Χάθηκε σήμερα η μοναδική ελπίδα της χάρτινης να πείσει τις επόμενες γενιές, ότι το πρωτάθλημα που πήρε ήταν μεν χάρτινο, αλλά θα το έπαιρνε ακόμα κι αν δεν ήταν χάρτινο.
Το σημερινό παιγνίδι της Λεωφόρου, δεν ήταν αδιάφορο όπως κάποιοι βιάστηκαν να βαφτίσουν, προκαταβολικά. Και δεν αναφέρομαι φυσικά στη δεύτερη θέση, που είχε ούτως ή άλλως κριθεί μετά την τελευταία γκέλα του Ολυμπιακού με τον Απόλλωνα. Ακόμα κι αν έχανε σήμερα ο ΠΑΟΚ, του αρκούσε μια νίκη την τελευταία αγωνιστική στην Τούμπα με τον υποβιβασμένο Πλατανιά.
Όντας η καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος με διαφορά, ο ΠΑΟΚ δε χαρίζει κάστανο σε κανέναν, δεν είναι σαν την χάρτινη πρωταθλήτρια που άφησε πόντους σήμερα κόντρα στην υποβιβασμένη Κέρκυρα, κάτι που παραλίγο να πάθαινε και με τον επίσης υποβιβασμένο Πλατανιά, όταν ο προπονητής της -κατά τους χάρτινους- καλύτερης ομάδας, έκανε αλλαγή στο 90 για να κερδίσει χρόνο.
Το σημερινό παιγνίδι είχε μεγάλη σημασία και αυτή αφορούσε τη ρητορική των επόμενων γενεών για αυτό το πρωτάθλημα, αφού ενδεχόμενη γκέλα του ΠΑΟΚ, θα ευνούχιζε τη ρητορική Λουτσέσκου, που όντας προπονητής επιμένει να μετράει τους πόντους της ομάδας του στο χορτάρι.
Αν κάποιοι συνάδελφοί του, προσπαθούν να πείσουν πως δεν δεν τους χαρίστηκε τίποτα και κέρδιζαν μόνο μέσα στο γήπεδο, ας ακολουθήσουν καριέρα σκηνοθέτη στη Δίκη του Θωμαίδη, αρκετές εμπειρίες μάζεψαν φέτος.
Σε περίπτωση που ο ΠΑΟΚ έχανε βαθμούς σήμερα, το ποίημα ήταν ήδη έτοιμο και θα το παπαγάλιζαν άριστα, όλοι όσοι υποκρίνονται πως χαίρονται ένα κανονικό πρωτάθλημα, ισχυριζόμενοι πως «και χωρίς τις τιμωρίες, πάλι λιγότερους βαθμούς θα μαζεύατε, οπότε δε σας κόστισαν οι ποινές». Σαθρό επιχείρημα, μια και είναι εντελώς διαφορετικό το κίνητρο για μας ομάδα που καίγεται για τη νίκη, από το να είναι σχεδόν ή εντελώς αδιάφορη.
Το ίδιο ισχύει και για τη χάρτινη είναι η αλήθεια, που σαφώς θα είχε άλλο κίνητρο και διάθεση σε περίπτωση που καιγόταν για νίκη σήμερα στην Κέρκυρα, δυστυχώς για εκείνους όμως το ποίημα θα ήταν δικής τους εφεύρεσης και προέλευσης, οι δικές μας απόψεις παραμένουν σταθερές, δεν είμαστε σαν κι αυτούς που κάποτε κλαιγόντουσαν για πρωταθλήματα στο χόρτο και φέτος τα οδήγησαν στις δικαστικές αίθουσες, παίζοντας θέατρο.
Σήμερα λοιπόν χάθηκε και η μοναδική ελπίδα της χάρτινης να πείσει τις επόμενες γενιές για το φετινό πρωτάθλημα-παραμύθι, διδάσκοντας τα φετινά κατορθώματα μέσα από διαστρεβλωμένες διηγήσεις, ότι δηλαδή το πρωτάθλημα που πήρε ήταν μεν χάρτινο, αλλά θα το έπαιρνε ακόμα κι αν δεν ήταν χάρτινο. Είναι κάτι για το οποίο υπόσχομαι στο μέτρο που μου αναλογεί, πως θα τους το βγάλω από τη μύτη και δε θα τους αφήσω σε χλωρό κλαρί.
Ειδικά αυτούς που πέρσι έφεραν τον κόσμο ανάποδα για ένα κύπελλο, που ακόμα και με μια (κι άλλη μια, που κάνουν ότι δεν είδαν) λανθασμένη μη υπόδειξη, κρίθηκε στο χόρτο. Ενώ φέτος, σκηνοθέτησαν την κλοπή του αιώνα και βγάζουν γλώσσα από πάνω…
Διαπιστώνοντας μάλιστα πόσο ενοχλούν τους χάρτινους οι κατά καιρούς επισημάνσεις του αυτονόητου, δεσμεύομαι να αφιερώνω κάθε σταγόνα φαιάς ουσίας που διαθέτω, για τους θυμίζω αυτό που ξέρουν, αλλά ντρέπονται να ομολογήσουν.
Ο ΠΑΟΚ είναι η καλύτερη ομάδα, το έδειξε και σήμερα που χωρίς να πιάσει το μ.ο του δεύτερου και πλέον μισού του πρωταθλήματος, κατάφερε να πάρει μια άνετη κι εμφατική νίκη. Οι χάρτινοι ας κάνουν υπομονή μέχρι τις 12 του Μάη που θα τα πούμε από κοντά και δε θα μπορούν να κρυφτούν πουθενά και μεταφορικά και κυριολεκτικά…