερώτηση για Φρέιρε και οι αναζητήσεις στη Λατινική Αμερική
Τέτοια λάθη σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι καταδικαστικά. Όχι ότι περιμέναμε αυτό το παιχνίδι για να το καταλάβουμε αλλά οι ερυθρόλευκοι δεν έχουν παίκτη πλην του αρχηγού τους Κώστα Φορτούνη να πάει σε ατομική ενέργεια και να δημιουργήσει επικίνδυνες καταστάσεις. Η ντρίπλα είναι είδος εν ανεπαρκεία στο ρόστερ του Ολυμπιακού. Εκτός από τον Φορτούνη, επιχειρεί καμιά φορά ο Μάριος Βρουσάι και πέραν τούτων ουδείς. Πρεσάρει ο αντίπαλος και δεν υπάρχει παίκτης να που να μπορεί να του ξεφύγει και να προωθήσει την μπάλα. Μοιραία έτσι, αυτή γυρίζει προς τα πίσω και πάλι προς τα πίσω…
Η αμυντική γραμμή ήταν πέρσι και φυσικά εξακολουθεί να είναι αχίλλειος πτέρνα. Εκεί που έχει ζητήσει δυο παίκτες ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ. Ο Ολυμπιακός συνήλθε για είκοσι λεπτά στο δεύτερο ημίχρονο και αφού πέρασε η μπάλα από τα πόδια του Φορτούνη, δημιουργήθηκαν τρεις τρανταχτές ευκαιρείς για γκολ και οι Αζέροι μάζεψαν μια φορά την μπάλα από τα δίχτυα τους. Βοήθησε πολύ για να συμβούν αυτά ο Ροντινέι που μπήκε στη θέση του πολύ καλού Ανδρούτσου και ο Κίνι που πήρε τη θέση του (μάλλον μέτριου) Ρέαμπτσιουκ. Οσον αφορά τον Ιμπόρα φάνηκε καθαρά ότι ξέρει και να διαβάσει τις φάσεις και να τοποθετηθεί σωστά. Του χρειάζεται ρυθμός που θα έρθει μέσα από τα παιχνίδια. Τότε ίσως μπορεί να δίνει ουσιαστικές λύσεις όταν η ομάδα του πιέζεται ψηλά και δεν μπορεί να αποφύγει το πρέσινγκ.