Ο Ολυμπιακός πέτυχε την πλέον ευρεία νίκη του την τελευταία 3ετία, αντέδρασε, έπαιξε καλά και (κυρίως) ορθολογικά και τώρα έχει μπροστά του τα μεγάλα «πρέπει».
Όταν τα πράγματα γίνονται περίπλοκα, οι απαντήσεις «κρύβονται» στα… κλισέ. Στην περίπτωση του Ολυμπιακού, αυτό που ταιριάζει γάντι και έχει απόλυτη εφαρμογή είναι το «νίκες σε όλα τα παιχνίδια». Αλλά και το «κάθε παιχνίδι, ξεχωριστά». Διότι είναι ξεκάθαρο πως οι Ερυθρόλευκοι, έπρεπε να αλλάξουν εικόνα. Άμεσα. Και εντυπωσιακά. Για να δείξουν ότι αντιδρούν. Ότι το ποδοσφαιρικό τμήμα καταλαβαίνει τα λάθη του. Αλλά και διότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να γιατρευτούν οι πληγές και φυσικά να μείνουν ζωντανές οι ελπίδες για το πρωτάθλημα.
Η εικόνα του αγώνα με τον Παναιτωλικό, ήταν αυτή που χρειαζόταν. Κυρίως, για να επιβεβαιωθεί το προφανές. Καθώς όποτε ο Ολυμπιακός παρατάσσεται με ορθολογισμό, με προσήλωση στον στόχο, με σοβαρότητα και δυναμισμό στο παιχνίδι του, δεν αντιμετωπίζει προβλήματα. Είναι τέτοια η ποιότητα μεσοεπιθετικά, που ό,τι και να γίνει, οι ευκαιρίες θα δημιουργηθούν και τα γκολ θα έρθουν. Καμιά φορά, μπορεί να φτάσουν και τα έξι. Μπορεί και περισσότερα. Αρκεί να υπάρχουν βασικά στοιχεία στο παιχνίδι και όχι αλχημείες.
Είναι πολύ ξεκάθαρο το εξής: Οποιοσδήποτε έχει την οποιαδήποτε δεύτερη σκέψη, αναφορικά με ότι ο Ολυμπιακός μπορεί να διεκδικήσει τον τίτλο και ότι πρέπει να το κάνει μέχρις εσχάτων, είναι δεδομένο ότι βρίσκεται εκτός κλίματος. Εκτός μενταλιτέ της ομάδας.
Διότι με 15 αγωνιστικές έως το φινάλε και με την ποιότητα που διαθέτουν οι πρωταθλητές, κάθε συζήτηση περί «χαμένου τίτλου», είναι μη αποδεκτή. Ότι για να κατακτηθεί ο τίτλος είναι βασική προϋπόθεση η βελτίωση της απόδοσης του συνόλου και οι σωστές επιλογές, αυτό είναι προφανές. Αλλά ότι ο Ολυμπιακός είναι εκτός διεκδίκησης, έχοντας 10-11 ντέρμπι μπροστά του, 42 διαθέσιμους βαθμούς, είναι κάτι που δεν πρέπει να τίθεται καν ως συζήτηση. Δεν είναι αποδεκτό, ούτε ως σκέψη.
Ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος να ζήσει με τα κλισέ από εδώ και πέρα. Το τι θα γίνει μετά, στα επόμενα 14 παιχνίδια, έχει μικρή σημασία. Εκείνο που μετράει είναι το σήμερα. Είναι οι τρεις βαθμοί στον… επόμενο αγώνα. Στον κάθε αγώνα. Όπως μετράει και το ποδόσφαιρο που θα παίζει. Όχι μόνο από άποψη ποιότητας, αλλά και σε ό,τι έχει να κάνει με το πάθος, τη συγκέντρωση, την αποφασιστικότητα, το «νεύρο». Στοιχεία που έλειψαν στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα με την ΑΕΚ. Στοιχεία που ο κόσμος πάντα εκτιμάει και βάζει στη ζυγαριά του.
Η ψύχωση για τον τίτλο, δεν είναι παθογένεια για τον Ολυμπιακό. Είναι μια πραγματικότητα, που ακολουθεί πάντα τον σύλλογο. Αυτό δεν αλλάζει. Και δεν θα αλλάξει. Δεν μπορείς να κερδίσεις έναν τίτλο, εάν δεν είσαι αποφασισμένος να ματώσεις και να μπεις στον πόλεμο με όλες τις δυνάμεις σου. Εάν εσύ δεν πιστεύεις στην κατάκτηση, το τρόπαιο δεν θα έρθει μόνο του. Εάν οι παίκτες δεν πιστεύουν ότι μπορούν, δεν θα μπορέσουν.
Εάν το τεχνικό επιτελείο δεν έχει την πεποίθηση ότι μπορεί να βελτιώσει την εικόνα και ο Ολυμπιακός να φτάσει με σερί νικών έως το τέλος, δεν θα μπορέσει να εμπνεύσει το σύνολο. Είναι μια αλυσίδα που εάν «σπάσει», δύσκολα μπορείς να φτάσεις ως τέλος. Και ο Ολυμπιακός θέλει να πάει έως εκεί.
Στα 4 παιχνίδια που απομένουν έως το φινάλε της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος, ο Ολυμπιακός έχει την ευκαιρία να προκαλέσει σοκ στη Stoiximan Super League. Εχει μπροστά του Λαμία (εκτός, 19/02), Παναθηναϊκό (εντός, 25/02), Λεβαδειακό (εντός, 05/03), ΑΕΚ (εκτός, 12/03). Ενα 4 στα 4, μπορεί να ανατρέψει τα πάντα. Και βαθμολογικά και (κυρίως) ψυχολογικά.
Θα πείτε, οι πρωταθλητές δεν έχουν κερδίσει κανένα ντέρμπι έως τώρα. Ναι, ισχύει. Αλλά εάν αυτή η συνθήκη δεν αλλάξει, εάν ο Ολυμπιακός δεν αρχίσει να κερδίζει τα μεγάλα παιχνίδια, δεν μπορεί να έχει βλέψεις. Και αυτό το γνωρίζουν όλοι στο Ρέντη. Και οι πιο παλιοί γνωρίζουν πως η «ψύχωση», που αναφέραμε παραπάνω, είναι η απάντηση στο «πώς» αλλάζουν τα δεδομένα…