Σε ντέρμπι πρέπει να δείξεις ότι δεν μασάς, ότι ήρθες για μάχη. Κάτι που οι «ερυθρόλευκοι» για μια ακόμα φορά δεν το έκαναν.
Κάποτε θα συνέβαινε. Μετά από 16 παιχνίδια με την ΑΕΚ, ο Ολυμπιακός ηττήθηκε. Το θέμα για μένα δεν είναι η ήττα. Και αυτή είναι μέσα στο πρόγραμμα. Το θέμα είναι ο τρόπος με τον οποίο αυτή έκανε την εμφάνισή της.
Πρώτα απ’ όλα πρέπει να σταματήσει αυτό το «κακό χούι», με την ομάδα να μπαίνει χαλαρά στα παιχνίδια. Είναι απίστευτος ο τρόπος με τον οποίο οι «ερυθρόλευκοι» ξεκινούν τους περισσότερους αγώνες. Λες και πάνε να αγωνιστούν σε φιλικό προετοιμασίας, αλλά και εκεί καλύτερα θα έμπαιναν κάποιοι για να διεκδικήσουν θέση στο αρχικό σχήμα…
Και εδώ δεν μιλάμε για ένα ματς με αντίπαλο ομάδα που μπορείς να γυρίσεις το αποτέλεσμα, εάν αυτό στραβώσει. Ο Ολυμπιακός πήγε απροετοίμαστος σε ημιτελικό Κυπέλλου και με το που ξεκίνησε βρέθηκε πίσω στο σκορ…
Θυμίζω ότι και στην Τούμπα, στο προηγούμενο ματς, οι πειραιώτες μπήκαν χαλαροί, αλλά εκεί κράτησε την ομάδα ο Πασχαλάκης. Δεν γίνεται σε δύσκολες έδρες να μπαίνεις άνετος και ωραίος. Πρέπει να μπαίνεις αποφασισμένος για μάχη…
Σε ντέρμπι επιβάλλεται να δείξεις με το ξεκίνημα ότι δεν μασάς. Ούτε από τον αντίπαλο, ούτε από την ατμόσφαιρα. Να μπεις δυνατά στις μονομαχίες, να κάνεις ένα δυνατό μαρκάρισμα (όχι αντιαθλητικό φυσικά), να σε νιώσει ο αντίπαλος. Έκανε τίποτα από αυτά ο Ολυμπιακός; Οι μόνοι που έδειξαν ότι ξέρουν σε τι ματς παίζουν, ήταν οι παλιοσειρές. Ο Ελ Αραμπί και ο Βαλμπουενά…
Πάμε παρακάτω. Ειλικρινά δεν θυμάμαι, πόσα γκολ έχουν κάνει δώρο οι παίκτες στους αντιπάλους. Η ΑΕΚ είχε πέντε τελικές και κέρδισε 3-0. Το πρώτο γκολ, μόλις στο 3’, ξεκίνησε από γλίστρημα του Βρουσάι. Το 2-0 δεν χρειάστηκαν οι γηπεδούχοι να σουτάρουν. Αυτογκόλ Σαμασέκου, σε μια φάση που άρχισε με ποδιά του Τζούμπερ στον Ντόι.
Όταν χάνεις 2-0 στο μισάωρο, έχεις βουνό να ανέβεις. Και αν δεν σε θέλει και η τύχη, τότε είναι δεδομένη η ήττα. Θα πει κάποιος ότι άλλα θα λέγαμε, αν έμπαινε γκολ κάποια από τα δύο δοκάρια του Γκάρι Ροντρίγκεζ. Μπορεί και να έχει δίκιο, αλλά με τα αν δεν γίνεται να προχωρήσεις…
Η εικόνα του ματς δεν ήταν για 3-0. Ήταν για να χάσει ο Ολυμπιακός, αλλά όχι με τέτοιο σκορ. Μάλιστα, είχε και ένα καλό ξεκίνημα στο δεύτερο ημίχρονο (μέχρι το 60’), δεν μπόρεσε να σκοράρει και ήρθε και το πέναλτι στο τέλος, για να κάνει τη ρεβάνς, εξαιρετικά δύσκολη.
Δεν τίθεται θέμα, ότι ο Μίτσελ φέρει ευθύνη για την εικόνα της ομάδας. Μπορεί από τότε που την ανέλαβε να την έχει βελτιώσει, αλλά δεν έχει μπορέσει να την φέρει σε επιθυμητό επίπεδο. Πάντα είμαι της άποψης, ότι οι προπονητές ξέρουν καλύτερα από εμάς, αλλά με το επόμενο παιχνίδι να είναι τη Δεύτερα κόντρα στον Παναιτωλικό, θα μπορούσε να είχε δει διαφορετικά το ματς.
Για παράδειγμα ο Μπιέλ, είχε ενοχλήσεις τις προηγούμενες μέρες και στο 39’ έγινε αλλαγή για να μπει ο Μπουτούτσι. Προτιμότερο θα ήταν να μην ξεκινήσει το ματς, Για τον τελευταίο, ας περιμένουμε. Μην βγάζουμε συμπεράσματα από την 1η του εμφάνιση.
Μπήκε στο δεύτερο ημίχρονο Ροντινέι, και η ομάδα απέκτησε μπακ. Υπάρχει γκρίνια και αμφισβήτηση για τον Βρουσάι, μετά το τραγικό του λάθος, αλλά θα πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσουν και τα βαφτίσια θέσεων. Είναι εξτρέμ; Είναι μπακ; Είναι αριστερό μπακ;
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, στον Ολυμπιακό πρέπει να εντοπίσουν τα λάθη, που έχουν γίνει απ’ όλους και να προχωρήσουν. Η σεζόν έχει δρόμο μπροστά της και πολλά ακόμα ντέρμπι.
Είχα γράψει πριν από μερικές μέρες, ότι η ομάδα χρειάζεται μια μεγάλη νίκη, για να ανέβει λίγο η ψυχολογία της. Εξακολουθώ να το πιστεύω και τώρα η ανάγκη για νίκη σε ντέρμπι είναι επιτακτική. Οι «ερυθρόλευκοι» διαθέτουν ποιότητα, αλλά πρέπει να γίνουν ομάδα. Έστω και αν βρισκόμαστε στο πρώτο δεκαήμερο του Φεβρουαρίου…