Ο Μάης του ’18 συνώνυμο της κιτρινόμαυρης επανάστασης!

Ο Μάιος του ’68 θεωρείται ως σημείο – σταθμός στην αμφισβήτηση του κατεστημένου και αποτέλεσε την αρχή για τη μετάβαση από το συντηρητισμό στις φιλελεύθερες ιδέες. Ο Μάιος του ’18 θα είναι απλά ο μήνας ΑΕΚ! Το κατεστημένο δεν αμφισβητήθηκε απλώς, αλλά το συνέτριψε η ΑΕΚ. Αυτή που δεν επέτρεψε να επικρατήσει η απόλυτη παρανομία. Το αλύτερο όλων όμως είναι ότι ο συγκεκριμένος μήνας θα «σημαδευτεί» από κούπες! Κούπες παντού! Κούπες που θα πιστοποιούν την Αναγέννηση, την Επιστροφή και την Καταξίωση. Πάμε να τα πάρουμε όλα με τη σειρά…

Η «Βασίλισσα» του ελληνικού μπάσκετ είναι εδώ. Αυτή η ομάδα που πριν από μόλις μερικά χρόνια βολόδερνε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας κατάφερε να πάρει την πρόκριση για τον τελικό του Champions League και το βράδυ της Κυριακής θα διεκδικήσει το τρίτο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας της.

Τη χθεσινοβραδινή πρόκριση την πήρε ο κόσμος. Μοναδική, τρομερή, ανεπανάληπτη η ατμόσφαιρα που δημιούργησε. Ήταν όλοι άξιοι συγχαρητηρίων! Ωστόσο η πίεση που ασκήθηκε στην ομάδα -κυρίως λόγω του κατάμεστου ΟΑΚΑ- και της «υποχρέωσης» για πρόκριση, ήταν τεράστια. Όμως όταν έχεις την αύρα του ’68 τότε πολύ απλά δε γίνεται να χάσεις. Ακόμα και αν παίζεις με αντίπαλο τον… Τούμπα. Βλέπετε δεν υπήρξε καμία απόφαση αλλαγής πόντων ή συνθηκών του αγώνα και φυσικά δεν έβγαλε… όπλο στο τέλος ο παίκτης της Μούρθια….

Η ΑΕΚ θα μπορούσε να επικρατήσει πιο εύκολα. Αλλά σε αυτά τα ματς, αυτό που μετράει είναι η ουσία. Και η ουσία είναι ότι η «Ένωση» είναι συνεπέστατη στο ραντεβού της με την κούπα και την ιστορία. Τα υπόλοιπα για το μπάσκετ θα τα πούμε το βράδυ της Κυριακής. Η Μονακό πάντως, από αυτά που μου σφύριξαν οι μπασκετικοί συνάδελφοι είναι καλύτερη ομάδα… Εγώ πάντως πιστεύω πως στο καμίνι θα λιώσει…

Παρεμπιπτόντως, έχει πολύ μεγάλη πλάκα να διαπιστώνεις ότι ο γιος του Ιβάν Σαββίδη παρακολουθεί το μπάσκετ της ΑΕΚ. Και να ήταν μόνο αυτός…

Το πρώτο πάρτι ολοκληρώθηκε. Σήμερα η Νέα Φιλαδέλφεια φοράει τα γιορτινά της. Η πόλη που φιλοξένησε τους «πρόσφυγες» μετά τον ξεριζωμό και στην καρδιά της έμελλε να μεγαλουργήσει ένας τεράστιος σύλλογος θα ζήσει ξανά μεγάλης στιγμές. Θα υποδεχθεί την πρωταθλήτρια Ελλάδος. Την καλύτερη ομάδα του φετινού πρωταθλήματος. Αυτή που δεν χρειάστηκε να μπει ο κόσμος της με ντου στα Γιάννινα παρά την απαγόρευση μετακίνησης οπαδών. Οι φίλοι του «δικεφάλου» θα περπατήσουν από τα «ιερά χώματα» μέχρι την άλλη γειτονιά και δε θα πετάξουν έξω από το γήπεδο κανέναν οπαδό του Απόλλωνα. Δε θα σπάσουν κανένα κάθισμα.

Θα δώσουν ένα ακόμα ρεσιτάλ ώριμης και κόσμιας συμπεριφοράς και θα γιορτάσουν μαζί με τον «αρχιτέκτονα» Μανόλο και όλα τα παιδιά που στελεχώνουν το ρόστερ αυτής της ομάδας την κατάκτηση του τίτλου. Και μετά, όπως συμβαίνει σε όλα τα μεγάλα προηγμένα κράτη, θα επιβιβαστεί στο ανοικτό κιτρινόμαυρο πούλμαν που θα γράφει ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ 2018 και από τη Ριζούπολη θα επιστρέψει στο χώρο που ανήκει. Στη Νέα Φιλαδέλφεια. Εκεί όπου το όνειρο γίνεται πραγματικότητα.

Εκεί, έξω από την παλιά «Σκεπαστή», εκεί, όπου το 1994 στήθηκε το τελευταίο πάρτι με έπαθλο την κολυμπήθρα, θα κυλήσουν δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης. Δάκρυα χαράς γιατί τα 24 χρόνια είναι πλέον παρελθόν και ευγνωμοσύνης, διότι αυτά τα παιδιά, από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο, έκαναν φέτος κάτι εξαιρετικό σε Ελλάδα και Ευρώπη. Παρά τους τραυματισμούς, τις αναποδιές, τις μεθοδεύσεις και τις απειλές, αυτή η ομάδα έμεινε ενωμένοι. Όπως ακριβώς το επιτάσσει το δεύτερο γράμμα της. Το Ε. «Ένωση».

Και όπως ακριβώς δηλώνει η ιδρυτική σφραγίδα του σωματείου, ο φοίνικας, αναγεννήθηκε από τις στάχτες της. Κανένας οπαδός της ΑΕΚ δεν πρέπει να νιώθει την παραμικρή ενοχή. Το μόνο που πρέπει να νιώθει είναι χαρά και υπερηφάνεια. Όσοι σκούζουν, το κάνουν για να καλύψουν ένα πολύ απλό πράγμα. Την ανικανότητά τους και την ανυπαρξία τους. Αφήστε τους να λένε ό,τι θέλουν.

Το γλέντι θα κρατήσει μέχρι το πρωί. Όπως πρέπει να γίνει. Και την επόμενη μέρα θα πρέπει να σβήσει. Για την ομάδα, αλλά όχι για τον κόσμο. Διότι ο κόσμος έχει ραντεβού το βράδυ της Κυριακής με την ευρωπαϊκή κούπα. Και αν όσοι βλέπουν από εκεί ψηλά συμβάλουν ώστε να επαναληφθεί ο θρίαμβος του ’68 μέσα στην Αθήνα, τότε η Νέα Φιλαδέλφεια θα ξενυχτήσει ξανά…

Πρωτάθλημα και Ευρωπαϊκό λοιπόν… Τι θα μένει; Κύπελλο και Ευρωπαϊκό. Το ραντεβού της 12ης Μαΐου είναι ένα παιχνίδι. Όλα μπορούν να συμβούν. Αλλά αν δεν υπάρξει διαιτητική απόφαση υπέρ του ΠΑΟΚ, τότε η κούπα θα βαφτεί κιτρινόμαυρη. Στη Θεσσαλονίκη μπορεί να θεωρούν ότι έχουν την καλύτερη ομάδα. Δικαίωμά τους. Κάθε μάνα βλέπει το δικό της παιδί ως το πιο όμορφο. Τώρα πως γίνεται να έχεις highlight μίας σεζόν την πρόκριση επί του Ατρομήτου και δύο νίκες επί αυτού του Παναθηναϊκού και να υποστηρίζεις ότι έλαμψες, όταν ο αντίπαλός σου σε έχει κερδίσει «καθαρά», δεν έχει χάσει στην έδρα σου, έχει κερδίσει τρεις φορές τον Ολυμπιακό και έχει αποκλειστεί αήττητος από το Europa League, όταν εσύ χαιρέτησες Αύγουστο, αυτό είναι μία άλλη ιστορία.

Δε λέω, στο ποδόσφαιρο και δη στο Κύπελλο γίνονται καμιά φορά και εκπλήξεις… Είχε κάνει μία για παράδειγμα ο Πανιώνιος το ’79 στο «Γ. Καραϊσκάκης». Στο ίδιο γήπεδο που ο ΠΑΟΚ το ’78 είχε φύγει με σκυμμένο το κεφάλι… Ή το 1985. Όταν ο πρωταθλητής ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ, έφαγε 4 από τη Λάρισα. Μπάλα είναι και γυρίζει. Στο ποδόσφαιρο όλα μπορούν να συμβούν. Ακόμα και από μία στραβοκλωτσιά. Ας κερδίσει ο καλύτερος ή ο πιο τυχερός. Και μακάρι να μη συμβεί το παραμικρό. Εντός και εκτός γηπέδου.

Την ίδια μέρα ή την επόμενη (12 ή 13/5) και μετά από μία εβδομάδα (19 ή 20/5) , η ΑΕΚ έχει ένα ακόμα ευρωπαϊκό ραντεβού με κούπα. Στο χάντμπολ και στον τελικό του Challenge Cup κόντρα στην ρουμάνικη Ποταΐσα Τούρντα. Τα πάρτι θα είναι ασταμάτητα…

Απλά φανταστείτε πόσο όμορφο είναι το 2018 και πόσο ονειρικό μπορεί να γίνει μέσα στο Μάιο για κάθε φίλο της ΑΕΚ;

1) Γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια
2) Κύπελλο στο μπάσκετ
3) Επιστροφή στη μεγάλη κατηγορία στο βόλεϊ
4) Πρωτάθλημα στο ποδόσφαιρο
5) Ευρωπαϊκό στο μπάσκετ (δε μιλάμε για πρωτάθλημα, λόγω σεβασμού)
6) Κύπελλο στο ποδόσφαιρο
7) Ευρωπαϊκό στο χάντμπολ (ενώ είναι ανοικτό και το πρωτάθλημα)

Μιλάμε δεδομένα για μία από τις πιο συγκλονιστικές σεζόν στην ιστορία του συλλόγου… Και να σκεφτεί κανείς ότι τα καλύτερα δεν έχουν έρθει ακόμα…

ΥΓ. Ξέρεις τι είναι να έχει αλλάξει η ποδοσφαιρική πρωτεύουσα, να είναι «δικός μας ο Γραμμένος και η ΕΠΟ», να υποστηρίζεις επί μήνες ότι έφερες την κάθαρση, να εμπιστεύεσαι τυφλά τη δικαιοσύνη, αλλά στο τέλος να κλαις σαν τον Βασιλάκη Καΐλα και να σου φταίνε: Η Αθήνα, το ΠΟΚ, ο Γραμμένος, η ΕΠΟ, η ΚΕΔ, η Δικαιοσύνη, οι Υπουργοί, οι Υφυπουργοί, οι καθαρίστριες και οι εισπράκτορες στα διόδια στα Μάλγαρα; Ή ακόμα ακόμα και ο Ταύρος επειδή έχει… ωροσκόπο στον Λευκό Πύργο;

ΥΓ2. Τελικά ο Ιβάν Σαββίδης που θα ερχόταν στον τελικό και που δεν τον ένοιαζε το πρόστιμο που θα του επιβληθεί και θα καθόταν αρχικά στα επίσημα και μετά σε σουίτα, τελικά θα δει το παιχνίδι απ’ έξω. Μόνο σε γερανό πίσω από το ρολόι να μην τον βάλουν… Κρίμα θα είναι! Πόσο κρίμα να πηγαίνει τόσο σανό χαμένο… Πόσο κρίμα κάποιοι να επιδιώκουν κάποιοι να επιβάλλουν όποια παρανομία επιθυμούν, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.

ΥΓ3. Η Κασσιόπη της γνωστής επιρροής, που του χρόνου δε θα είναι στη Super League απουσίασε από την κρίσιμη ψηφοφορία και τελικά ο Παναθηναϊκός με τις 11 ψήφους σώθηκε. Βεβαίως η Θεσσαλονίκη βράζει με το σκάνδαλο. Αυτό που δεν έχει καταλάβει κανένας τους όμως, είναι το ποιο είναι ακριβώς το σκάνδαλο… Τι σας λέω τώρα ε;

MUST READ

Βραδιά… εξάρας

ΥΓ4. Μία μικρή απορία… Μας «τέλειωσε» ο Μιραλάς, μας «τέλειωσε» και ο Μποτία. Αλήθεια ο Ισπανός κλαίει ακόμα ή σταμάτησε;