Άνετη νίκη, καλή διάθεση από τους διεθνεις. Να σκόραραν κι οι σέντερ φορ...
Τρία γκολ, τρία δοκάρια και περίπου τριάντα τελικές! Ως απολογισμό δεν τα λες κι άσχημα. Πρέπει όμως να τα δεις σε συνδυασμό με τη δυναμικότητα του αντιπάλου αν δεν θες να πανηγυρίζεις χωρίς λόγο. Η Εθνική ομάδα από το παιχνίδι με το αδύναμο Γιβραλτάρ κρατάει την άνετη νίκη και την πολύ καλή διάθεση των διεθνών. Για τη διάθεση μπορούμε να μιλήσουμε ανεπιφύλακτα. Τρέξιμο πολύ, πίεση ψηλά και ομαδικό παιχνίδι. Μόνο που όταν οι άμυνες είναι πολυπρόσωπες, εκτός από το ομαδικό παιχνίδι χρειάζονται και οι ατομικές εμπνεύσεις. Εδώ η εθνική μας ομάδα υστερεί. Ισως με την παρουσία του ταλαντούχου Κωνσταντελια και του Φορτούνη βελτιώσουμε και σε αυτό τον τομέα.
Το σημειώνω γιατί με αντιπάλους υψηλότερης δυναμικότητας, αυτό το passing game που εμφανίζουμε ίσως δεν είναι αρκετό για να μας δώσει σκορ. Αφήστε που δεν θα μπορούμε να το εμφανίσουμε. Υπάρχει και ένα ακόμα θέμα.
Οι κλασσικοί επιθετικοί μας, οι σέντερ φορ δηλαδή δυσκολεύονται να στείλουν την μπάλα στο πλεκτό. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που παρουσιάζεται εδώ και χρόνια στην Εθνική ομάδα και ακόμα δεν έχει λυθεί. Ο Γιακουμάκης που ξεκίνησε χθες στην ενδεκάδα ο Παυλίδης και ο Δουβίκας ειδικά οι δύο τελευταίοι σκόραραν κατά ριπάς με τις ομάδες τους. Στην Εθνική ομάδα σκοράρουν τον σταγονόμετρο. Είναι λίγο περίεργο, όπως και να το κάνουμε, να έχεις τριάντα τελικές και οι σέντερ φορ σου να μην έχουν σκοράρει.
Για την κατάσταση αυτή δεν γίνεται να ζητήσουν ευθύνες από τον Γκουστάβο Πογιέτ. Ούτε υπάρχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο κάποιος άλλος φορ που να σκοράρει και ο κόουτς τον αγνοεί. Οποίος παίζει βλέπει τον τέρμα σαν δακτυληθρα. Από κει και πέρα η Εθνική άνοιξε γρήγορα το σκορ χρόνια με την πολύ ωραία εκτέλεση του Μασούρα και έτσι δεν μπήκε καν σε διαδικασία άγχους. Το τρέξιμο συνεχίστηκε σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού και ο Πογιέτ είχε τη δυνατότητα να κάνει και τις πέντε αλλαγές του. Στεκόμαστε ιδιαίτερα στην πρώτη συμμετοχή του Γιάννη Κωνσταντελια που έδειξε αμέσως τα σπουδαία τεχνικά χαρακτηριστικά του.
Στεκόμαστε και στην επανεμφάνιση του Κώστα Φορτούνη που η παρέμβαση του ομοσπονδιακού τεχνικού δεν του στέρησε τελικά το περιβραχιόνιο. Αν μιλάμε για καλό κλίμα στην Εθνική, το θέμα αυτό μετά την αντικατάστασή του Μπακασέτα δεν θα έπρεπε καν να υπάρχει και ο νοών νοείτω… Ο Γιώργος Μασούρας με το Μανώλη Σιωπη ήταν οι κορυφαίοι της Εθνικής. Πολύ καλό παιχνίδι και από τον Πέτρο Μάνταλο όποιος είχε τελικές για να σκοράρει.
Νίκη στην πρεμιέρα είναι κάτι σημαντικό, έτσι κι αλλιώς. Με αντίπαλο το Γιβραλτάρ ήταν κάτι που δεν χώραγε συζήτηση. Ωστόσο συμπεράσματα για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Εθνική ομάδα δεν μπορούν να βγουν από το παιχνίδι που έγινε στον Φάρο του πορτογαλικού νότου.
Ισως, στο παιχνίδι με τη Λιθουανία τη Δευτέρα να μπορούμε να διαπιστώσουμε πού βρίσκεται αυτή την περίοδο η Εθνική μας ομάδα. Ξέρουμε πολύ καλά ότι ο κόουτς έχει καταλήξει στα πρόσωπα της αμυντικής γραμμής. Από κει και πέρα μπορεί να γίνεται συζήτηση. Επιλογές υπάρχουν, ειδικά μεσοεπιθετικά. Εκείνο που λείπει είναι το εύκολο γκολ των κλασικών προωθημένων. Στο βαθμό που θα έρθει και αυτό τότε πράγματι υπάρχουν λόγοι αισιοδοξίας.