Το «εγώ» του Κριστιάνο οδηγεί τον Ρονάλντο σε ένα φινάλε που αδικεί την τεράστια καριέρα του.
«Απίστευτη μέρα για την Πορτογαλία, με ιστορικό αποτέλεσμα στη μεγαλύτερη διοργάνωση του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Επίδειξη δύναμης μιας ομάδας γεμάτη ταλέντο και νιάτα. Συγχαρητήρια στην εθνική μας. Το όνειρο παραμένει ζωντανό. Μέχρι το τέλος. Πάμε, Πορτογαλία!»
Με αυτά τα λόγια κάμποσες ώρες μετά την μοναδική παράσταση της Πορτογαλίας επί της Ελβετίας ο Ρονάλντο μέσα από το social του έδωσε… σημεία ζωής. Σε ένα ματς που βρέθηκε στον πάγκο παρακολουθώντας τα παιδιά του Φερνάντο Σάντος να διαλύουν την Ελβετία με έξι γκολ στην πιο πειστική εμφάνιση τους στο Μουντιάλ αποδεικνύοντας πως δεν είναι τυχαία μέσα στα φαβορί για την κούπα.
Διαβάστε επίσης: Ραγδαίες εξελίξεις με τον Κριστιάνο Ρονάλντο
Πόσο αλήθεια «βγάζουν» αυτά τα λόγια του Κριστιάνο Ρονάλντο; Κρίνοντας από όσα είδαμε στο γήπεδο, στο μικρό διάστημα που ο Πορτογάλος σούπερ σταρ αγωνίστηκε, μάλλον τα έγραψε για να τα γράψει. Για να δείξει πως δεν έχει θιχθεί. Η εικόνα βεβαίως μιλούσε από μόνη της. Την ώρα που μια ολόκληρη ομάδα πανηγύρισε ο Κριστιάνο με τα μούτρα κάτω δεν κοιτούσε καν τον Φερνάντο Σάντος αποχωρώντας για τα αποδυτήρια.
Στην πιο μεγάλη στιγμή της Πορτογαλίας στο Μουντιάλ, μέχρι την επόμενη. Σε μια περίοδο όπου ο 37χρονος σούπερ σταρ βρίσκεται ένα βήμα πριν το φινάλε μιας ονειρεμένης καριέρας έχοντας ήδη ξεκινήσει να την «ναρκοθετεί». Από το καλοκαίρι και την ανταρσία στην Γιουνάιτεντ όπου τελικά χώρισε λίγο πριν την σέντρα στο Μουντιάλ έως την ακραία αντίδραση του στην αλλαγή του με την Νότια Κορέα που οδήγησε στην παραδειγματική τιμωρία του (επί της ουσίας) από τον Φερνάντο Σάντος στο ματς με την Ελβετία.
Ο Κριστιάνο οδηγεί τον Ρονάλντο σε ένα φινάλε που αδικεί την τεράστια καριέρα του. Ο ποδοσφαιριστής που έκανε τα πάντα στην εποχή του, πήρε τα πάντα και θα μείνει στο πάνθεον της ιστορίας μαζί με τους λιγοστούς «Θεούς του Ολύμπου» του Παγκοσμίου ποδοσφαίρου.
Και όμως στην τελευταία του μεγάλη παράσταση, σε ένα Μουντιάλ όπου η Πορτογαλία από την αρχή δείχνει πως μπορεί να φτάσει στο όνειρο διαθέτοντας μια πολύ καλή ομάδα, ο Ρονάλντο τα χάνει! Ο εγωισμός του τον «τυφλώνει» σε τέτοιο βαθμό ώστε να σκέφτεται το χειρότερο φινάλε για μια καριέρα ζηλευτή.
Θα νικηθεί από τον εγωισμό του ο Ρονάλντο, θα γίνει ο ίδιος ο «εφιάλτης» στο όνειρο του, στην κατάκτηση του Μουντιάλ που αποτελεί και τον μοναδικό μεγάλο τίτλο που δεν έχει πάρει; Ή θα καταλάβει ποιος είναι ο ρόλος του, θα σεβαστεί την τεράστια καριέρα του και θα είναι πραγματικά αρχηγός σε μια ομάδα που παλεύει για το όνειρο; Ελπίζω το δεύτερο…