Ο τελικός του Μήτρογλου, οι άλλοι και ο «Έλληνας» Ολυμπιακός

Μεγαλεία λοιπόν για τον Κώστα Μήτρογλου. Ένα βήμα μακριά από τον τελικό του Europa, και μάλιστα πλέον ως βασικό γρανάζι στη μηχανή της Μαρσέιγ. Του πήρε λίγο χρόνο, ταλαιπωρήθηκε, αλλά για πολλοστή φορά τον βρήκε τρόπο. Το γκολ άλλωστε είναι κάτι σαν «πασπαρτού». Όταν το έχεις, οι πόρτες απλά ανοίγουν. Στα τριάντα του λοιπόν ο καλύτερος σέντερ φορ που ανέδειξε το ελληνικό ποδόσφαιρο την τελευταία δεκαετία φλερτάρει με την παρουσία του σε ένα από εκείνα τα… παιχνίδια που φέρουν την ένδειξη «για πάντα». Έναν ευρωπαϊκό τελικό…

Μισό λεπτό όμως: Τον Μήτρογλου δεν τον ανέδειξε το Ελληνικό ποδόσφαιρο. Η ούγια γράφει Ολυμπιακός στην προκειμένη περίπτωση. Από το καλοκαίρι του 2007, όταν ο Τόλης Αποστόλου έτρεχε στην Κατερίνη για να τον δει στα προκριματικά της εθνικής Νέων, ως τον Γενάρη του 2014 όταν η Φούλαμ έκανε all in 15,5 εκατ ευρώ για χάρη του και από το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς ως τα μισά του ΄15 όταν επέστρεψε ίσα για να ξαναπάρει… φόρα. Ένα παιδί που οι Ερυθρόλευκοι όχι μόνο τον έφεραν στο προσκήνιο, αλλά και που τον έχουν πάντα στη καρδιά τους. Όπως τον Κώστα Μανωλά, όπως τον Βασίλη Τοροσίδη. Όπως τον Παναγιώτη Ρέτσο και τον Χοσέ Χολέμπας. Όπως κάθε δικό τους άνθρωπο που κάποια στιγμή άνοιξε τα φτερά του για το παραπάνω επίπεδο.

Και μιας και το… φεγγάρι στο λιμάνι, είναι της επανεκκίνησης υπό τον Πέδρο Μαρτίνς: Η κουβέντα για τους Έλληνες είναι επίκαιρη. Τους Έλληνες που ο Ολυμπιακός μπορεί να αναδείξει, μιας και οι «έτοιμοι» πλέον δεν αποτελούν πραγματικό κομμάτι του εγχώριου ποδοσφαίρου. Δεν μοιάζει εύκολο. Δεν είναι όμως και τόσο δύσκολο. Η φανέλα, το σύνολο, ο κόσμος είναι που αλλάζουν τα δεδομένα. Οι Ερυθρόλευκοι πήραν «έτοιμο» τον Νικοπολίδη, τον Στολτίδη, τον Αβραάμ παλιότερα τον Καραπιάλη και τον Αλεξανδρή. Μια πεντάδα αληθινής ευστοχίας. Έτοιμος όμως ήρθε ο Καψής που δεν έπιασε, ο Καφές που… επίσης πέρασε στα ψιλά, ο Γεωργιάδης που εκτός των άλλων είχε τις ατυχίες με τους τραυματισμούς, ο Βενετίδης που δεν έφτασε ποτέ στο επίπεδο που αναμένονταν.

Οι πολλοί δεν ήρθαν «έτοιμοι». Έγιναν, στην κορυφαία Ελληνική ομάδα. Από τον Γεωργάτο, τον Μαυρογενίδη, τον Πατσατζόγλου, τον Νινιάδη, μέχρι τον Μανωλά, τον Σιόβα, τον Σάμαρη, τον Μανιάτη. Μέχρι τον Κούτρη που κανείς δεν περίμενε φέτος.  Μπορούν να γίνουν και άλλοι. Αρκεί να τους πιστέψεις, και φυσικά να τους θωρακίσεις σε ένα ρόστερ όπου οι «ξένοι» θα κάνουν τη διαφορά. Ο Ολυμπιακός πρέπει να φτιάξει έναν ελληνικό κορμό. Πρέπει να δημιουργήσει ξανά μια βάση στα αποδυτήρια του, αλλά και στο χορτάρι. Και αυτή τη φορά δεν έχει μόνο την αγορά, έχει και αυτό που με κόπο κατάφερε να φτιάξει στον Ρέντη. Έχει τα τμήματα υποδομής του. Τη «δεξαμενή» που έφερε στο προσκήνιο τον Φετφατζίδη, τον Διαμαντάκο, τον Λυκογιάννη, τον Σιώπη, τον Ρέτσο, τον Ανδρούτσο, τον Νικολάου…

Έτοιμος είναι ο Λάζαρος που φέτος έδειξε πως έχει ακόμη «ποδόσφαιρο» να δώσει. Ο Κουρμπέλης αν όντως προκύψει στην αγορά. Κατά την προσωπική μου άποψη έτοιμος είναι και ο Γιαννιώτης, ο καλύτερος τερματοφύλακας της Σούπερ Λιγκ, που ούτως ή άλλως θα επιστρέψει στο μεγάλο λιμάνι. Υπάρχουν όμως και παιδιά σαν τον Κυριακόπουλο του Αστέρα, τον Μασούρα της Λάρισας, τον Αλμπάνη του Απόλλωνα που σίγουρα παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Υπάρχει επίσης ο Γούτας που ανήκει στον Ολυμπιακό και που μοιάζει απίστευτο ότι ποτέ δεν πήρε μια ευκαιρία. Υπάρχει ο Τσιμίκας που η Βίλεμ ετοιμάζεται να καταθέσει πρόταση για την απόκτηση του. Ο Σιώπης. Υπάρχει ο Μάνος που ήδη αποκτήθηκε.

Το νέο ρόστερ πρέπει να έχει Έλληνες ποδοσφαιριστές. Ένας καλός προπονητής, ένα καλό ποσοστό ευστοχίας στις μεταγραφές… εξωτερικού, και η υπομονή που απαιτείται μπορούν να αποτελέσουν τις προϋποθέσεις. Τα υπόλοιπα η φανέλα και ο κόσμος!

MUST READ

Ο Μεντιλίμπαρ είπε την αλήθεια σε λίγες λέξεις και «έδειξε» γιατί ο Ολυμπιακός διαφέρει