Ο Ολυμπιακός έχασε μια μεγάλη ευκαιρία στο Περιστέρι, πυροβόλησε τα πόδια του, αλλά υπάρχει λόγος που οφείλει να αλλάξει τα πάντα.
Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που διεκδικεί το πρωτάθλημα. Η φράση αυτή δεν αφορά το σήμερα, το τώρα. Αφορά το… πάντα. Αφορά τη φύση του συλλόγου. Αφορά την ιστορία του. Τη μενταλιτέ του. Το μέγεθος του κόσμου του. Τη στήριξη που δέχεται. Δεν ανακαλύπτεται, λοιπόν, η Αμερική όταν κάποιος σημειώνει τη φράση του προλόγου. Αυτό που γίνεται, αυτό που επιβάλλεται να γίνεται, επισημαίνει. Και όταν έχεις ζωντανή μπροστά σου την ευκαιρία να κερδίσεις ένα από τα πιο γλυκά πρωταθλήματα στην ιστορία, το «πρέπει» γίνεται ακόμη μεγαλύτερο.
Ο Ολυμπιακός που εμφανίστηκε το βράδυ της Κυριακής στο Περιστέρι έπρεπε απλώς να παίξει για αυτό που είναι προορισμένος. Κάτι που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα συνεπαγόταν το μάξιμουμ της ετοιμότητας, της συγκέντρωσης, του πάθους. Το διακύβευμα ήταν (και είναι) πολύ μεγάλο, για μια τόσο «φλατ» προσέγγιση ενός αγώνα που εκ των προτέρων ήταν δεδομένο πως θα αποτελούσε «μάχη». Όπως όλα τα παιχνίδια στο Περιστέρι. Αλλά και όπως όλα τα παιχνίδια του Ατρόμητου με τους «μεγάλους» φέτος: Με την ΑΕΚ έχασε στις καθυστερήσεις, στον ΠΑΟΚ πήρε ισοπαλία, ο Παναθηναϊκός τον νίκησε με τους Περιστεριώτες να παίζουν με 10 παίκτες από το 30′ και να δέχονται γκολ στο 80′.
Διαβάστε επίσης: Μόνο με λογική και τύχη…
Σε έναν τέτοιο αγώνα, λοιπόν, ο Ολυμπιακός εμφανίστηκε άνευρος, σαν να μην γνώριζε ότι ο ΠΑΟΚ είχε νικήσει τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο. Σαν να μην γνώριζε ότι με νίκη στο Περιστέρι θα πλησίαζε στους 4 βαθμούς την πρώτη θέση. Σαν μην αντιλήφθηκε ότι με κακό αποτέλεσμα θα έβαζε στο παιχνίδι του τίτλου και τον ΠΑΟΚ. Όπως και τον έβαλε. Διότι πλέον ο Ολυμπιακός πλησίασε στην κορυφή κατά έναν βαθμό. Αλλά πλέον είναι 4ος, με τον ΠΑΟΚ να τον «πιάνει» και να έχει το πλεονέκτημα του μεταξύ τους αγώνα.
Με τόσα πολλά παιχνίδια να απομένουν και με τις βαθμολογικές διαφορές να μειώνονται, τίποτε δεν έχει τελειώσει. Αλλά είναι δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να αποφασίσει τι θέλει. Ο Ολυμπιακός, ως σύλλογος, γνωρίζει. Το θέμα είναι να αποφασίσουν ο προπονητής και οι ποδοσφαιριστές. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για μηδενισμούς και αφορισμούς. Το ζητούμενο είναι ο τίτλος. Και να εμφανιστεί η ομάδα με καλή νοοτροπία, με πάθος, με αποφασιστικότητα και χωρίς… εκπτώσεις στην απόδοσή της. Ποιοτικά ο Ολυμπιακός είναι ανώτερος από τους αντιπάλους του. Αλλά στα λόγια δεν κερδίζονται παιχνίδια.
Στο Περιστέρι ο Μίτσελ είχε τη χειρότερη προπονητική ημέρα του από τη στιγμή που επέστρεψε στον Ολυμπιακό. Διάβασε το παιχνίδι με τρόπο που δεν τον δικαίωσε. Εκανε επιλογές που δεν τον δικαίωσαν. Και κυρίως έκανε παρεμβάσεις/αλλαγές στη διάρκεια του 90λεπτου, που όχι μόνο δεν διευκόλυναν τους πρωταθλητές, αλλά περισσότερο τους μπέρδεψαν και έκαναν τους γηπεδούχους να πιστέψουν ότι μπορούν το κάτι παραπάνω. Είναι η δεύτερη φορά μετά τα Γιάννενα που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Τρίτη φορά δεν μπορεί να υπάρξει, διότι τότε ίσως να μην υπάρχει και αρκετός χρόνος…
Από εδώ και πέρα, ο Ολυμπιακός πρέπει να παραδειγματιστεί ξανά. Να θυμηθεί τι έκανε μετά τον ΠΑΣ Γιάννινα, να συγκεντρωθεί, να αναδιοργανωθεί, μα βρει νέες ιδέες και να βελτιώσει ξανά την εικόνα του. Τα δύο παιχνίδια με Αρη και Ατρόμητο ανέδειξαν αδυναμίες, οι οποίες πρέπει να βρεθεί τρόπος να καλυφθούν. Και επειδή όλα τα παιχνίδια δεν είναι ίδια, ο Ολυμπιακός έχει αρκετούς παίκτες (και ίσως πάρει κι άλλους), για να μπορεί να ανταποκρίνεται στις μεγάλες απαιτήσεις που έχει μπροστά του.
Κάτι τελευταίο, το οποίο θα πρέπει όλοι να έχουν στο μυαλό τους. Και το οποίο δίνει ξεχωριστή αξία στη σεζόν. Εάν ο Ολυμπιακός «ΠΡΕΠΕΙ» να κερδίσει ένα πρωτάθλημα, αυτό είναι το φετινό. Τα δεδομένα είναι πολύ απλά. Ο πρωταθλητής της σεζόν 2022-23 ξεκινάει από τον 3ο προκριματικό γύρο του Champions League. Τι συνεπάγεται αυτό;
1) Θα ξεκινήσει προετοιμασία τέλος Ιουνίου ή αρχές Ιουλίου, καθώς τα παιχνίδια του Γ’ γύρου των προκριματικών του Champions League διεξάγονται αρχές Αυγούστου.
2) Ο πρωταθλητής πρέπει να περάσει μόνο δύο αντιπάλους για να βρεθεί στους ομίλους του Champions League ή τους ομίλους του Europa League και… κανέναν για τους ομίλους του Conference League. Διότι ακόμη κι αν χάσει δύο φορές, έχει εξασφαλισμένη θέση στο Conference της νέας σεζόν!
Με λίγα λόγια, ο τίτλος του φετινού πρωταθλήματος δίνει στον νικητή χρόνο για να μπορέσει να ξεκουραστεί, χρόνο για να κάνει τις σωστές κινήσεις στο μεταγραφικό παζάρι, εξασφαλισμένη θέση στην Ευρώπη έως τον Δεκέμβριο, αλλά και μόλις δύο αντιπάλους για τα 40.000.000 € του Champions League. Αν αυτό δεν είναι έξτρα κίνητρο για όλους -και για τους παίκτες, οι περισσότεροι εκ των οποίων έχουν τεράστια μπόνους εισόδους στους ομίλους του Champions League- τότε μάλλον θα πρέπει να γίνει πολύ σκληρότερη αυτοκριτική, όπως είπε και ο Πασχαλάκης…