ΑΕΚ και Μούρθια έχουν ό,τι χρειάζονται για να φτάσουν στον τελικό. Φαβορί η Ένωση.
Επειδή γίνεται πολύς λόγος για το Τσάμπιονς Λιγκ (ειδικά μετά τη γνωστοποίηση της πρόθεσης του Παναθηναϊκού να μετακομίσει προς τα εκεί), από μόνο του το γεγονός ότι ο -καθόλα συμπαθέστατος, εξαιρετικά σοβαρός και τον οποίο σέβομαι απεριόριστα- πρώην παίκτης των Τρικάλων, Οβιέ Σοκό, είναι πρώτος σκόρερ και ριμπάουντερ της Μούρθια στη διοργάνωση, δείχνει ότι δεν μιλάμε για τους… αετούς της στέπας.
Η Μούρθια είναι μια ομάδα, η οποία έχει συνηθίσει να είναι αουτσάιντερ, να παίζει με την πλάτη στον τοίχο. Προκρίθηκε από… σύμπτωση μέσω ισοβαθμίας, έχασε στην έδρα της από την Τενερίφη αλλά το γύρισε, πέρασε σίφουνας με μειονέκτημα έδρας από την Καρσίγιακα. Είναι ομάδα που έχει μπαρουτοκαπνισμένους παίκτες (Όλεσον, Χάνα, Λίμα, κτλ.), τον γνωστό μας από το πέρασμα από την Ελλάδα, Σάρλον Κλουφ, και μια ομάδα που δεν κουβαλά βάρος, γιατί δεν παίζει με το «πρέπει» στην πλάτη της.
Το γεγονός ότι παίζει απέναντι στη διοργανώτρια ομάδα του φάιναλ φορ τη φέρνει στο σημείο που ήθελε να είναι. Απόλυτο αουτσάιντερ, που ακόμα κι αν χάσει δεν θα χρειαστεί να… πληρώσει τον λογαριασμό. Κι όταν κάποιος δεν έχει τίποτα να χάσει, είναι εξ ορισμού επικίνδυνος.
Η ΑΕΚ από την πλευρά της έχει δείξει ότι μπορεί και ξέρει να παίρνει αποτελέσματα. Βρέθηκε ξανά και ξανά με την πλάτη στον τοίχο, αλλά φέτος έχει… άστρο. Πρόδηλο είναι πως δεν φτάνεις με την… τύχη στο φάιναλ φορ, όμως όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να είναι φέτος η χρονιά της.
Κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας, έφτασε στο φάιναλ φορ, το φιλοξενεί στην έδρα της, άρα έχει τρυπήσει το ταβάνι. Βεβαίως, τώρα μπαίνει το «πρέπει», όλοι θέλουν αρχικά να βρεθούν στον τελικό και μετά… βλέπουμε, κι αυτό ανεβάζει τους στρεσογόνους παράγοντες, αλλά…
Η Μούρθια είναι η καλύτερη ομάδα που θα μπορούσε να βρει στο διάβα της. Δεν έχει «βαρύ» όνομα, δεν έχει τέτοιο βάθος πάγκου που να τρομάζει, δεν είναι… μεγαθήριο. Και, διάολε, αν θέλεις να κατακτήσεις ευρωπαϊκό τίτλο, πρέπει να μπορείς να κερδίσεις τη Μούρθια.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που θα έχουν να αντιμετωπίσουν -μια κι ο λόγος περί άγχους- οι παίκτες του «δικεφάλου» είναι το γεμάτο «Νίκος Γκάλης». Δεν το έχουν συνηθίσει, είναι αλήθεια…