Το… Τσάμπιονς Λιγκ της Πολιτικής και ο «Διαφωτισμός» του ποδοσφαίρου

Φυσικά και το ποδόσφαιρο είναι… Πολιτική, αυτονόητο επίσης πως η Πολιτική παίζει ποδόσφαιρο. Τα όσα συμβαίνουν άλλωστε τον τελευταίο χρόνο στη μεγάλη οθόνη εν όψει του πρώτου Μουντιάλ, ανατολικά της Εδέμ είναι απολύτως ενδεικτικά και φυσικά φοβιστικά για κάθε κανονικό άνθρωπο.

Διεθνείς παρατηρητές εκτιμούν πως εξελίσσεται ένας σύγχρονος «ψυχρός πόλεμος» ανάμεσα στη Δύση και την οικοδέσποινα Ρωσία με αφορμή μια μπάλα. «Έτσι θα συνεχίσουν. Θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο. Ο Θεός τους, απαγορεύει το δικό τους ποδόσφαιρο να αγγίξει ένα ρωσικό γήπεδο ποδοσφαίρου» απάντησε με μπόλικη ποιητική και επαναστατική διάθεση η επικεφαλής επικοινωνίας του Υπουργείου Εξωτερικών Μαρία Ζαχάροβα, στην δήλωση του Υπουργού Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον ότι «ο Πούτιν χρησιμοποιεί το Μουντιάλ, όπως ο Χίτλερ τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 στο Βερολίνο».

Ποδόσφαιρο γύρω από το «Τείχος» έπαιξαν και οι Γερμανοί, Δυτικοί και Ανατολικοί το ΄74 στο Βερολίνο. Το ίδιο και ο Βιντέλα στην Αργεντινή το ΄78. Άλλες εποχές βέβαια. Λέγαμε πως όλα αυτά έμειναν πίσω. Αμ δε…

Ποδόσφαιρο παίζει σήμερα και ο Ταγίπ Ερντογάν στην Τουρκία. Ο Σουλτάνος μάλιστα θέλοντας να ξεπληρώσει μια και καλή το… γραμμάτιο των γεγονότων της Πλατείας Ταξίμ, το καλοκαίρι του 2013 έφτασε σε σημείο να δημιουργήσει δική του ομάδα, στην Πόλη. Την Μπασάκσεχίρ που διεκδικεί στα ίσα το πρωτάθλημα. Δεν συγχώρεσε ποτέ ο Ερντογάν τους οπαδούς της Μπεσίκτας για όσα συνέβησαν εκείνο το καλοκαίρι. Φυλάκισε μάλιστα μπόλικους από δαύτους, ως εγκληματική οργάνωση, στην απολίτιστη χώρα του που μάλλον βάζει ιδέες και σε άλλους. Δεν συγχώρεσε και όσους φανατικούς της –άλλοτε αγαπημένης του- Φενέρ στάθηκαν στο πλευρό τους. Την Γαλατά, των Κεμαλιστών και των μπόλικων Κούρδων υποστηρικτών την είχε ανέκαθεν στο σημάδι. Κάπως έτσι λοιπόν δημιούργησε ένα κλαμπ που σήμερα έχει στις τάξεις της, κοτζάμ Αρντά Τουράν. Παντρεύτηκε πριν από μερικές εβδομάδες το άλλοτε αστέρι της Μπάρτσα. Μάρτυρας στον γάμο του ήταν ο ίδιος ο Σουλτάνος!

Ποδόσφαιρο έπαιξαν και οι ψηφοφόροι στις –λέμε τώρα- προεδρικές εκλογές της Αιγύπτου. Μετρήθηκαν 1.5 εκατομμύρια άκυρα ψηφοδέλτια που πάνω έγραφαν το όνομα του Μο Σαλάχ. «Ο Μέσι των Πυραμίδων» που όταν δεν τρέχει λυσσασμένα στον δεξιό διάδρομο του Άνφιλντ, χρηματοδοτεί την ανέγερση νοσοκομείου και την εγκατάσταση ειδικού μηχανισμού για την επεξεργασία και τον καθαρισμό του νερού στο χωρίο του, το Ναγκρίγκ.

Δεν είναι παράξενο λοιπόν ότι η Πολιτική παίζει ποδόσφαιρο και στην Ελλάδα. Το παράξενο είναι ο τρόπος που επέλεξε. Η έμπνευση που είχε. Και ο στόχος που έβαλε. Από τη μια η Κυβέρνηση, από την άλλη υποχρεωτικά, ο Ολυμπιακός και ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Επιλέχθηκε και αναδείχθηκε η κορυφαία αθλητική ομάδα της χώρας, σε πολιτικό αντίπαλο καθώς έπρεπε με κάποιο τρόπο να σταθεί ένα ακόμη κεντρικό «αφήγημα» που θα δικαιολογεί όλα τα μικρότερα προηγούμενα.

Δεν υπάρχουν όρια. Γραμμές του… άουτ! Για διαιτησία πάλι, ούτε λόγος. Ο Κοντονής και οι πραξικοπηματικές ενέργειες για την εγκαθίδρυση της «Εξυγίανσης» σε όλες τις μορφές της. Το μεσαίο δάχτυλο του Πάνου Καμμένου. Το ξύλο στον Πειραιά για κάποιους που τόλμησαν να διανοηθούν ότι μπορούν να υψώσουν φωνή διαμαρτυρίας την ώρα που προσπαθεί να σχηματίσει πολιτικό λόγο κοτζάμ Τσακαλώτος. Η σιωπή για τον οπλοφόρο Ιβάν. Η θέση του «καθοδηγητή» Φλαμπουράρη, δεξιά από τον Δημήτρη Μελισσανίδη στα επίσημα του ΟΑΚΑ. Η ομηρία μέσα από δικογραφίες και βρώμικες επινοήσεις που δεν θίγουν απλά υπολήψεις, αλλά ξεπερνούν κάθε όριο χυδαιότητας.

«Τους καλωσορίζουμε στην επικράτεια των αρχών του Ευρωπαϊκού διαφωτισμού» δήλωσε ο επηρεασμένος από τον Βολταίρο, Αλέξης Τσίπρας. Προφανώς νομίζει ότι παίζει… μπάλα Τσάμπιονς Λιγκ πηγαίνοντας προς τις εκλογές. Μια καλή ιδέα θα ήταν η τιμωρία του Ολυμπιακού με -3 για το τηλεφώνημα του Βαγγέλη Μαρινάκη, στον Υπουργό Τζανακόπουλο. Μια καλύτερη: Να αντιληφθούν την αξία εκείνου του «Μπορείς να κοροϊδεύεις πολλούς για λίγο, και λίγους για πολύ όχι όμως όλους για πάντα». Πιθανότατα θα τους χρειαστεί, πιο σύντομα από ότι φαντάζονται…