Το αποκούμπι και ο Μπαρτζώκας…

Την αγαπάω πολύ την ομάδα μπάσκετ του Ολυμπιακού κι ας έχει υπάρξει το μεγαλύτερο αποκούμπι του «αιωνίου» αντιπάλου. Το σκέφτεστε να μην έχει τον μπασκετικό Ολυμπιακό τα τελευταία 30 χρόνια ο Παναθηναϊκός; Δεν θα είχαν με τι να ασχοληθούν οι οπαδοί του…

Την αγαπάω, όμως, πολύ την μπασκετική ομάδα του Ολυμπιακού κι ας έχει υπάρξει το μεγαλύτερο αποκούμπι του Παναθηναϊκού. Την αγαπάω όχι μόνο για τις μεγάλες χαρές που μας έχει χαρίσει (ειδικά στην Ευρώπη), αλλά και για όλα αυτά που έχει τραβήξει. Άλλες φορές (τις περισσότερες) επειδή ο αντίπαλος ήταν απλά πολύ καλύτερος και πολύ πιο δυνατός και άλλες επειδή είχε το γνωστό σύστημα να τον σπρώχνει…

Διαβάστε επίσης: Πώς ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ βρέθηκε στην pole position για τον πάγκο του Ολυμπιακού

Δεν θέλω να ξύσω παλιές πληγές τώρα, αν και διαβάζοντας διάφορα λιβελογραφήματα τις τελευταίες μέρες καταλαβαίνω ότι κάποιοι θέλουν να τις βλέπουν ακόμα και τώρα να αιμορραγούν. Δεν θα το κάνω, όμως, διότι πέρα από την όποια αντιπαλότητα που είναι φυσιολογικό να υπάρχει, οφείλουμε να σεβόμαστε…

Οφείλουμε να σεβόμαστε το μέγεθος του αντιπάλου που είναι πράγματι πολύ μεγάλο και αποδεικνύεται από τους τίτλους που έχει κατακτήσει σε Ελλάδα και Ευρώπη, οφείλουμε να σεβόμαστε τον κόσμο που αγαπάει αυτόν τον αντίπαλο και πάνω απ’ όλα οφείλουμε να μην δημιουργήσουμε περισσότερους μ@λάκες, απ’ όσους ηθελημένα ή όχι έχουμε ήδη δημιουργήσει. Μ@λάκες που αύριο μεθαύριο μπορεί να πάνε στο γήπεδο για να σημαδεύουν με κροτίδες ή γιαούρτια τον Σερέλη ή τον Μπαρτζώκα, τον Ομπράντοβιτς ή τον Σφαιρόπουλο παλαιότερα και πάει λέγοντας. Αρκετούς μ@λάκες έχουμε δημιουργήσει, άλλωστε. Ας βάλουμε ένα στοπ κάπου εδώ…

Θα πει κανείς εσύ μπορείς να βάζεις στοπ, αλλά κάποιοι άλλοι συνεχίζουν, οπότε μια τρύπα στο νερό κάνεις. Δεν πειράζει, θα απαντήσω. Ας έχουμε εμείς καθαρή τη συνείδησή μας και στο μέλλον θα δούμε τι θα γίνει και πως θα κυλήσουν τα πράγματα…

MUST READ

LIVE: Ολυμπιακός – Μπασκόνια

Μέχρι τότε εγώ θα συνεχίσω να αγαπάω τον μπασκετικό Ολυμπιακό κι ας αποτελεί το μεγαλύτερο αποκούμπι του Παναθηναϊκού, ενώ παρόμοια αισθήματα θα έχω και για τον Γιώργο Μπαρτζώκα ακόμα κι αν χάσει το φετινό πρωτάθλημα. Γιατί; Διότι είναι ένας πολύ καλός προπονητής και κυρίως ένας ωραίος άνθρωπος. Ένας προπονητής που ακόμα και όταν μπινελικιάζει τους αθλητές του το κάνει ένα τρόπο που σου βγάζει συμπάθεια και ένας άνθρωπος ντόμπρος και ειλικρινής, που όσα δήλωσε στη συνέντευξη Τύπου του τελευταίου τελικού μας άγγιξαν όλους. Χωρίς άναρθρες κραυγές, χωρίς απειλές, χωρίς στοχοποιήσεις είπε αυτά που έπρεπε να πει και πλέον εγώ τουλάχιστον τον αγαπάω ακόμα περισσότερο…