Δεν υπάρχουν (Super League) ειδήσεις τον… Ιούνιο

Είναι γνωστό πως κατά τον Ουμπέρτο Έκο «δεν υπάρχουν ειδήσεις τον Αύγουστο». Μόνο που στην δική μας περίπτωση και σε περιβάλλον Super League σηκώνει μια… παράφραση στα λόγια του. Διότι όπως ήδη έχουμε καταλάβει οι περισσότεροι «δεν υπάρχουν ειδήσεις τον Ιούνιο».

«Αναμενόμενα» θα προσθέσει κάθε ψύχραιμος παρατηρητής και θα έχει δίκιο, πολλώ δε μάλλον φέτος όταν το «χειμερινό» Μουντιάλ έσπρωξε τη σεζόν σε σημείο που μέχρι πριν από λίγες ημέρες διεξάγονταν ακόμη τα περισσότερα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Το πρόβλημα όμως είναι ότι στο ελληνικό ποδόσφαιρο του 2023 ο πρώτος καλοκαιρινός μήνας δεν είναι αυτό που θα έπρεπε, αναψυχής, αλλά κρίσιμο διάστημα προγραμματισμού ειδικά για εκείνους που έχουν την υποχρέωση να παίξουν ποδόσφαιρο τον Ιούλη. Στην προκειμένη περίπτωση τον Παναθηναϊκό, τον ΠΑΟΚ και τον Άρη.

Διαβάστε επίσης: Το «όχι» του Κρέσπο σε μεγάλη πρόταση από το Μεξικό, η «λευκή επιταγή» της Αλ Ντουχαΐλ και η συνεργασία με τον Κορδόν!

Απαιτούν οι προπονητές έναν κύκλο 6-7 εβδομάδων για την προετοιμασία πριν από το πρώτο επίσημο ματς της σεζόν. Οι τρεις ανοίγουν την αυλαία στο διάστημα 25-27 Ιούλη άρα από την επόμενη εβδομάδα οι ομάδες υποχρεωτικά βουτάνε στα βαθιά. Το θέμα είναι μπαίνοντας ξανά στο γήπεδο ποιος είναι ο «βαθμός» ετοιμότητας τους. Διότι να κάνεις προετοιμασία με «άλλους» και τελικά να παίξουν «άλλοι» δεν βγάζει μεγάλο νόημα. Χρειάζεσαι δεδομένα το 70%-80% των βασικών επιλογών σου από νωρίς προκειμένου να έχει ένα νόημα αυτός ο κύκλος.

Ο Παναθηναϊκός σαν οργανισμός έχει ξεχάσει πότε ήταν η τελευταία φορά που βρέθηκε σε φάση ομίλων των κυπέλλων Ευρώπης. Ο ΠΑΟΚ μπαίνει σαν ισχυρός στα προκριματικά του Conference League αλλά μόλις πέρσι ήταν που πλήρωσε τοις μετρητοίς εκείνο το σοκ στη Βουλγαρία με τη Λέφσκι Σόφιας. Θα ήταν ενδιαφέρον να μπορούσαν και οι δύο, να κάνουν τον προγραμματισμό τους βλέποντας τη μεγάλη εικόνα, αλλά έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα το «καλοκαιρινό ποδόσφαιρο» δεν αποτελεί μόνο τον πρώτο ουσιαστικό αγωνιστικό στόχο αλλά και μια δικλείδα για το διαθέσιμο μπάτζετ κλπ. Θεωρητικά ισχύει το ίδιο και για τον Άρη, αλλά οι Κιτρινόμαυροι έχουν ούτως ή άλλως λιγότερες πιθανότητες να κάνουν κάτι καλό στην Ευρώπη από τη στιγμή που και να περάσουν έναν γύρο μετά μπαίνουν στη λίστα με τους «ανίσχυρους».

Τι έχει συμβεί ως εδώ λοιπόν στις δύο ομάδες; Οι Πράσινοι έχασαν τον Κουρμπέλη –ίσως και κατ επιλογή καθώς αν ήθελαν να τον κρατήσουν θα μπορούσαν να ανεβάσουν την προσφορά τους και να καλύψουν μέρος του χάντικαπ που έστειλε τον διεθνή μέσο στην γειτονική Τουρκία-. Άφησαν ουσιαστικά τον Σάρλια, τον Σάντσες, τον Καμπετσή αδειάζοντας κάποιες θέσεις στο rotation. Έχουν προσθέσει στο ρόστερ τους μόνο τον Ζέκα που σηκώνει κουβέντα το «πως», «πότε» και «πόσο» θα μπορεί να προσφέρει κάτι ουσιαστικά. Και τέλος πάντων είναι πολύ μακριά από την δέσμευση του Γιάννη Αλαφούζου ότι «ως τις 15 Ιουνίου θα έχουμε κάνει 3-4 βασικές μεταγραφές». Ειδικά αν κοιτάξει κάποιος κάτω από το χαλί, διότι εκεί θα διαπιστώσει ότι θα πρέπει να παρθεί σύντομα μια απόφαση για τον «2,5 εκατ ευρώ τον χρόνο» Μπερνάρ ή ότι ο MVP Μπρινιόλι σύντομα θα πρέπει να ανοίξει μια κουβέντα ανανέωσης καθώς καθόλου δεν θα πρέπει να αποκλείεται πως ομάδες στην Ιταλία θα θελήσουν να εκμεταλλευθούν τον μόλις έναν χρόνο συμβολαίου που απομένει.

Αντίστοιχη και η ιστορία με τον ΠΑΟΚ. Διακρίνεις μια νευρικότητα με τον «έχω συμβόλαιο» Ραζβάν Λουτσέσκου, έφυγαν οι περισσότεροι από τους παλιούς με καθυστέρηση ένα καλοκαίρι, λείπουν σημαντικά κομμάτια του παζλ ως «θέσεις» και όχι ως πρόσωπα. Και ο Δικέφαλος του Βορρά έχει πάρα πολλά μέτρα να διανύσει με το πρώτο ραντεβού προγραμματισμένο στις 22 του μήνα.

Έχουν ευθύνη οι ομάδες; Σαφώς. Είναι πολύ κακό το μομέντουμ όμως να προσπαθείς να υλοποιήσεις το σχέδιο σου Ιούνιο μήνα, με την αγορά ακόμη μισόκλειστη και τις δυνατότητες περιορισμένες. Τα περισσότερα club του εξωτερικού ακόμη δεν έχουν αποφασίσει τι θέλουν για τη νέα χρονιά, άρα κάθε συζήτηση μαζί τους γίνεται όχι τέλος πάντων με τις καλύτερες συνθήκες. Για να έχεις αποτελέσματα τον Ιούνιο απαιτείται προεργασία τον Φλεβάρη και τον Μάρτη και όπως φαίνεται αυτή δεν έγινε…

MUST READ

Η «κρυφή ατζέντα» με το Final Four – Τελικά τι συμβαίνει με την Euroleague;

Σαφώς τα πράγματα είναι καλύτερα για την ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό που έχουν πλεονέκτημα +15 ημερών από τους άλλους σε ότι αφορά στην Ευρώπη. Αυτός ο μισός μήνας είναι κανονικού «ατού». Οι Ερυθρόλευκοι έχουν κάνει ήδη ένα πρώτο σταθερό βήμα με τη συμφωνία τους με τον νέο αθλητικό διευθυντή και είναι στην τελική ευθεία για την επιλογή του προπονητή. Οι Κιτρινόμαυροι έχουν αποφασίσει ότι θα πάνε σε όσο το δυνατόν λιγότερες αλλαγές κλπ. Και για εκείνους όμως τα νεότερα έρχονται με το σταγονόμετρο. Αναπόφευκτα. Γιατί δεν υπάρχουν Super League ειδήσεις τον Ιούνιο…