Αν έχεις αντέξει τα… εμφράγματα βλέποντας την ομάδα με την πιο βαριά φανέλα της Ευρώπης τότε μην φοβάσαι τίποτα!
Το είχε παράπονο πέρσι ο γιος μου, μετά το τρίποντο-μαχαιριά του Μίσιτς και τον πικρό αποκλεισμό στο… μηδέν από τον τελικό της Ευρωλίγκας στο Βελιγράδι. «Δεν έχω ζήσει καλά μια μεγάλη επιτυχία…» το έλεγε και το ξαναέλεγε. Βλέπετε στο έπος της Πόλης και στο repeat στο Λονδίνο ήταν 6 και 7 χρονών αντίστοιχα. Που να θυμάται καλά τους τελικούς του 2015 και του 2017; Άντε κάτι λίγα από την ήττα στην Πόλη από την Φενέρ.
Από την άλλη όμως σε όλο αυτό το διάστημα της πορείας του Ολυμπιακού έχει… σκληραγωγηθεί για τα καλά. Βλέπετε ο Ολυμπιακός του Σπανούλη και του Πρίντεζη, Ο Ολυμπιακός του Παπανικολάου, ο Ολυμπιακός του Σλούκα και του Βεζένκοφ, ο Ολυμπιακός του Μπαρτζώκα και του Σφαιρόπουλου και ξανά μανά του Μπαρτζώκα, μεγαλώνει γερά παιδιά! Με αντοχές πάνω από όλα αντέχοντας στα μεγάλα σουτ που μας έχει συνηθίσει αυτή η ομάδα.
Λες και πρέπει να ακολουθεί ένα σενάριο απαράλλακτο. Ένα πεταχτάρι του Πρίντεζη στον Πόλη (του) όπου ξεκίνησαν όλα και συνεχίζονται όλα. Μια «βόμβα» επί της ΤΣΣΚΑ Χ2 βάλτε και Χ3 του Σπανούλη, ένα τρίποντο στο μηδέν του Πρίντεζη επί της Μπαρτσελόνα. Και αν πάμε στα δικά μας, τα τρίποντα που άφησαν… αγάλματα στο ΟΑΚΑ του Σπανούλη σε δύο μεγάλους τελικούς που έδωσαν πρωτάθλημα.
Είναι στο DNA αυτής της ομάδας, στο DNA του συλλόγου γενικότερα. Το έχει η φανέλα που λένε. Η πιο βαριά φανέλα της Ευρώπης. Από την πιο «καρυδάτη» ομάδα της Ευρώπης που ξέρει να μιλάει πάντα τελευταία. Και αν βρίσκει τα σκούρα και από το πουθενά βρίσκεται στο καναβάτσο, όπως χθες μετά το αβίαστο λάθος του Θωμά; «Ώπα, καλημέρα, καλησπέρα και καληνύχτααααα» με τον Σλούκα να «πυροβολεί» τους Τούρκους και να κάνει τον κόσμο να τα σπάει από την τρέλα του και μετά να τρέχει για τα πιεσόμετρα. Είμαστε και σε μια ηλικία βλέπετε πλησιάζοντας τα πρώτα –άντα, δεν είμαστε να ξεκινάμε από τώρα τα χάπια.
Το καλό όμως είναι πως ο Θρύλος μεγαλώνει γερά παιδιά που έχουν αντοχές και στα buzzer beater του Σλούκα και στις βόμβες του Βεζένκοφ και σε αυτά που έρχονται!
Γιατί καλοί οι πανηγυρισμοί αλλά το ματσάκι δεν τελείωσε. Ο Ολυμπιακός και στα τρία ματς με την Φενέρ έχω την εντύπωση πως δεν έπιασε την απόδοση που μας συνήθισε στην κανονική περίοδο. Και ας πήρε τα δύο ματς, και ας έχασε το ένα στις λεπτομέρειες. Με 20 παραπάνω επιθέσεις στο ΣΕΦ έκανε το 1-1 η Φενέρ παίζοντας βόλει κάτω από το καλάθι του Ολυμπιακού. Και κέρδισε δύσκολα στο σουτ στο τέλος. Με 4/22 τρίποντα ο Ολυμπιακός ήταν στο 69-66 με τον Μπλάκ να «ντύνεται» ΜακΚίσικ και να χάνει και τις δύο βολές.
Και όμως όταν η μπάλα ζύγιζε τόνους υπήρχαν οι προσωπικότητες, οι μεγάλοι παίκτες να την σηκώσουν και στην στείλουν στο διχτάκι. Και εκεί είχαμε τα… ώπα!
Ο Ολυμπιακός είπε «καλημέρα» στο ΣΕΦ με το 1-0, είπε «καλησπέρα» στην Πόλη με το 2-1 και πάει για το… «καληνύχτα» την Παρασκευή!
Υ.Γ. Το σπριντ του Μπαρτζώκα μετά το σουτ του Σλούκα ήταν όλα τα λεφτά. Και η απόδειξη γιατί αυτή η ομάδα είναι… απέθαντη.
Υ.Γ.1: Με 30-40 εκατομμύρια μπάτζετ, με μεταγραφές όλη την χρονιά, με αστέρια παντού. Αυτή είναι η Φενέρ του Ιτούδη που έτσι και αλλιώς έχει μάθει στις πολυτέλειες. Ένας πολύ καλός προπονητής, ο Ομοσπονδιακός μας προπονητής που όμως δείχνει να το έχει… χάσει στα ματς με τον Ολυμπιακό. Αυτό το «φωνάζω σε κάθε φάση» είναι τόσο κουραστικό, θαρρώ και για τον ίδιο. Όλοι οι προπονητές φωνάζουν, το καταλαβαίνω αλλά κάπου… ώπα για να χρησιμοποιήσω και την περίφημη έκφραση του σπίκερ της Ευρωλίγκας μετά την «βόμβα» του Σλούκα.