Ολυμπιακός : Die hard 1

Από το «θέλω» μέχρι αυτό που βλέπω υπάρχει τεράστια απόσταση. Υπάρχει άλλωστε άνθρωπος που αγαπάει τον Ολυμπιακό και δεν θέλει να τον δει στο Βελιγράδι; Μόνο στα αρρωστημένα μυαλά κάποιων… καλοθελητών ή κάποιων που δεν ξέρουν να διαβάζουν ή να ακούνε. Το «θέλω» όμως πολλές φορές πάει κόντρα με αυτό που βλέπεις. Το βράδυ της Τετάρτης ο Ολυμπιακός έδειξε για πρώτη φορά στην σύγχρονη ιστορία του ότι έτσι όπως είναι απέναντι σε μια καλή ομάδα, γεμάτη «σκυλιά» και έναν εξαιρετικό προπονητή, ότι δύσκολα θα μπορέσει.

Η ήττα στο ΣΕΦ από την Ζαλγκίρις και το 0-1 ήταν το λιγότερο. Μπορεί να συμβεί σε όλους. Σε ένα κακό βράδυ, έχουν δικαίωμα όλοι. Πόσο δε μάλιστα όταν δεν μιλάμε για ένα ματς και έξω, όπως π.χ. τον τελικό κυπέλλου με την ΑΕΚ όπου χάθηκε ο πρώτος τίτλος της χρονιάς για τον Ολυμπιακό αλλά για μια σειρά που κρίνεται σε τρεις νίκες.

Ήταν ένα τέτοιο κακό βράδυ το 0-1 για τον Ολυμπιακό; Η φετινή πορεία του Ολυμπιακού δεν το αποδεικνύει. Όσα έχουμε δει έως τώρα πάντα, θα το λέω συνεχώς, μελλοντολόγοι δεν είμαστε (μακάρι να ήμασταν…).

Ο φετινός Ολυμπιακός διακρίθηκε για την «τραμπάλα» στην απόδοση του όλη τη σεζόν έως τώρα. Νίκη με την Φενέρ με μισή ομάδα στο ΣΕΦ, απώλεια της πρωτιάς στην κανονική περίοδο στο πρωτάθλημα από τις πρώτες κιόλας αγωνιστικές. Ήττα με κάτω τα χέρια από τον ΠΑΟΚ, διπλό στη Φενέρ, ήττα από τον ΠΑΟ στο ΣΕΦ, διπλό στη Μαδρίτη, ντροπιαστική εμφάνιση και απώλεια του κυπέλλου από την ΑΕΚ, διπλό στο ΟΑΚΑ. 30αρες σε Μπασκόνια και Χίμκι αλλά και μεγάλες νίκες που του χάρισαν ουσιαστικά από νωρίς το πλεονέκτημα της έδρας στην Ευρωλίγκα.

Ένας Ολυμπιακός άκρως απρόβλεπτος που φέτος έχει απωλέσει το die hard που τον διακρίνει. Ο Ολυμπιακός της σύγχρονης ιστορίας του, η πιο πετυχημένη ομάδα στην Ευρώπη την τελευταία 10ετία με δύο ευρωπαϊκά και άλλους τρεις τελικούς έκανε συνώνυμο του το impossible is nothing. Με ότι παίκτες και αν είχε, με όσες απουσίες και αν είχε, με ότι προβλήματα και αν αντιμετώπιζε.

Έγινε συνήθεια να επιστρέφει από το πουθενά. Να σηκώνεται όταν όλοι νόμιζαν ότι έχει παραδοθεί. Να τρομάζει τον αντίπαλο πως θα επιστρέψει ακόμη και από τους -15, πέντε λεπτά πριν το τέλος. Δεκάδες τα παραδείγματα σε όλη αυτή την μεγάλη διαδρομή, του Ολυμπιακού της ζωής μας.

Ελάχιστα όμως τα φετινά. Γιατί συμβαίνει αυτό φέτος, γιατί έχει χαθεί ένας τίτλος από την ΑΕΚ και κινδυνεύει το Φάιναλ Φορ από την Ζαλγκίρις δεν έχει πλέον σημασία. Σημασία έχει το τώρα, σημασία έχει το σήμερα, ο αποψινός αγώνας στο ΣΕΦ. Ο τελικός για την επιβίωση. Με όσους είναι διαθέσιμοι, με όσους μπορούν να περπατήσουν και να παίξουν το ματς χωρίς αύριο απέναντι στην Ζαλγκίρις που με το 0-1 θα είναι ακόμη πιο επικίνδυνοι, απελευθερωμένη από το άγχος.

Το τσαγανό, η θέληση, η καρδιά θα παίξουν ρόλο. Δεν θα κρίνουν όμως τον νικητή. Είναι δυνατόν να μην θέλει ο Σπανούλης και η παρέα του να πάνε στο Βελιγράδι; Ήταν η πρώτη ατάκα άλλωστε του Σπανούλη μετά τον περσινό χαμένο τελικό από την Φενέρ. «Να το διεκδικήσουμε του χρόνου στο Βελιγράδι» είχε πει ο Σπανούλης.

Για να μείνει όμως στο «κόλπο» ο Ολυμπιακός χρειάζεται πάση θυσία να κάνει το 1-1. Πως θα το κάνει; Αν πρωτίστως δει τα λάθη που τον έχουν οδηγήσει στις τρεις σερί ήττες από την ίδια ομάδα που δεν είναι ούτε η ΤΣΣΚΑ, ούτε η Φενέρ, ούτε η Ρεάλ, ούτε ο ΠΑΟ. Είναι η Ζαλγκίρις, μια πολύ καλή ομάδα που όμως δεν έχει το ειδικό βάρος να μπορέσει να φτάσει τις πέντε νίκες απέναντι στον Ολυμπιακό. Έστω και τον λαβωμένο Ολυμπιακό που έχει «σπάσει» όλα τα ρεκόρ στην κατηγορία των τραυματισμών.

Διαβάζοντας τους συναδέλφους, μπασκετικούς ρεπόρτερ, μετά το 0-1 είναι αλήθεια πως για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια διέκρινα πως και οι ίδιοι που ζουν καθημερινά την ομάδα από κοντά, δεν ξεχειλίζουν από αισιοδοξία για την σειρά των αγώνων. Λογικό καθώς έτσι όπως είναι ο Ολυμπιακός, κυρίως το τελευταίο διάστημα με 5 ήττες σε 6 ευρωπαϊκά ματς και με την πλάτη στον τοίχο από το ξεκίνημα της σειράς με την Ζαλγκίρις, μειώνει κατά πολύ τα περιθώρια υπεραισιοδοξίας.

Επειδή όμως το μέλλον δεν μπορεί να το προβλέψει κανείς, και επειδή αυτός ο Ολυμπιακός (έστω και αν φέτος το έχει ξεχάσει) δεν πέφτει εύκολα το αποψινό ματς στο ΣΕΦ επιβάλλεται να είναι το πρώτο… Die Hard. Επιβάλλεται ο Σφαιρόπουλος να βρει λύσεις και να ενεργοποιήσει όλο το υλικό που έχει στα χέρια του, επιβάλλεται ο Σπανούλης να βρει στους συμπαίκτες του την συμπαράσταση που χρειάζεται για το 1-1. Το Κάουνας είναι πολύ μακρινό για τον Ολυμπιακό. Το 1-1, αν έρθει, θα μπορέσει να βάλει νέα δεδομένα στο τραπέζι. Ο Ολυμπιακός που είδαμε και την Τετάρτη, αυτός ο προβληματικός Ολυμπιακός δεν αξίζει το Βελιγράδι.

Απόψε οφείλει να αποδείξει πως είναι καλύτερος από τους Λιθουανούς. Και να πάει στο Κάουνας για το… Die Hard 2 έχοντας δύο ευκαιρίες για να το πετύχει. Το 1-1 μπορεί να φέρει την ανατροπή και την επιστροφή του πλεονεκτήματος στα χέρια του, το 0-2 θα αποτελέσει την αντίστροφη μέτρηση για το οριστικό τέλος της πιο πετυχημένης ομάδας του Ολυμπιακού της σύγχρονης ιστορίας του…

MUST READ

Ο Σπλίτερ αναδείχθηκε κορυφαίος προπονητής της Euroleague από τους παίκτες

Υ.Γ. Είμαι σίγουρος πως ο Σάρας θα ήταν απόλυτα ικανοποιημένος από την διαιτησία του πρώτου αγώνα στο ΣΕΦ. 50%-50% ζήτησε, 40%-60% είχε! Η Ζαλγκίρις παρακαλώ μέσα στο ΣΕΦ. Πρωτίστως αυτό είναι πρόβλημα του Ολυμπιακού. Σαφέστατα σε κρίσιμα σημεία η διαιτησία έπαιξε τον ρόλο της, ο Σάρας έδειξε πως η «παλιά σχολή» ακόμη μετράει, ήταν «αρματωμένος» και κέρδισε. Όχι όμως λόγω της διαιτησίας, απλά ήρθε και «έδεσε» στα προβλήματα του Ολυμπιακού.