Η τελευταία «παράσταση» του Λιονέλ Μέσι και η μεγάλη ευκαιρία του Κιλιάν Εμπαπέ.
Το αποκάλυψε κάποτε ο ίδιος ο Στινγκ άρα δεν επιδέχεται αμφισβήτηση. «Λιώμα» ένα βράδυ σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στο Μόναχο του ήρθε το riff που έμελλε να αποτελέσει μια από τις μεγαλύτερες δημιουργίες των Police: H αρχική εκδοχή ήταν «walking on the room», αλλά το πρωί ξεμέθυστος το μετέτρεψε σε «walking on the moon» και τα υπόλοιπα είναι ιστορία για ένα τραγούδι που άφησε παντοτινό σημάδι στα Χριστούγεννα του 1979 δίνοντας στον δεύτερο δίσκο της μπάντας, δεύτερο Νο1 στα charts μετά το «Message in the bottle».
Προς τι το ταξίδι στον χρόνο; Μα προφανώς από την επιμονή του Λιονέλ Μέσι στο last dance της καριέρας του, να… περπατήσει στο φεγγάρι. Και από το διφορούμενο του πράγματος. Διότι εκεί που τον βλέπεις κλειδωμένο στο «δωμάτιο» -που σχηματίζουν οι αντίπαλοι προπονητές στα τετραγωνικά του- να περπατά νωχελικά, ξάφνου βρίσκει μισό μέτρο και… σκαρφαλώνει σε άλλη διάσταση.
Το έκανε με το Μεξικό, το έκανε χθες. Το κάνει με συνέπεια από την αρχή της διοργάνωσης στην «ωριμότερη» εκδοχή του σε Μουντιάλ. Κρίμα που το supporting cast που υπάρχει γύρω του δεν προσφέρει την ασφάλεια που του αξίζει. Κρίμα που δεν είναι εκεί ο Μασεράνο του, και που το δεύτερο σημείο αναφοράς ο… Ρόμπιν (του) Άνχελ Ντι Μαρία μπορεί, όταν μπορεί, για μια ώρα.
Αν θα κατακτήσει το Μουντιάλ στη Ντόχα; Ποιος νοιάζεται… Είναι σα να πληρώνεις το εισιτήριο για να μπεις σε μια σκοτεινή αίθουσα σινεμά μόνο για να δεις το φινάλε ενός φιλμ που πήρε Όσκαρ σεναρίου. Ως εδώ απολαμβάνεις το ταξίδι, που ο ίδιος απολαμβάνει. Το γεγονός ότι υπάρχουν στιγμές που σου δίνουν την εντύπωση ότι περπατάει στο φεγγάρι. Και αυτό είναι όλο.
Το «πρέπει» σχηματίζεται γύρω από την Αργεντινή αποκλειστικά για την εκπλήρωση μιας προφητείας που κυκλοφορεί ανάμεσά μας μια ολόκληρη εποχή. Εκείνη που θέλει τον Pulga αγκαλιά με το μοναδικό τρόπαιο που δεν υπάρχει στο… ράφι του.
Κατά τα άλλα: «Πρέπει» επιβάλλεται να έχει αυτή η ευλογημένη ποδοσφαιρική γενιά της Γαλλίας με εκείνον που περπατά στο φεγγάρι σε κάθε Μουντιάλ της ζωής του: Έφτασε στα 9 γκολ σε Παγκόσμιο Κύπελλο, και είναι μόλις 24 ο Κιλιάν Εμπαπέ. Πόσα θα έχει άραγε όταν θα φτάσει στην ηλικία του Μέσι;
«Πρέπει» επιβάλλεται να υπάρχει και για την Αγγλία που έχει πια μια γεμάτη 4ετία με αποδείξεις πως στέκεται στο υψηλότερο επίπεδο. Σαν αυγό την καθάρισαν απόψε τη Σενεγάλη τα «Τρία Λιοντάρια».
Το Γαλλία-Αγγλία θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο τελικός της διοργάνωσης. Το αξίζουν και οι δύο για όσα συμβαίνουν από το προηγούμενο Παγκόσμιο Κύπελλο ως το τρέχον. Για την εξέλιξη του project που τρέχουν. Για τις τεχνοκρατικές αντιλήψεις τους στο ποδόσφαιρο. Για τον τρόπο και την άνεση που έχουν φτάσει ως εδώ.
Καμία σχέση με το «μακάρι ο Μέσι» ή το πόσο σπουδαίος είναι ο Λουίς Φαν Χάαλ που και για εκείνος ο χορός στη Ντόχα πιθανότατα είναι ο τελευταίος. Και εκείνος MVP στην πρόκριση των Ολλανδών επί των ΗΠΑ. Το μάθημα «τακτικής» των «Οράνιε» ίσως στην πιο γρήγορη ομάδα του τουρνουά. Ματ με τους ακραίους μπακ. Άραγε τι να ετοιμάζει στους «Γκαούτσος»
Το πρώτο «καρέ» από νοκ άουτ ακούμπησε ακριβώς στο ίδιο σχέδιο. Τα φαβορί να ψάχνουν μια… τρύπα στην ιδέα των αουτσάιντερ για να ξηλώσουν το πουλόβερ. Ολλανδία, Αργεντινή, Γαλλία και Αγγλία έβαλαν 10, ΗΠΑ, Αυστραλία, Πολωνία και Σενεγάλη έβαλαν 3 όταν όλα είχαν κριθεί και μάλιστα ένα με «κόντρα» και ένα με πέναλτι στις καθυστερήσεις. Διόλου παράξενο αν συμβεί και αύριο με τη Βραζιλία κόντρα στην παρέα του Ινμπεόμ Χουάνγκ.
Αν θέλεις ντέρμπι; Δες Ιαπωνία-Κροατία και έπειτα περίμενε με υπομονή για τα προημιτελικά. Διότι και την Τρίτη δεν…