Όταν δημιουργείς ευκαιρίες…

Κακά τα ψέματα, το παιχνίδι με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι ήταν διαδικαστικού χαρακτήρα για τον Ολυμπιακό. Η πρόκριση είχε κριθεί στο πρώτο παιχνίδι (με το 4-1) και για να αποκτούσε χρώμα η ρεβάνς, έπρεπε οι «ερυθρόλευκοι» να μην κατέβουν στο γήπεδο.

Ακόμα και σε ένα παιχνίδι που ουσιαστικά δεν είχε μεγάλο ενδιαφέρον, βγαίνουν αρκετά συμπεράσματα και μάλιστα τα περισσότερα είναι θετικά για την ομάδα του Μίτσελ.

• Διαβάστε επίσης: Τι σκέφτεται ο Γκατούζο για τον Λάτο και τον Ολυμπιακό- Ο ρόλος του χθεσινού ματς με τη Ρεάλ σε αυτή τη μεταγραφή

Θα ξεκινήσω ανάποδα και θα γράψω το αρνητικό κομμάτι του ματς για τους πειραιώτες. Η αντίδραση της άμυνας στο 1-0. Δεν γίνεται με μια απλή πάσα στην πλάτη της αμυντικής γραμμής να βγαίνει παίκτης τετ α τετ και να μην μπορούν δύο αμυντικοί να καθαρίσουν τη φάση.

Επίσης, θεωρώ ότι και στο 2-2 των γηπεδούχων, δεν γίνεται επιθετικός να έχει τον χρόνο από στημένη φάση να υποδέχεται τη μπάλα μέσα στην περιοχή και να έχει τον χρόνο να κοντρολάρει, να σημαδέψει και να σουτάρει χωρίς να βρεθεί παίκτης να τον μαρκάρει.

Πάμε τώρα στα θετικά τα οποία είναι πάρα πολλά. Ο Ολυμπιακός έχει βελτιωθεί και μάλιστα αρκετά. Είναι ομάδα που πλέον δημιουργεί ευκαιρίες για πλάκα. Οι «ερυθρόλευκοι» στα τρία τελευταία τους ματς στο πρωτάθλημα μετρούν ισάριθμες νίκες και έχουν σημειώσει 11 γκολ!

Στο Περιστέρι, ο Ολυμπιακός μπορεί εν τέλει να μην κέρδισε, αλλά πέτυχε πάλι δύο γκολ και δημιούργησε πάρα πολλές ευκαιρίες. Ειδικά ο Μασούρας άγγιξε τρεις φορές το γκολ, αλλά ο Γιαννιώτης τον σταμάτησε με εκπληκτικές αποκρούσεις.

Αυτό που πρέπει να σημειώσουμε είναι ότι οι ευκαιρίες τόσο του Μασούρα, όσο και οι υπόλοιπες, δημιουργήθηκαν μέσα από συνδυασμούς των παικτών. Ο Ολυμπιακός έχει αποκτήσει αυτοματισμούς και αυτό φάνηκε περισσότερο στο Περιστέρι για έναν πολύ απλό λόγο. Αγωνίστηκαν οι παίκτες που δεν έχουν πολλές συμμετοχές στο βασικό σχήμα. Και αυτό δείχνει ότι στο Ρέντη γίνεται δουλειά. Σοβαρή δουλειά.

Πάμε τώρα στον Σαμασέκου. Αυτός που αποφασίζει είναι ο προπονητής, αλλά την… αμαρτία μου θα την γράψω. Νομίζω ότι είναι παίκτης που πρέπει να πάρει χρόνο συμμετοχής. Από τα πόδια του πέρασε αμέτρητες φορές η μπάλα και έχει ελάχιστες λάθος επιλογές. Σε μια λάθος πάσα, έτρεψε και αμέσως, μάρκαρε και πήρε και πάλι την κατοχή.

Βρισκόταν παντού και δεν επέτρεψε στους μέσους της ομάδας του Περιστερίου να κάνουν παιχνίδι. Κοινώς, τους έβγαλε το λάδι.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Άφησα για το τέλος τον Μαρσέλο. Τα δύο παιχνίδια με τον Ατρόμητο θα μείνουν στη μνήμη μας για τα τρία εκπληκτικά γκολ που σημείωσε. Δύο στο Καραϊσκάκη και ένα στο Δημοτικό Στάδιο Περιστερίου. Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το καλύτερο. Στα σημεία θα βάλω το τελευταίο. Ο τρόπος με τον οποίο τέντωσε το πόδι για να προλάβει τη σέντρα του Μπουχαλάκη και ταυτόχρονα να στείλει τη μπάλα στην εστία του Γιαννιώτη, είναι… μυθικός. Ελάχιστοι παίκτες μπορούν να το κάνουν. Μόνο παγκόσμιας κλάσης.