Ολυμπιακός, τεχνικοί διευθυντές, «Μοντέστο» και οι πιο επιτυχημένες χρονιές…

Η σωστή ερώτηση δεν είναι εάν ο Ολυμπιακός χρειάζεται τεχνικό διευθυντή με την κυριολεκτική έννοια του όρου. Αλλά τι είδους τεχνικό διευθυντή χρειάζεται. Από το 2010 όταν ο Βαγγέλης Μαρινάκης ανέλαβε τις διοικητικές τύχες του της κορυφαίας ομάδας της χώρας, από τον Πειραιά έχουν περάσει μια σειρά από στελέχη, που είχαν την ταμπέλα του τεχνικού διευθυντή ή διευθυντή ποδοσφαίρου. Και επειδή συχνά το παρελθόν δείχνει το μέλλον, αυτό που μας έχει διδάξει, είναι ότι τα βιογραφικά δεν είναι εχέγγυο επιτυχίας.

Πριν από τον Αντόνιο Κορδόν, για τον οποίο γίνεται τρομερή προσπάθεια να πει το «ναι», ο Ολυμπιακός είχε δώσει ξανά τα κλειδιά σε (σχεδόν) αντίστοιχου βεληνεκούς, βιογραφικού και επιτυχιών στελέχη από το εξωτερικό. Και οι δύο πιο γνωστοί, όλως τυχαίως, προερχόμενοι από το Ισπανικό ποδόσφαιρο. Ο Εντουάρντο Μαθία, προερχόμενος από σπουδαίο έργο σε Βαλένθια και Λίβερπουλ και ο Μάριο Ουσίγιος, δημιουργός της Μάλαγας που έφτασε έως τα προημιτελικά του Champions League, απέτυχαν και δεν μπόρεσαν σε καμία στιγμή να δείξουν ότι οι ιδέες, η φιλοσοφία τους, μπορούσε να προσαρμοστεί στα δεδομένα του Ολυμπιακού. Ή τέλος πάντων να… συναντηθούν στον δρόμο.

• Διαβάστε επίσης: Το ταξίδι του Ολυμπιακού μέχρι το Κάουνας (vid)

Η επαγγελματική σχέση του Ολυμπιακού με τον πολύ Εντουάρντο Μαθία, διήρκεσε από τον Απρίλιο του 2011, έως τον Νοέμβριο του 2011. Ο Ισπανός δεν μπόρεσε ποτέ να συνεργαστεί με τον Ερνέστο Βαλβέρδε και τη διοίκηση των Ερυθρόλευκων. Και το διαζύγιο ήταν μια αναπόφευκτη λύση. Με τον Ουσίγιος τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα. Ο Αργεντινός, με την ταμπέλα του… γκουρού των μεταγραφών και του σκάουτινγκ, ήρθε στην Ελλάδα με δύο συνεργάτες και θεωρητικά ξεκίνησε να σχεδιάζει τον Ολυμπιακό από την 1η Ιουλίου 2017. Η χρονιά αποδείχθηκε καταστροφική. Ο Ολυμπιακός έχασε το πρωτάθλημα, παρότι έκανε μεταγραφές που κόστισαν 20.000.000 € μόνο σε αγορές! Με τον Ουσίγιος να αποδεικνύεται μια εκκωφαντική απογοήτευση και κάθε άλλο παρά ενεργός στην προσπάθεια των Πειραιωτών να αλλάξουν επίπεδο. Με αποτέλεσμα να λυθεί η συνεργασία του με τον Ολυμπιακό τον Οκτώβριο του 2017! Μόλις 3 μήνες μετά την πρόσληψή του.

ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΟΥ ΚΟΡΔΟΝ

Είναι αλήθεια ότι ο Κορδόν έχει διαφορετικό προφίλ από τους προαναφερθέντες. Και κατά την παρουσία του στην Ελλάδα έδειξε ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο. Καθώς ζήτησε να μάθει λεπτομέρειες και πράγματα που φανέρωσαν έναν επαγγελματία με βαθιά γνώση της θέσης και του ρόλου του, με συγκεκριμένη φιλοσοφία. Για αυτόν τον λόγο, μετά τη συναναστροφή τους στο Λονδίνο, όπου τέθηκαν όλα τα θέματα στο τραπέζι, ο Βαγγέλης Μαρινάκης φρόντισε να του κάνει μια πρόταση που δεν έχει προηγούμενο στον ελληνικό χώρο. Μια πρόταση σε ένα πρόσωπο, ένα ποδοσφαιρικό στέλεχος, το οποίο συζητά όλη η Ευρώπη. Με το όνομά του να σε σενάρια εμπλέκεται από την Μπαρτσελόνα και την Αστον Βίλα, έως τη Σεβίλλη και την Εθνική Ισπανίας!

Ο ΜΟΝΤΕΣΤΟ ΚΑΙ ΜΟΝΤΕΛΟ ΜΕ ΤΟΥΣ «ΠΡΩΗΝ»

Κανείς δεν μπορεί να προκαταβάλει την επιτυχία οποιουδήποτε μοντέλου. Αλλά η αλήθεια είναι πως οι πιο επιτυχημένες σεζόν που έχει βιώσει ο Ολυμπιακός, είχαν στο πόστο του τεχνικού διευθυντή, επικεφαλής σκάουτινγκ ή υπεύθυνου μεταγραφών, πρόσωπα που δεν ήταν λαμπερά ή δεν είχαν την εμπειρία από το πώς χτίζονται οι ομάδες. Είχαν, όμως, άλλα στοιχεία. Γνώση της αγοράς, γνώσεις σκάουτινγκ, ικανότητα στο να πείσουν ποδοσφαιριστές και ΚΥΡΙΩΣ, όρεξη για πολλές εργατοώρες. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ολυμπιακός της πρώτης εποχής Μαρινάκη χτίστηκε με τον άπειρο Ντάρκο Κοβάσεβιτς υπεύθυνο μεταγραφών. Ενώ σε αντίστοιχα πόστα τα επόμενα χρόνια υπηρέτησαν ο Πιερ Ισά (πρώην ποδοσφαιριστής και ατζέντης), ο Χουάνχο Λορένθο (πρώην δημοσιογράφος, με ρόλο σε διοικητικά σχήματα σε Οσασούνα, Ρεάλ Μαδρίτης και Τενερίφη) και σε πολύ μικρότερο βαθμό οι Κριστιάν Καρεμπέ, Βασίλης Τοροσίδης.

Φυσικά, το πλέον επιτυχημένο ποδοσφαιρικό στέλεχος «παρήχθη» από τα σπλάχνα του συλλόγου. Ο Φρανσουά Μοντέστο, η πρώτη μεταγραφή της διοίκησης Βαγγέλη Μαρινάκη στον Ολυμπιακό, επέστρεψε στον Πειραιά τον Ιούλιο του 2016. Στην επίσημη ανακοίνωση (06/07/2016) επισημαινόταν ότι ο Κορσικανός «θα ενταχθεί στο τεχνικό τμήμα και το τμήμα σκάουτινγκ». Μετά τη λαίλαπα Ουσίγιος, ο Μοντέστο αναβαθμίστηκε σε επικεφαλής του τμήματος σκάουτινγκ, αλλά μετά από λίγο οι αρμοδιότητές του ήταν αντίστοιχες ενός τεχνικού διευθυντή ή διευθυντή ποδοσφαίρου, καθώς από τη δική του κρίση, σε συνεργασία με τη διοίκηση και τον προπονητή, αποφασίζονταν οι κινήσεις και το χτίσιμο του ρόστερ. Με τον Κορσικανό να εξελίσσεται σε σπουδαίο asset για τους Ερυθρόλευκους και να δικαιώνει τον Βαγγέλη Μαρινάκη για την εμπιστοσύνη. Με τη χημεία τους να είναι επί της ουσίας το κλειδί της επιτυχίας.

Το μοντέλο «Μοντέστο» έδειξε στην πράξη ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να «χτίσει» δικούς του ανθρώπους. Και να επιτύχει στηρίζοντάς τους. Προφανώς παίζει ρόλο πιο θα είναι αυτό το πρόσωπο. Το καλοκαίρι ο Βασίλης Τοροσίδης δεν μπόρεσε να επιβληθεί και να σταθεί. Αλλά ακόμη κι έτσι ο Ολυμπιακός κατάφερε να «μαζέψει» την κατάσταση. Να φτιάξει τα αποδυτήριά του, να εξορθολογήσει τα πράγματα, παρά το τρελό καλοκαίρι.

Που ξεκίνησε από τα σοβαρά λάθη που έγιναν, κυρίως από τις εισηγήσεις του Πέδρο Μαρτίνς και τον τραυματικό αποκλεισμό από τη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Η παρουσία το Μίτσελ και κυρίως η αναβάθμιση του Ζοσέ Ανιγκό σε διευθυντή ποδοσφαίρου (σ.σ. να παίρνει ουσιαστικά στο οργανόγραμμα τη θέση του Μοντέστο), έφεραν ηρεμία στα αποδυτήρια, ενώ παράλληλα δόθηκε μεγαλύτερη ελευθερία στο νεανικό τμήμα σκάουτινγκ των Ερυθρόλευκων να δουλέψει, να οργανωθεί και να αναβαθμίσει την τεχνολογική αρτιότητα σε πολύ μεγάλο βαθμό.

Το φινάλε της χρονιάς βρήκε τον Ολυμπιακό να χάνει, μεν, το πρωτάθλημα, αλλά να δείχνει ότι το ρόστερ δεν είναι για «πέταμα». Τουναντίον. Αποδείχθηκε ότι ο σύλλογος διαθέτει μονάδες που μπορούν να σταθούν σε υψηλό επίπεδο και να αποτελέσουν στήριγμα για τα επόμενα χρόνια. Φάνηκε ότι οι επιλογές που έγιναν σε παίκτες, δεν ήταν όλες κακές. Σε κάποιες περιπτώσεις το πρόβλημα είχε να κάνει με τις συνεχείς αλλαγές, που πολλούς τους επηρέασαν, τους μπέρδεψαν και τους έκαναν να χάσουν τον προσανατολισμό τους. Αλλά και με την προσαρμογή, που αποδείχθηκε δύσκολη ακόμη και σε παίκτες μεγάλης ποιότητας. Βλέπετε, ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα ακραίων πιέσεων, που λυγίζει ακόμη και έμπειρους, μπαρουτοκαπνισμένους ποδοσφαιριστές.

Η απόφαση του Βαγγέλη Μαρινάκη να κάνει μια τόσο μεγάλη οικονομική υπέρβαση, με την πρόταση στον Κορδόν και ό,τι συνεπάγεται μια πιθανή θετική του απάντηση (μπάτζετ, πρόσωπα, αλλαγές σε όλα τα επίπεδα στο ποδοσφαιρικό τμήμα), δείχνει ότι ο ισχυρός άνδρας του Ολυμπιακού θέλει να σπάσει αυγά. Και ότι στόχος του είναι να φτιάξει μια ομάδα που θα επιστρέψει άμεσα στην κορυφή, αλλά και με ευρωπαϊκή προοπτική. Ακόμη, όμως, κι αν ο Ισπανός δεν δελεαστεί, είναι ξεκάθαρο ότι ο ισχυρός άνδρας του Ολυμπιακού δεν θα μείνει άπραγος. Είπαμε, άλλωστε, πως κάποιες φορές η πιο ασφαλής, η πιο επιτυχημένη λύση δεν είναι αυτή που αγοράζεις. Συχνά είναι αυτή που έχεις μπροστά σου. Όπως και να έχει, σε λίγες ώρες/ημέρες θα φανεί τι μέλλει γενέσθαι.

MUST READ

LIVE: Ολυμπιακός – Μαρούσι

ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ: Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που δεν διαφέρει σε τίποτε από τις μεγάλες της Ευρώπης. Τις πιο μεγάλες, τις πιο ισχυρές. Και σε ό,τι έχει να κάνει με τη λειτουργεία της και σε ό,τι αφορά στις επιλογές της., αλλά και σε ό,τι αφορά στη μενταλιτέ. Αναλογικά, πάντα, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Ο Ολυμπιακός έχει τεχνογνωσία πρωταθλητισμού. Είναι στο DNA του. Αυτό δεν μπορούν να το εμφυσήσουν στον σύλλογο οι τεχνικοί διευθυντές. Είναι η ομάδα, ο οργανισμός, οι οπαδοί, το περιβάλλον, ο πρόεδρος, αυτοί που δείχνουν τον δρόμο. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, είναι νέος, είναι οπαδός του Ολυμπιακού, είναι ισχυρός και αυτό θέλει και από την ομάδα του. Να είναι ισχυρή και επιτυχημένη σε όλα τα επίπεδα. Πολλοί είναι εκείνοι που στηρίζουν το μότο «διέλυσέ τα όλα και χτίσε από την αρχή». Ο Ολυμπιακός το έχει κάνει αυτό. Ο Μαρινάκης το 2018 τους έδιωξε όλους. Κυριολεκτικά. Και έφτιαξε την ομάδα του από το «μηδέν». Χωρίς ο Ολυμπιακός να έχει τεχνικό διευθυντή με την τυπική έννοια του όρου. Αλλά με τον «δικό του» τρόπο.