Φυσικά και μιλάμε για «Big 5»

Όλα αυτά τα χρόνια που ο ΑΡΗΣ δεν βρισκόταν στην φυσική του θέση, παρακολουθήσαμε μια προσπάθεια να γίνει μόδα το λεγόμενο «Big-4». Ένα γκρουπ, δηλαδή, αποτελούμενο από τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ.

Ένα ακόμα τραγικό λάθος αυτών που πίστευαν ότι έτσι θα κάνουν κακό στον Άρη, αλλά το μόνο που κατάφεραν ήταν να μειώσουν την εμπορικότητα του προϊόντος και ως φυσικό αντίκτυπο να μειωθούν τα οικονομικά οφέλη στα Μ.Μ.Ε (κανάλια, εφημερίδες, ραδιόφωνα) που ασχολούνται με αυτό.

Προσπάθησαν δηλαδή να  αφήσουν  στην απέξω:

1)Την ομάδα που κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα της ΕΠΟ και την τέταρτη σε αριθμό πρωταθλημάτων στην χώρα.

2)Την ομάδα οι οπαδοί της οποίας κατέχουν το ρεκόρ οπαδικής μετακίνησης στην Ελλάδα, κατεβάζοντας περισσότερους από 27.000 οπαδούς στον τελικό του 2010 στο ΟΑΚΑ.

3)Τον σύλλογο που έγινε ο μοναδικός όλων των Ελλήνων, που κάθε Πέμπτη ερήμωνε όλη η χώρα και έκλειναν κινηματογράφοι και θέατρα, καθώς όλη η χώρα περίμενε στις τηλεοράσεις της για να τον Γκάλη, τον Γιαννάκη και τα άλλα παιδιά.

Θα μπορούσα να γράψω δεκάδες ακόμα, παραδείγματα, όμως, δεν νομίζω ότι είναι σε καμία περίπτωση, απαραίτητα. Ακόμα και οι εμπνευστές αυτής της προσπάθειας γνωρίζουν πολύ καλά ότι το «Big 4» είναι για γέλια. Αυτό που υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει, είναι πάντα το «Big 5».

Γι αυτό θα πρέπει και τα όργανα της Πολιτείας και του ποδοσφαίρου, να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στις προτάσεις που κάνουν. Ωραία αυτά με την αναδιάρθρωση, αλλά σε ότι αφορά τα τηλεοπτικά δικαιώματα και τον διαμοιρασμό της, ο Άρης θα πρέπει να εισπράξει χρήματα ανάλογα με την εμπορική του αξία και την τεράστια δυναμική που διαθέτει.