Το ποδόσφαιρο πρέπει να ηγηθεί στον αγώνα κατά του ρατσισμού

Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κάποιος τις αδιανόητες εικόνες και τα εμετικά συνθήματα, οπαδών της Βαλένθια κατά του Βραζιλιάνου άσου της Ρεάλ Μαδρίτης, Βινίσιους.

Μια από τις μεγαλύτερες «πληγές» των κοινωνιών μας, ο ρατσισμός, έδειξε το αποκρουστικό του πρόσωπο στην αναμέτρηση του ισπανικού πρωταθλήματος στο Μεστάγια.

Διαβάστε επίσης: Από Ουνιόν Σεν Ζιλουάζ μέχρι Σαχτάρ: Αυτοί είναι οι έξι πιθανοί αντίπαλοι του Παναθηναϊκού στον 2ο προκριματικό του Champions League

Εκεί που η Βαλένθια υποδέχθηκε τη Ρεάλ. Και ήταν τόσο τραγικό το σκηνικό που παρακολούθησε ο κόσμος, που καταλαβαίνει εύκολα κάποιος ότι η χυδαιότητα δεν έχει όρια.

Οι αδιανόητοι χαρακτηρισμοί κάποιων οπαδών (που δυστυχώς δεν ήταν λίγοι), οι άναρθρες κραυγές (που δεν έχουν θέση ούτε σε κώδικα επικοινωνίας των ζώων) και το άσβεστο μίσος προκάλεσαν σοκ στην Ισπανία και όχι μόνο.

Προκάλεσαν βασικά σοκ σε όλο τον κόσμο, γιατί πρώτα απ’ όλα δεν έχουμε να κάνουμε με αθλητικό φαινόμενο.

Το θέμα είναι κοινωνικό, πολιτικό και φυσικά αθλητικό γιατί πολύ απλά όταν αναφέρεται κάποιος στις εξέδρες των γηπέδων, έχει μπροστά του ένα «κάδρο» που αποτυπώνει εικόνες.

Εικόνες και συμπεριφορές που φανερώνουν τα μεγάλα προβλήματα που βασανίζουν τους λαούς και προκαλούν αδιανόητες καταστάσεις.

Είναι σημαντικό να επισημάνουμε πως η πλειοψηφία των οπαδών της Βαλένθια αποδοκίμασε τη ρατσιστική συμπεριφορά εκείνων που επιτέθηκαν στον Βινίσιους.

Η διοίκηση των «νυχτερίδων» έστειλε κι αυτή με τη σειρά της ένα ξεκάθαρο μήνυμα καταδίκης, ενώ ο πρόεδρος της Ρεάλ Φλορεντίνο Πέρεθ δήλωσε πως η «βασίλισσα» στέκεται στο πλευρό του ποδοσφαιριστή.

Υπήρξε επίσης παρέμβαση του προέδρου της Βραζιλίας, Λούλα που αποδεικνύει πολλά.

Λύθηκε άραγε το πρόβλημα μετά τις συγκεκριμένες κινήσεις – παρεμβάσεις; Είναι τουλάχιστον αφελής, όποιος πιστέψει κάτι τέτοιο.

Ήταν βεβαίως σημαντικό να καταδικάσει η Βαλένθια όπως ήταν επίσης σημαντικό να δείξει η Ρεάλ την στήριξή της στον Βραζιλιάνο σούπερ σταρ.

Φανταστείτε όμως πόσα αντίστοιχα περιστατικά ρατσιστικών επιθέσεων συμβαίνουν στα γήπεδα όλου του κόσμου και δεν προβάλλονται από τα μέσα ενημέρωσης, γιατί πολύ απλά μπορεί ν’ αναφερόμαστε σε ομάδες που δεν έχουν το μέγεθος της Ρεάλ ή το όνομα του Βραζιλιάνου σούπερ σταρ.

Είναι ανεξέλεγκτη η κατάσταση στο συγκεκριμένο θέμα; Πριν απαντήσει κάποιος στο ερώτημα, ας λάβει υπόψιν πως ο Βινίσιους δεν βρέθηκε πρώτη φορά στο «στόχαστρο» των ρατσιστών.

Το πρωτοσέλιδο της ισπανικής (αθλητικής) εφημερίδας Marca, (μαύρη πρώτη σελίδα) ανοίγει έναν μεγάλο κύκλο συζήτησης στην Ισπανία για ένα θέμα που «καίει», όχι μόνο το ποδόσφαιρο, αλλά κάθε κοινωνικό ιστό.

Κι όταν ανοίγουν τέτοιοι «κύκλοι» πρέπει να κλείνουν μόνο με την εξεύρεση λύσεων.

Το ποδόσφαιρο έχει «καρδιά», έχει ψυχή, έχει ιδέες και ιδανικά. Στις τέσσερις γραμμές των γηπέδων αλλά και στις εξέδρες πρέπει να μυρίζει λευτεριά και ισότητα.

Κι όταν οι ρατσιστές ρίχνουν δηλητήριο, με στόχο να διαλύσουν τις αρετές πάνω στις οποίες πρέπει να (αν)οικοδομηθεί ο κόσμος, τότε η αντίδραση πρέπει να είναι καθολική.

Όχι μόνο από τους ανθρώπους του ποδοσφαίρου, αλλά απ’ όλους τους ανθρώπους.

Είπαμε, το πρόβλημα δεν είναι (μόνο) αθλητικό καθώς ο ρατσισμός βρίσκει τρόπους να εισχωρήσει παντού. Και το ποδόσφαιρο δεν αποτελεί εξαίρεση.

Σίγουρα όμως θα πρέπει να εστιάσουμε στις παραμέτρους που μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην αλλαγή νοοτροπίας και στην αντιμετώπιση των ακραίων φαινομένων.

Το ποδόσφαιρο είναι γεμάτο από κοινωνικά κινήματα κι έχει πολλές φορές στο παρελθόν δείξει τον δρόμο της προόδου.

Καλείται για μιαν ακόμα φορά να παίξει πρωτοπόρο ρόλο και να ηγηθεί δυναμικά στον αγώνα ενάντια στον ρατσισμό.

Αποδεικνύεται πάντως στην πράξη, πως καλά είναι τα moto και τα συνθήματα που κάνουν λόγο για ενότητα ενάντια στον ρατσισμό, αλλά προφανώς δεν είναι αρκετά.

Κι εδώ βεβαίως χρειάζεται να τονίσουμε το αυτονόητο. Κανένας αγώνας δεν δικαιώθηκε απλά με το σύνθημα.

Χρειάζεται η δύναμη των ανθρώπων για να επιτευχθούν οι μεγάλοι στόχοι, για να βρουν πεδίο εφαρμογής τα συνθήματα.

Και η αντιμετώπιση του ρατσισμού είναι ένας αγώνας που πρέπει να έχει δυναμική, συνέχεια και καμιά σκέψη υποχώρησης.

Είπαμε η Marca έγραψε ιστορία με την μαύρη πρώτη σελίδα, αλλά και το μήνυμα που έστειλε. «Δεν αρκεί να μην είσαι ρατσιστής. Πρέπει να είσαι αντιρατσιστής».