Γιατί είσαι στην Ελλάδα η καλύτερη ομάδα!

Αυτό που ο κόσμος της ΑΕΚ περίμενε 24 χρόνια με αγωνία, από χθες είναι χειροπιαστή πραγματικότητα. Η Ένωση επέστρεψε στην  κορυφή με ξεκάθαρο στόχο να διατηρηθεί εκεί και όχι να βάλει απλά τέλος σε μια μακρά περίοδο ανομβρίας. Κατακτώντας τον τίτλο στο γήπεδο, με την αξία και τον ιδρώτα της. Παίζοντας το καλύτερο ποδόσφαιρο και διαθέτοντας με διαφορά το καλύτερο σύνολο του φετινού πρωταθλήματος.

Μια ομάδα με τα όλα της, μια παρέα και μια οικογένεια, που κατάφερε να ξεπεράσει μια σειρά από δυσκολίες και εμπόδια, για να φτάσει στη λύτρωσή της. Πανηγυρίζοντας χθες ένα αναμφίβολα ιστορικό πρωτάθλημα που ανήκει σε όλους όσοι συνέβαλαν για να κατακτηθεί. Από την διοίκηση, τους παίκτες και το προπονητικό τιμ, μέχρι τους φιλάθλους που κατέκλυσαν χθες το Στάδιο.

Αυτό που έκανε την ΑΕΚ να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες ομάδες στη φετινή σεζόν, ήταν μεταξύ άλλων η γυαλάδα στο μάτι. Κάτι που μπορούσε να διακρίνει κανείς σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς, όταν η Ένωση κατάφερνε να γυρίσει… τούμπα καταστάσεις που έμοιαζαν να την έχουν φέρει με την πλάτη στον τοίχο. Θυμηθείτε πως κέρδισε τα δύο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, πως πήρε έναν βαθμό-«χρυσάφι» στη Λεωφόρο με τον Παναθηναϊκό, πως νίκησε τον ΠΑΟΚ.

Τα ζόρικα είναι για τους ζόρικους λένε και η ΑΕΚ αποδείχθηκε τέτοια. Φτάνοντας χθες στο να κάνει τη δική της φιέστα, δύο αγωνιστικές πριν το φινάλε του πρωταθλήματος. Κερδίζοντας την αναγνώριση όλων, με εξαίρεση εκείνους που ελπίζουν σε… δικαίωση δια χειρός Σκουτέρη. Τέτοια μέρα κανονικά οι αναφορές θα έπρεπε να είναι μονάχα ποδοσφαιρικές και πανηγυρικές, όμως δυστυχώς κάποια πράγματα δεν μπορούν να μείνουν ασχολίαστα.

Διάβασα χθες τις δηλώσεις του Ραζβάν Λουτσέσκου. Ενός προπονητή με ικανότητες σύμφωνα με τα δικά μου κριτήρια, που ωστόσο πλέον, με έχει αναγκάσει να τον συγκρίνω με το Ημεροβίγλι  και τα Τζουμέρκα. Δεν θυμάμαι ξανά άλλη τέτοια περίπτωση ανθρώπου του ποδοσφαίρου, που να αποδομεί μόνος του τη δουλειά του, με τα λεγόμενά του. Δυστυχώς πλέον δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ούτε με συμπάθεια, ούτε με συμπόνια, ούτε με χαμόγελο. Διότι ξεπέρασε τα όρια που ήδη είχαν… τραβηχτεί αρκετά.

Για το θέμα της απόφασης έχω τονίσει και σε προηγούμενες τοποθετήσεις πως δεν γίνεται και δεν μπορεί να προκαλεί αγωνία στην ΑΕΚ. Δεν υπάρχει κάτι προς συζήτηση από τα γεγονότα της Τούμπας που να φέρνει την Ένωση σε δεινή θέση. Ούτε καν σε μια χώρα όπως τη δική μας, όπου οι αποφάσεις βγαίνουν καμιά φορά μεσάνυχτα προκειμένου να μην υπάρχει η δυνατότητα αντίδρασης. Μην περιμένετε τσάμπα παιδιά. Το πρωτάθλημα τελείωσε χθες και το πήρε ο καλύτερος. Εκείνος που πάλεψε μόνο με τα δικά του όπλα για να το κατακτήσει και ότι βαθμό πήρε, τον πήρε παλικαρίσια. Χωρίς… παρελάσεις στην επαρχία και χωρίς να κάνει όλη τη φίλαθλη χώρα να συγκρίνει φετινά γεγονότα, με σκηνικά που επί σειρά ετών οδήγησαν το ποδόσφαιρό μας στον πάτο.