Όταν το δικό μου λευκό ή έστω γκρι παρουσιάζεται ως μαύρο και το καταφανές μαύρο του άλλου εξαγνίζεται, δε χρειάζονται λόγια, «υποκινητές» είναι οι φυσικοί και κυρίως οι ηθικοί αυτουργοί.
Είπε και ελάλησε χθες ο tiger κατά την φιέστα για την κατάκτηση του πρωταθλήματος της σκέτης πλέον χάρτινης -πριν λίγο έπαψε να ισχύει το επίδοξη-, πως «είναι αστεία πράγματα μετά από 30-40 μέρες να μην υπάρχει απόφαση. Εμείς μπήκαμε να παίξουμε μπάλα και το διακόψανε. Μόνο Μάο-Μάο κι ανθρωποφάγοι τα κάνουν αυτά. Αν είναι Μάο-Μάο ας τολμήσουν».
Για την ιστορία να θυμίσω τέσσερα βασικά σημεία. Μπορούσα και περισσότερα, επειδή κάθονται στα τέσσερα όμως, είπα να μη χαλάσω την αριθμητική αλληλουχία.
1ον. Στο φύλλο αγώνα ο Κομίνης, αναφέρει ξεκάθαρα πως ο Λυσσάνδρου τον ενημέρωσε ότι η ομάδα του δεν επιστρέφει στον αγωνιστικό χώρο, όντας τρομαγμένη.
2ον. Στο βίντεο των αποδυτηρίων φαίνεται καθαρά ο Κομίνης να βάζει τη σφυρίχτρα στο στόμα του και ο Δημητριάδης να ουρλιάζει, με την επιδερμίδα του να παίρνει το χρώμα σάλτσας για μακαρόνια.
3ον. Ο Κονέ δήλωσε πως ζητούσαν από τον διαιτητή να τους ενημερώσει αν μετράει το γκολ ώστε να επιστρέψουν στον αγωνιστικό χώρο, κάτι που τελικά δε συνέβη επειδή είχαν κρυώσει.
4ον. Σε συνέντευξή του σε Ισπανικό ΜΜΕ ο προπονητής της ομάδας, υποστήριξε «ο πρόεδρός μας είπε να μην συνεχίσουμε».
Τίποτα από τα παραπάνω δε θα είχε συμβεί, αν είχαμε διακόψει το παιγνίδι, όπως υποστήριξε o tiger. Ο Λυσσάνδρου θα έβγαινε selfie με τον Κομίνη, ο Δημητριάδης θα του έδινε παθιασμένο γλωσσόφιλο, o Κονέ θα μιλούσε για τον χωρισμό του με τη celebrity Χριστίνα Στεφανίδη και ο Μανόλο θα εξηγούσε πόσο του αρέσει ο Χούλιο Ινγκλέσιας.
Υπόψιν πως οι προαναφερθέντες δεν είναι στελέχη του ΠΑΟΚ ώστε να ισχυριστεί κάποιος πως δεν είπαν την αλήθεια, μέλη της ομάδας του tiger είναι και μάλιστα σε επιτελικά πόστα, οπότε το τελευταίο που ήθελαν, ήταν να κάνουν κακό στην ομάδα τους. Τα είπαν όμως χωρίς να τους αναγκάσει κανείς, τρελίτσα λοιπόν και μάλιστα κακής ποιότητας δε μπορεί να πουλάει κανείς, ειδικά στους Μάο-Μάο…
Αυτά βεβαίως βρίσκονταν πλέον στα χέρια του δικαστή Σκουτέρη και του μπαρουτοκαπνισμένου αντιεισαγγελέα Σαγόνια, που αποφάνθηκαν, το θέμα έχει να κάνει με το επιμύθιο του βρυχηθμού του tiger σχετικά με την απόφαση, σύμφωνα με το οποίο «αν είναι Μάο-Μάο, ας τολμήσουν».
Ξεπερνώντας το γεγονός πως ενώ αρχικά μας αποκαλεί Μάο-Μάο στη συνέχεια βάζει το υποθετικό «αν» -που σημαίνει πως δεν είναι σίγουρος ότι είμαστε, αφού είναι όμως έτσι, γιατί μας βάφτισε;- γυρίζω το χρόνο μερικές εβδομάδες πριν, τότε που τα Γκρικ τσάνελς προέβαλαν ανηλεώς την εικόνα του οπλοφόρου αρχηγού της φυλής μέχρι και στα δελτία καιρού, προσπαθώντας να πείσουν το πανελλήνιο πως ο τελευταίος είναι ένας τέντι μπόυ εκ Ρωσίας που απείλησε, κάτι που δεν επιβεβαιώθηκε από πουθενά, ούτε από τον Κομίνη, ούτε έστω από τον Δημητριάδη ή κάποιο άλλο στέλεχος της επίδοξης χάρτινης. Άπαντες ομολόγησαν πως το όπλο το είδαν σε φωτογραφία, αργότερα.
Αφήστε που τα όπλα χρησιμοποιούνται στον πολιτισμένο κόσμο, οι Μάο-Μάο κουβαλάνε τόξα, εξ όσων γνωρίζω.
Η εικόνα ενός ανθρώπου που εκνευρίζεται και -καλώς ή κακώς, ας το κρίνει ο καθένας- βγαίνει εκτός εαυτού, δεν επιβαρύνεται από το γεγονός πως κουβαλάει όπλο, το οποίο απλώς βρίσκεται εκεί που ορίζει η νόμιμη άδεια που κατέχει. Αν δεν υπήρχε φωτογράφος να αποθανατίσει τη στιγμή, ουδείς θα γνώριζε πως ο Σαββίδης οπλοφορεί. Η οπλοφορία λοιπόν δεν είναι συνδεδεμένη με την εισβολή, άσχετα αν τα ΜΜΕ προσπάθησαν και τελικά το πέτυχαν να συνδέσουν τα δυο συμβάντα, ώστε να αμαυρώσουν την εικόνα του και να αποπροσανατολίσουν το κοινό από όσα πραγματικά συνέβησαν εκείνο το βράδυ στην Τούμπα.
Ο Σαββίδης εισέβαλε ως μαινόμενος ταύρος, το πιθανότερο είναι να έριξε και μερικά μπινελίκια στα Ρώσικα, αυτή είναι η κατηγορία που του αρμόζει, είτε με ελαφρυντικά είτε άνευ κι εξάλλου τιμωρήθηκε για τις πράξεις του. Ούτε απείλησε, ούτε πυροβόλησε, ούτε εκφόβισε κάποιον με το περίστροφο.
Κι όμως, για μερικά 24ωρα η εικόνα του δέσποζε περισσότερο και από την αντίστοιχη του Στάλιν στα φεστιβάλ της ΚΝΕ, σε μια προσπάθεια να περάσει στο υποσυνείδητο της κοινής γνώμης πως απείλησε, κάτι που δεν επιβεβαιώνεται ούτε από τους αντιπάλους.
Το «ας τολμήσουν» του tiger που δε χωρά καμία παρερμηνεία, συνιστά ξεκάθαρη απειλή προς την υπέρτατη εξουσία της χώρας δηλαδή τη δικαστική, για τα ΜΜΕ όμως δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια Ordinary Day όπως τραγουδούσε κάποτε η συγχωρημένη Dolores O’Riordan.
Σημειώστε πως δεν το είπε όποιος κι όποιος που ενδεχομένως να του ξέφυγε πάνω στην ένταση της στιγμής, αλλά εκείνος που πρόσφατα απειλούσε τον παρατηρητή διαιτησίας πως θα τον πνίξει με το κασκόλ του. Για ορισμένα ΜΜΕ μάλιστα, αποτέλεσε και αφορμή ώστε να φουσκώσουν από περηφάνια για τον τσαμπουκά του tiger που εμμέσως αντανακλά και στην ομάδα τους.
Στη μια περίπτωση λοιπόν έχουμε μια πράξη που ενώ δεν έχει καμία σχέση με απειλή, βαφτίζεται έτσι και στην άλλη μια καραμπινάτη απειλή και μάλιστα όχι με στόχο κάποιον περαστικό ή τυχόντα αλλά το δικαστικό σώμα, που λανσάρεται ως απλή ατάκα που ειπώθηκε μια Κυριακή του χρόνου.
Πριν από κάνα 10ήμερο, η δήλωση Τουρσουνίδη στο συλλαλητήριο της Καμάρας περί διχοτόμησης, καταδικάστηκε από τα ίδια ΜΜΕ, που τη μια εφηύραν και την επόμενη έπνιξαν ξεκάθαρες απειλές.
Οι διχοτομήσεις και οι παρόμοιες ασυναρτησίες δεν επιτυγχάνονται με λόγια, αλλά υποκινούνται από πραγματικά γεγονότα, διχοτόμηση δε μπορεί να επέλθει από τα χείλη κανενός Τουρσουνίδη ή έξαλλου χουλιγκάνου που το πιθανότερο είναι να αγνοεί τη σημασία της, αλλά από συμπεριφορές σαν αυτές που προανέφερα και οι οποίες χωρίζουν την Ελλάδα στα δυο, στην πράξη.
Και οι οποίες προέρχονται από υποτιθέμενους λειτουργούς της ενημέρωσης, που έχουν εξουσία και διαμορφώνουν την κοινή γνώμη… Όταν το δικό μου λευκό ή έστω γκρι παρουσιάζεται ως μαύρο και το καταφανές μαύρο του άλλου εξαγνίζεται, δε χρειάζονται λόγια, υποκινητές είναι οι φυσικοί και κυρίως οι ηθικοί αυτουργοί, οι σεσημασμένοι υποκριτές και Φαρισαίοι που στη μια περίπτωση αντιδρούν σα λυσσασμένα σκυλιά και την επόμενη σφυρίζουν αδιάφορα.
Όπως και να’ χει, ακόμα και στον ανθρωποφαγικό κόσμο των Μάο-Μάο υπάρχει αυτό που ονομάζουμε μπέσα, έννοια άγνωστη ακόμα και σε κατ’ επίφαση αιλουροειδή, που φοράνε στρινγκ μέσα από τα παντελόνια. Οι Μάο-Μάο άλλωστε έτσι και σε ρίξουν στο καζάνι παρέα με λαχανικά για να φτιάξουν σούπα, θα σε κάνουν να αισθανθείς πραγματικό τρόμο, κόβοντας σου μια και καλή τη διάθεση για χαχανίσματα…