Το κακό για τον Ολυμπιακό δεν είναι ότι ξεκίνησε ο δεύτερος γύρος και παρέμεινε στο -12 από τον Παναθηναϊκό(αν και γκέλαραν οι «πράσινοι»…) και βρέθηκε στο -6 από την ΑΕΚ. Το κακό για τον Ολυμπιακό μετά κι απ’ αυτό το απίστευτο 2-2 στα Γιάννενα είναι ότι δεν υπάρχουν άλλες εξηγήσεις…
Εγώ ας πούμε μη μπορώντας να πιστέψω αυτά που έβλεπα στο δεύτερο ημίχρονο, τα έβαλα με τη γυναίκα μου! Γύρισε κατάκοπη από τη δουλειά της, από την στιγμή που μπήκε στο σπίτι φάγαμε δυο γκολ, οπότε κατέληξα πως αυτή φταίει! Ευτυχώς που με ‘χει μάθει τόσα χρόνια, διότι αν ήταν άλλη θα με είχε ήδη διώξει…
Φυσικά και δεν έφταιγε η γυναίκα μου που ο Ολυμπιακός ήταν άλλη ομάδα στο δεύτερο ημίχρονο και έκανε τον ΠΑΣ να θυμίζει Μπαρτσελόνα, αλλά όταν ψάχνεις εξηγήσεις και δεν βρίσκεις στα μεταφυσικά καταλήγεις. Πως να εξηγήσεις, άλλωστε, αυτήν την αδιανόητη μεταμόρφωση του Ολυμπιακού από το πρώτο στο δεύτερο ημίχρονο. Στο πρώτο το σκορ θα μπορούσε άνετα να είναι και μεγαλύτερο και στο δεύτερο λέμε πάλι καλά που οι «παγουράδες» δεν έκαναν πλήρη ανατροπή. Στο πρώτο ημίχρονο ο Ολυμπιακός έμπαινε στην αντίπαλη περιοχή όποτε ήθελε και δεν κινδύνεψε ποτέ και στο δεύτερο αδυνατούσε να φτιάξει φάση και δεχόταν τη μία πίσω από την άλλη!
Διαβάστε επίσης: «Είπε ναι στον Μίτσελ ο Μαζουακού»
Πως να τα εξηγήσεις όλα αυτά; Πως να εξηγήσεις ότι ο Πασχαλάκης έφαγε όρθιος το πρώτο γκολ (σ.σ. για μένα έχει μερίδιο ευθύνης και στο δεύτερο…); Πως να εξηγήσεις αυτήν την απάθεια στα μαρκαρίσματα, ειδικά στις στημένες φάσεις; Τόσο αδούλευτη είναι πια η ομάδα; Στην Ισπανία που πήγε για μίνι προετοιμασία τι διάολο έκανε; Πως να εξηγήσεις ότι άλλαξε τόσο πολύ η εικόνα της ομάδας στο δεύτερο ημίχρονο και ο Μίτσελ σχεδόν κοιτούσε απαθής; Κι όταν τελικά αποφάσισε να κάνει κάτι έκανε λάθος αλλαγές…
Και το τρομερό ξέρετε ποιο είναι ότι ο Ολυμπιακός τα έκανε όλα αυτά σ’ ένα ματς που ο Φορτούνης γύριζε ακόμα και στην άμυνα για να μαρκάρει και έκανε μάλιστα και καθοριστικά κλεψίματα! Ο Φορτούνης δηλαδή πέτυχε δυο γκολάρες και πέρα απ’ αυτό έκανε και όσα τον κατηγορούσαμε ότι δεν κάνει ποτέ και αντί να ασχολούμαστε τώρα με αυτόν, ασχολούμαστε με τα ανεξήγητα…
Δεν ξέρω, προσωπικά είμαι αισιόδοξος άνθρωπος και πάντα κοιτάω μπροστά, αλλά με αυτόν τον Ολυμπιακό έχω φτάσει στο σημείο να σηκώνω τα χέρια ψηλά. Ναι, έγιναν λάθη το περασμένο καλοκαίρι, τα έχουμε τονίσει τόσες και τόσες φορές που έχουμε γίνει κουραστικοί, ναι υπάρχουν παίκτες που είτε μεγάλωσαν, είτε είναι μακριά από τον καλό εαυτό τους, αλλά δεν γίνεται ρε αδερφέ να είσαι 0-2 στα Γιάννενα με εξαιρετική εμφάνιση στο πρώτο ημίχρονο και στο δεύτερο να κινδυνεύεις ακόμα και με ανατροπή. Απλά δεν γίνεται…
ΥΓ1. Για τον Παναθηναϊκό τα λέγαμε και τα γράφαμε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πάει τρένο στο δεύτερο γύρο και ότι θα υπάρξει ισορροπία στα αποτελέσματά του. Στην μπάλα δεν γίνεται να μόνο να παίρνεις νίκες και βαθμούς στα χασομέρια όπως έγινε πολλάκις με τον Παναθηναϊκό στον πρώτο γύρο. Ήταν δεδομένο ότι κάποια στιγμή θα συμβεί και το αντίθετο και να είστε σίγουροι ότι θα ξανασυμβεί. Εδώ θα είμαστε…
ΥΓ2. Ξέρετε κάτι όμως; Τον Παναθηναϊκό μπορεί και να τον πλησιάσει κάποια στιγμή – έστω και στα πλέι οφ – ο Ολυμπιακός. Να συμβεί κάτι ανάλογο και με την ΑΕΚ, όμως, το βλέπω πολύ δύσκολο κι ας είναι μικρότερη η βαθμολογική διαφορά με τους «κιτρνόμαυρους»…