Η ποιότητα που από μόνη της δεν φτάνει όταν πυροβολείς τη λογική και η τύχη που θα χρειαστεί στη συνέχεια…
Το να βρίσκεις ενόχους μετά από ένα άσχημο αποτέλεσμα είναι πολύ εύκολο. Απλά όταν έχουμε φτάσει στα τέλη του Γενάρη και είσαι αναγκασμένος να επισημάνεις τα ίδια και τα ίδια, είναι και περιττό…
Ο Ολυμπιακός δεν άξιζε να νικήσει στο Περιστέρι και δεν νίκησε. Θα μπορούσε να νικήσει, διότι το ποδόσφαιρο είναι άθλημα που αν εκμεταλλευτείς στην στιγμή σου ή ένα λάθος αντιπάλου, σου δίνει την ευκαιρία να νικήσεις ακόμα κι αν δεν είσαι καλός, αλλά ας μην παραμυθιαζόμαστε, διότι ειδικά τώρα δεν κάνει καλό. Ο Ολυμπιακός βάσει της εικόνας του αγώνα και των ευκαιριών που είχε ο Ατρόμητος θα μπορούσε ακόμα και να χάσει στο Περιστέρι, οπότε ακόμα και ο βαθμός της ισοπαλίας, όσο κι αν μας κακοφαίνεται, ήταν καλός…
Ο βαθμός, βέβαια, δεν ήταν καθόλου καλός για μια αγωνιστική που ο Παναθηναϊκός έφαγε μια ξεγυρισμένη τριάρα από τον ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός με νίκη θα έφτανε στο -4 από την κορυφή, αλλά τι να κάνουμε. Στο ποδόσφαιρο – όπως και στη ζωή – ότι σπέρνεις, θερίζεις. Και ο Ολυμπιακός έσπειρε ελάχιστα στο Περιστέρι. Πήγε και νόμιζε ότι θα πάρει το παιχνίδι με την αδιαμφισβήτητη ποιότητα που έχει στο ρόστερ του και με τη φανέλα. Αυτά, όμως, ειδικά όταν πηγαίνεις κόντρα στην ποδοσφαιρική λογική, κάποιες φορές δεν αρκούν…
Τώρα γιατί έσπειρε ελάχιστα ή γιατί πηγαίνει κόντρα στην ποδοσφαιρική λογική είναι μεγάλη συζήτηση και την έχουμε κάνει τόσες φορές στη φετινή σεζόν που έχουμε καταντήσει κουραστικοί. Και λυπάμαι που θα το πω, αλλά εγώ πλέον δεν πολυβλέπω φως στην άκρη του τούνελ κι ας μειώθηκε η διαφορά από την κορυφή. Όταν έχεις χάσει όπως έχασες ένα δικό σου τρίποντο στα Γιάννενα και όταν φέρνεις ισοπαλία στο Περιστέρι σε μια αγωνιστική που θα μπορούσε να βρεθείς ένα βήμα από την… καβάλα στο άλογο, πως να παραμείνεις αισιόδοξος…
Ξέρω, ξέρω το πρωτάθλημα έχει δρόμο ακόμα και πολλά μπορούν να αλλάξουν στην πορεία. Η ΑΕΚ με τα χίλια ζόρια πέρασε από τη Νεάπολη, ο ΠΑΟΚ πριν δυο αγωνιστικές έφερε 0-0 με τον ΟΦΗ στην Τούμπα και θα μπορούσε και να χάσει κιόλας, ο Παναθηναϊκός είναι σ’ ένα σημείο που δεν στρίβει με τίποτα και δεν έχει και τις λύσεις που θα τον βοηθήσουν να στρίψει, όλα αυτά τα ξέρουμε και τα βλέπουμε όλοι, αλλά την ίδια στιγμή βλέπουμε και τον Ολυμπιακό. Έναν Ολυμπιακό που μετά τη διακοπή του Μουντιάλ όφειλε να πάει με «εφτά στα εφτά» μέχρι το ντέρμπι της Τούμπας, καθώς το πρόγραμμά του ήταν αρκετά βατό και τελικά άφησε δυο βαθμούς στα Γιάννενα και άλλους δύο στο Περιστέρι. Και τώρα έχει μπροστά του όλα τα ντέρμπι…
Εν κατακλείδι, αυτό που πιστεύω είναι ότι για να έχει ελπίδες ο Ολυμπιακός στη συνέχεια θα πρέπει να σταματήσει να πυροβολεί την ποδοσφαιρική λογική (σ.σ. σε λεπτομέρειες επ’ αυτού δεν είναι ανάγκη να εισέλθω…), αλλά να τον βοηθήσει και η τύχη. Γίνεται κάτι τέτοιο; Σαφώς και γίνεται, αλλά η αλήθεια είναι ότι έχασε σημαντικό μέρος από τις πιθανότητές του στα Γιάννενα και στο Περιστέρι. Ίδωμεν…
ΥΓ1. Στα προηγούμενα κείμενα σας είχα προϊδεάσει για το τι πίστευα ότι θα γίνει στο ντέρμπι της Λεωφόρου. Τουλάχιστον πήγαμε ταμείο…
ΥΓ2. Στα προηγούμενα κείμενα, είχα γράψει επίσης πως η αίσθησή μου ήταν πως ο Μίτσελ δεν θα πάει με τρία δεκάρια και στο Περιστέρι, καθώς κάτι τέτοιο θα είχε μεγάλο ρίσκο. Εδώ (δυστυχώς) πήγαμε κουβά…