Να βρεθούν σύντομα οι λόγοι του στραβού διημέρου…
Ήταν ένα κακό, στραβό και ανάποδο διήμερο. Την Τετάρτη η ομάδα του ποδοσφαίρου αυτοκτόνησε κόντρα στον ΠΑΣ και την Πέμπτη το τμήμα μπάσκετ ηττήθηκε εντός έδρας από τον Ερυθρό Αστέρα. Δύο άσχημα αποτελέσματα που στεναχώρησαν τους φίλους της ομάδας.
Στο ποδόσφαιρο κανείς δεν μπορεί να καταλάβει το λόγο που για μια ακόμη φορά, είδαμε δύο διαφορετικά πρόσωπα. Ένα αρκετά καλό στο πρώτο ημίχρονο και ένα τραγικό στο δεύτερο. Δε νομίζω όταν οι δύο ομάδες πήγαν στα αποδυτήρια να υπήρχε κανείς που να πίστευε ότι το ματς όχι μόνο θα γύρναγε, αλλά οι «ερυθρόλευκοι» να μην δημιουργούσαν, ούτε μια καλή ευκαιρία για γκολ.
Στο Ρέντη, την επομένη της ισοπαλίας, έγινε συζήτηση. Δεν γινόταν διαφορετικά, ούτε μπορούσαν οι άνθρωποι της ομάδας να αφήσουν τους παίκτες να σκέφτονται τα… Χριστούγεννα. Οι γκέλες, οι ήττες είναι πάντα μέσα στο πρόγραμμα. Έτσι είναι ο αθλητισμός. Άλλο αυτό και άλλο να πετάς βαθμούς δεξιά και αριστερά, από το πουθενά, χωρίς να βγει μια αντίδραση.
Έγραψα προηγουμένως, ότι κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι συνέβη πάλι και η ομάδα, ουσιαστικά δεν βγήκε από τα αποδυτήρια για το δεύτερο ημίχρονο. Το είπε άλλωστε και στο ξεκίνημα της ομιλίας του, ο Μίτσελ. «Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί σταματήσαμε να παίζουμε στο δεύτερο ημίχρονο», είπε ο Ισπανός προπονητής και στη συνέχεια πρόσθεσε: «Εγώ φταίω. Χαρίσαμε ένα δικό μας παιχνίδι».
Ο Μίτσελ το πήγε ένα βήμα παραπέρα και ρώτησε τους παίκτες εάν πιστεύουν ότι μπορούν να γυρίσουν την κατάσταση. Μακάρι να το πιστεύουν και να τα καταφέρουν. Μακάρι. Αλλά αυτό που νομίζω ότι πρέπει να κάνουν στην ομάδα είναι να δουλέψουν σκληρά και να μην ασχολούνται με τίποτα άλλο. Να μην τους ενδιαφέρουν τα αποτελέσματα των άλλων.
Παιχνίδι, παιχνίδι να βλέπει ο κόσμος βελτίωση. Να βλέπει καλύτερη μπάλα και να σταματήσουν τα εξοργιστικά λάθη. Δεν γίνεται ο ΠΑΣ να κέρδισε δύο κόρνερ και να εκτέλεσε έξι! Δεν γίνεται η ομάδα της Ηπείρου να κάνει το 0-2, 2-2 και να είναι αυτή που έχασε την ευκαιρία για τη νίκη…
Και ο Μίτσελ να καθίσει με τους συνεργάτες του και να βρει τους λόγους για τους οποίους η ομάδα αλλάζει πρόσωπα. Αυτός είναι ο προπονητής, αυτός αποφασίζει, αυτός έχει την ευθύνη.
Στο μπάσκετ τέλος, δεν χρειάζεται μεγάλη ανάλυση. Όταν ο Αστέρας στα προηγούμενα 14 ματς, είχε ξεπεράσει τους 80 πόντους δύο φορές και βάζει στο ΣΕΦ 90, η κουβέντα σταματά. Ο Ολυμπιακός πρέπει να επιστρέψει στις σκληρές άμυνες, αυτές που τον οδήγησαν πέρσι στο νταμπλ και ένα σουτ από τον τελικό της Euroleague.
Και να βρεθεί ο λόγος που η ομάδα χάνει διαφορές. Το είδαμε με την Βαλένθια στο ΣΕΦ, το είδαμε με την Βιλερμπάν στη Γαλλία κα το είδαμε και χθες. Γιατί όταν η διαφορά πάει στους 12 λίγο πριν τη λήξη του ημιχρόνου και οι ομάδες πάνε στα αποδυτήρια με τέσσερις, κάτι φταίει.
Βεβαίως χθες, έβαλε και η διαιτησία το χεράκι της, ειδικά με το φάουλ στο Λαρεντζάκη στο τελευταίο λεπτό, που θα μπορούσε η ομάδα να είχε ισοφαρίσει, αλλά ο Ολυμπιακός έχει την ποιότητα να κερδίζει ματς χωρίς να μπλέκει σε τέτοιες ιστορίες, στα τελευταία δευτερόλεπτα.
Καλά Χριστούγεννα σε όλους με υγεία.