Αν το μπάσκετ ήταν εύκολο άθλημα να το κατανοήσει κανείς, η αφεντιά μου δεν θα έγραφε σχεδόν αποκλειστικά για ποδόσφαιρο…
Κάποτε ήταν οι καφετέριες, οι αυλές και τα οικογενειακά τραπέζια. Τώρα είναι τα social media. Στην καφετέρια ο λόγος είχε αντίλογο. Αν έλεγες κάτι άστοχο ή υπερβολικό ερχόταν αμέσως η απάντηση και υπήρχε η περίπτωση να παραδεχτείς το λάθος σου ή να ανακαλέσεις. Τώρα δεν είναι έτσι.
Κοπανάς μια ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γράφοντας ό,τι σου κατέβει και θα βρεθούν κάποιοι να συμφωνήσουν μαζί σου κάνοντας like.Κάπως έτσι διαβάσαμε σημεία και τέρατα για την παρουσία του Κώστα Σλούκα αυτή τη χρονιά στον Ολυμπιακό. Σχόλια από ανθρώπους που ελάχιστη σχέση έχουν με το μπάσκετ αλλά όσο μικρή είναι η γνώση τους τόσο μεγάλη ήταν η γνώμη τους.
Περίπου άχρηστο, παλαίμαχο και πάει λέγοντας κρεμούσαν στις αναρτήσεις τους τον Σλούκα. Αρκετοί μάλιστα έφταναν να κλαίνε τα λεφτά που δίνουν οι Αγγελόπουλου στον διεθνή γκαρντ λες και ήταν τα δικά τους!
Μια παράνοια που ελάχιστη ως καθόλου σχέση είχε με την πραγματική ανησυχία για το πόσο καλά είναι φέτος ο Σλούκα και τι προσφέρει η ομάδα του. Εδώ μια σημείωση. Την χιλιοειπωμένη φράση από το στόμα επαγγελματιών αθλητών ότι «δεν έχω να αποδείξω τίποτα» δεν την αποδέχομαι σε καμία περίπτωση.
Εφόσον εξακολουθείς να μπαίνεις στους αγωνιστικούς χώρους έχει κάθε φορά να αποδείξεις ότι είσαι από χρήσιμος ως απαραίτητος στην ομάδα σου. Κάθε φορά έχεις να αποδεικνύεις. Μην μπερδεύουμε τα πράγματα. Αν δεν μπορείς πια πας σπίτι σου ή σε μια ομάδα κατώτερης δυναμικότητας και σαφώς μικρότερων απαιτήσεων. Μικρότερες προφανώς θα είναι και οι δικές σου απαιτήσεις.
Όταν πρόκειται για ομάδα επιπέδου Ολυμπιακού δεν υπάρχουν περιθώρια να μην αποδεικνύεις ότι μπορείς ν α προσφέρεις. Άλλο αυτό κι άλλο οι προπονητές του πληκτρολογίου που δυσκολεύονται να καταλάβουν πότε η ομάδα τους παίζει άμυνα ς ζώνης να εκδίδουν καταδικαστικές αποφάσεις μπροστά στο κινητό τους τηλέφωνο ή τον υπολογιστή τους. Κι αυτό διότι άμα δεν ξέρεις μπορείς να γίνεις ρεζίλι από το ένα παιχνίδι στο άλλο.
Δεν θα την κάναμε αυτή η συζήτηση αν ο Κώστας Σλούκας απλά έβαζε το φοβερό τρίποντο της νίκης. Την κάνουμε γιατί σε αυτό το παιχνίδι ο διεθνές γκαρντ πραγματοποίησε μια εκπληκτική εμφάνιση παίρνοντας στις πλάτες την ομάδα του.
Το τρίποντο ήταν κερασάκι στην τούρτα. Ηταν η απόδειξη ότι ο μεγάλος παίκτης παίρνει την ευθύνη εκεί που η μπάλα ζυγίζει πολλά κιλά. Εκεί που οι συμπαίκτες του, αναγνωρίζοντας την αξία του του παραχωρούν την ανάληψη της ευθύνης. Αν το μπάσκετ ήταν εύκολο άθλημα να το κατανοήσει κανείς, η αφεντιά μου δεν θα έγραφε σχεδόν αποκλειστικά για ποδόσφαιρο.
Επειδή η σειρά δεν τελείωσε και ο Ολυμπιακός απλά ξαναπήρε το πλεονέκτημα δεν χρειάζεται να αναλωθούμε σε διθυράμβους. Καλύτερα είναι να ευχηθούμε πως ο Σλούκας θα επαναλάβει το βράδυ της Πέμπτη ανάλογη εμφάνιση…