Νικάμε αδέλφια, αλλά…

Μπορεί ο Ολυμπιακός να έχει διαχρονικά στην ατζέντα του το ζήτημα με την παρουσία των Ελλήνων παικτών στη βιτρίνα του ωστόσο η ομάδα του μπάσκετ του υπενθυμίζει ότι τελικά είναι απαραίτητος ο «συνδυασμός»!

Θεωρητικά και πρακτικά οι ερυθρόλευκοι διαθέτουν στο μπάσκετ την καλύτερη βάση των ντόπιων παικτών. Με Σπανούλη, Πρίντεζη, Μάντζαρη, Παπανικολάου, Παπαπέτρου και τον Αγραβάνη που έχει τεθεί εκτός μάχης. Μας το επιβεβαιώνει αυτό και η πρόθεση του… Παναθηναϊκού να τους «αρπάξουν» κάποιους από αυτούς χωρίς όμως επιτυχία.

Πλην όμως αυτό δεν στάθηκε αρκετό για να τους δώσει άλλη μία πρόκριση στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας αν και ξεκίνησαν τη σειρά με την Ζαλγκίρις έχοντας και το πλεονέκτημα έδρας. Η «ξένη βοήθεια» είναι πάντα σημαντική και μάλλον αυτό πλήρωσε ο Ολυμπιακός στο μπάσκετ.

Στο ποδόσφαιρο, οι ερυθρόλευκοι δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να έχουν αντάξιους παίκτες από την εγχώρια αγορά. Μπορεί να έχουν αναδείξει παίκτες όπως ο Μήτρογλου, ο Μανωλάς, ο Σάμαρης και πρόσφατα ο Ρέτσος, ωστόσο σε ότι αφορά το ελληνικό στοιχείο το μόνο που μπορεί να γίνει είναι να βρεθούν τα νέα ταλέντα, να δουλέψουν με το νέο προπονητή και να υπάρξει η εξέλιξη.

Ότι ξεκίνησε δηλαδή ο… προηγούμενος Πορτογάλος που βρέθηκε στο Ρέντη, ο Πάουλο Μπέντο θα πρέπει να συνεχίσει και ο Πέδρο Μαρτίνς κι όπως φαίνεται το έχει στο μυαλό του, καθώς έφερε και «δικό του» συνεργάτη για να ασχοληθεί με το ζήτημα της Ακαδημίας.

Με τη διαφορά ότι ο Μαρτίνς θα έχει πολύ πιο σοβαρές προτεραιότητες, καθώς ο Ολυμπιακός προέρχεται από απώλεια πρωταθλήματος, άρα θέλει κυρίως να επιστρέψει στις κατακτήσεις τίτλων και μετά όλα τα υπόλοιπα. Εδώ, η πρωτοπορία της ομάδας δεν στάθηκε ικανή να κρατήσει ούτε τον Μπέντο, συνεπώς δεν είναι καθόλου απλό να γίνουν όλα αυτά μαζί-απαιτείται αξιολόγηση και μεθοδευμένη δουλειά.

Η νέα φουρνιά των Ελλήνων δεν προσφέρεται για να αναλάβει ευθύνες και να μπει στην πρώτη γραμμή. Μην ξεχνάμε τι έγινε με τον Καπίνο, ενώ ακόμη και ο Φορτούνης δεν είναι στα καλύτερά του στο Ρέντη. Η τακτική του «νικάμε αδέλφια», όπως έλεγε και ο Παπαφλέσσας στο Μανιάκι δεν μπορεί να εφαρμοστεί στο ποδόσφαιρο, ιδιαίτερα σε τούτη τη φάση-στα χρόνια του Σάββα προφανώς και βρισκόταν στην ημερήσια διάταξη.

Τώρα όμως που το ποδόσφαιρο έχει γίνει πιο πολύ «βιομηχανία» και λιγότερο ταλέντο χρειάζεται η απαραίτητη «δοσολογία» ανάμεσα σε Έλληνες και ξένους, αν και οι τελευταίοι είναι που θα κάνουν τη διαφορά. Επί του παρόντος ο Μαρτίνς έχει πράγματι «πολλή δουλειά» όπως λέει και ο ίδιος, αλλά υπάρχει και ο απαραίτητος χρόνος για να γίνουν πιο προσεγμένες επιλογές…