Προσβολή είναι, όταν τα δικαστήρια δίνουν πρωτάθλημα στη δευτεραθλήτρια

Ο ορισμός ξένου διαιτητή στον τελικό δε χρήζει σχολιασμού από την πλευρά μου, κάποια στιγμή είχα γράψει πως αποτελεί μονόδρομο για το Ελληνικό ποδόσφαιρο, ειδικά σε επίπεδο κορυφής.

Δεν είναι τόσο θέμα ικανότητας των διαιτητών και οι δώδεκα Απόστολοι να κατέβουν από τον ουρανό παίρνοντας σημαία και σφυρίχτρα, είναι αδύνατον να τη βγάλουν καθαρή, ειδικά με την προκατάληψη. Τη στιγμή που πριν σφυρίξεις αυτό που είδες, περνάνε από το μυαλό σου δεκάδες σκέψεις, από την πιο επώδυνη, ότι πρέπει να κάνεις τη διαθήκη σου διότι την επόμενη θα σε βρουν τσιμεντωμένο, μέχρι την πιο ανώδυνη που αφορά το πώς θα κυκλοφορήσεις στην πλατεία του χωριού σου με τα ΜΜΕ να σε ξεπατώνουν αλύπητα, το πιθανότερο είναι να μην υποδείξεις αυτό που θεωρείς πως είναι δίκαιο ποδοσφαιρικά, αλλά εκείνο που θα παρατείνει τη ζωή σου και θα σου δώσει την ευκαιρία να πας για φαγητό με την οικογένειά, χωρίς το βλέμμα χαμηλωμένο από τη ντροπή.

Αν ανατρέξετε σε εκείνο το κείμενο (σ.σ. Διαιτητές εισαγωγής, για πρωτάθλημα της προκοπής), θα δείτε πως ήταν σχεδόν προφητικό, περιγράφει αυτά τα οποία συνέβησαν το επόμενο διάστημα στο πρωτάθλημα.

Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από τον Κομίνη στον αγώνα της Τούμπας δεν υπάρχει, είναι πέραν κάθε αμφιβολίας, πως ο διαιτητής μπήκε μέσα με σκοπό να μη συμμετέχει στη διαμόρφωση του αποτελέσματος.

Το γκολ του Βαρέλα το μέτρησε αρχικά, οι διαμαρτυρίες των παικτών της χάρτινης του προκάλεσαν ενοχές «ήμουν διαιτητής στον τελικό όπου έχασαν με γκολ οφσάιντ, να χάσουν καπάκι και πρωτάθλημα, ξανά από γκολ οφσάιντ δε λέει, ακύρωσε το λοιπόν, κι ας πάει το παλιάμπελο».

Αν το καλοσκεφτούμε, η σκέψη του Κομίνη -γιατί δε μπορεί να έκανε άλλη-, είναι 100% ανθρώπινη, οι περισσότεροι το ίδιο θα κάναμε.

Το ότι το γκολ ήταν καθαρό και πως πέρσι στον τελικό το λάθος ήταν του βοηθού ενώ ο ίδιος έπνιξε καθαρό πέναλτι που έγινε μπροστά στα μάτια του, μικρή σημασία έχουν, γι αυτό αναφέρθηκα σε προκατάληψη και αποφάσεις που συνδιαμορφώνονται από ψυχολογικά και όχι ποδοσφαιρικά δεδομένα.

Ένας ξένος διαιτητής στο παιγνίδι της Τούμπας δε θα έκανε καμία δεύτερη σκέψη, θα σφύριζε αυτό που είχε δει και τέλος. Ακόμα κι αν ήταν λάθος, δε θα τον έπνιγαν ούτε τύψεις, ούτε δεύτερες σκέψεις για το τι θα τραβήξει στη συνέχεια.

Ούτε θα λειτουργούσε με τη λογική του εγχώριου καριερίστα, πως «πρέπει να τα έχω καλά με αυτόν, που κάνει τα κουμάντα, οπότε ας χαρίσω μια κάρτα, δεν ήρθε και η συντέλεια του κόσμου».

Η χάρτινη πάντως έβγαλε ανακοίνωση, που δικαιώνει όσους έσκουζαν, πως ο Ιβάν είναι ο χαλίφης.

Ο χαλίφης λοιπόν έχασε το πρωτάθλημα καθώς η ομάδα του έφαγε 12 βαθμούς αφαίρεση, ο χαλίφης ζητά επίμονα το var, ο χαλίφης δέχεται χωρίς κουβέντα τον ορισμό ξένου διαιτητή.

Οι άλλοι που δεν είναι χαλίφηδες, κέρδισαν αγώνες στα χαρτιά, πήραν δώρο βαθμούς που δεν ίδρωσαν για να κερδίσουν ένα πρωτάθλημα φτιαγμένο από χαρτί, όταν ακούνε για το var κάνουν τους Κινέζους και σήμερα έβγαλαν ανακοίνωση, όπου διαμαρτύρονται για τον ορισμό ξένου διαιτητή.

Υποστηρίζουν μάλιστα, πως η επιλογή αυτή «προσβάλλει βάναυσα τη χώρα μας, το ελληνικό ποδόσφαιρο, την ελληνική διαιτησία και τον Έλληνα διαιτητή».

Αν υπάρχει κάτι που προσβάλει τη χώρα μας και το ποδόσφαιρο της, είναι πως το φετινό πρωτάθλημα δεν κρίθηκε στους αγωνιστικούς χώρους.

Αν υπάρχει κάτι που προσβάλει τη χώρα μας και το ποδόσφαιρο της, είναι πως τα δικαστήρια έδωσαν το πρωτάθλημα στη δευτεραθλήτρια!

Αν υπάρχει κάτι που προσβάλει την ελληνική διαιτησία και τον Έλληνα διαιτητή, είναι πως ο Κομίνης μέτρησε ένα καθαρό γκολ, μετά το ακύρωσε χωρίς να παρεμβληθεί κάτι πέρα από διαμαρτυρίες των παικτών της ομάδας που το έφαγε, στα αποδυτήρια αποφάσισε να μετρήσει το γκολ που είχε προηγουμένως ακυρώσει και πιο προηγουμένως κατακυρώσει.

Συνέταξε ένα ΦΑ γεμάτο ασάφειες που έχρηζε ερμηνείας και απέφυγε να δώσει εξηγήσεις στον αθλητικό δικαστή, έστω και για το πιο απλό πράγμα, για το σε βάρος ποιου, διέκοψε το παιγνίδι.

Αν εξιστορήσεις τα παραπάνω σε κάποιον κάτοικο Ουγκάντας ή Αλάσκας, θα νομίζει ότι του κάνεις πλάκα.

Αν του πεις πως φέραμε ξένο διαιτητή για να διευθύνει έναν κρίσιμο αγώνα ειδικά μετά τα όσα συνέβησαν, ούτε που θα ιδρώσει το αυτί του, το πολύ να σου πει «λογικό το βρίσκω, κι εγώ είχα κάτι εγχώριους λογιστές και δε μπορούσα να κρύψω σεντ από την εφορία, προσέλαβα Έλληνα και πλέον μου έρχεται επιστροφή. Αφού μου κάνει τη δουλειά, μια χαρά είναι».

Κλείνοντας με την ανακοίνωση της χάρτινης, να υπενθυμίσω πως ο διαιτητής που ορίστηκε είναι Ισπανός, πατριωτάκι του Μάνου του ψητά δηλαδή, πολύ πιθανόν να τον είχε πελάτη στην ταβέρνα του, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Και παρ΄όλα αυτά, η χάρτινη έβγαλε ανακοίνωση διαμαρτυρίας, ενώ η ίδια δεν ήθελε ούτε το Σιδηρόπουλο, ούτε τον Παπαπέτρου, ενδεχομένως αν της πρότειναν τον Κομίνη να απέρριπτε και αυτόν.

Φανταστείτε δηλαδή αντί για Ισπανό, να έφερναν Ρουμάνο…