Ο Κώστας Φορτούνης αδίκησε πολλάκις τον εαυτό του την τελευταία διετία, άκουσε πολλά, υπέστη περισσότερα, αλλά αυτά δεν αναιρούν την ποιοτική του ανωτερότητα από κάθε άλλον Ελληνα ποδοσφαιριστή.
Ο Φορτούνης έχει φανατικούς θαυμαστές. Κυρίως πιτσιρικάδες, αγνά, απονήρευτα μυαλά που σκέφτονται το ποδόσφαιρο ως παιχνίδι. Μαγεύονται από τις ανεξήγητα φαντεζί ενέργειές του, από τα περισπούδαστα κοντρόλ, από το αέρινο στιλ του, από την εξωφρενική ικανότητα να «γλιστράει» στο γήπεδο με την μπάλα ή να αλλάζει κατεύθυνση λες και οι αστράγαλοί του είναι φτιαγμένοι από πλαστελίνη, ενθουσιάζονται με την ικανότητά του να σκοράρει, πάντα με στιλ και τέχνη.
Ο Φορτούνης, όμως, έχει και φανατικούς «υβριστές». Και αυτό δεν αφορά στους διάφορους γραφικούς που προσπαθούν να πείσουν (εαυτούς και αλλήλους) ότι ο Ελληνας μέσος είναι κάτι μεταξύ Γκρεγκ Λουγκάνις και Γιάννη Μπέζου. Αυτοί, είναι οι ίδιοι που παρακαλούσαν τον Φορτούνη να υπογράψει στην ομάδα τους, αλλά όταν ο ίδιος επέλεξε ετσιθελικά να γυρίσει στην ομάδα της καρδιάς του -ακόμη χωρίς να τον θέλει ο προπονητής (Μίτσελ)- θυμήθηκαν ότι είναι βουτηχτής, ψεύτης, λιγόψυχος και άλλα τέτοια… αχρωμάτιστα και γεμάτα αντικειμενικότητα σχόλια.
Αυτοί που βρίζουν περισσότερο τον Φορτούνη είναι οι οπαδοί του Ολυμπιακού. Πιθανότατα το ίδιο θα κάνουν και κάτω από αυτό το σχόλιο, κατηγορώντας τον υπογράφοντα ότι «του χαλάς τα μυαλά», «φτάνει πια να αποθεώνετε τον Φορτούνη για ένα καλό μας», «πού ήταν όταν η μπάλα έκαιγε» κλπ. Ολες οι απόψεις είναι δεκτές και σεβαστές. Οι οπαδοί του Ολυμπιακού είναι αυτοί που του την έχουν «πέσει» πιο χοντρά από κάθε άλλον παίκτη τα τελευταία χρόνια. Οι οπαδοί του Ολυμπιακού τον έχουν στήσει στην τοίχο με την κριτική τους. Οι οπαδοί του Ολυμπιακού τον έχουν γιουχάρει σε ώρα αγώνα (ή σε… ολόκληρο αγώνα). Οι οπαδοί του Ολυμπιακού τον κράζουν για τη δεν… τρέχει!
Δεν το κάνουν γιατί δεν τον γουστάρουν. Δεν το κάνουν γιατί θέλουν να φύγει από τον Ολυμπιακό (κι ας το φωνάζουν). Το κάνουν γιατί από αυτόν έχουν απαιτήσεις. Από αυτόν περιμένουν να πάρει την ομάδα στις πλάτες του. Από αυτόν περιμένουν να κάνει εκείνο το ξεχωριστό, το μαγικό που έχει ανάγκη η ομάδα τους, για να ξεκολλήσει σε μια δύσκολη κατάσταση. Αλλά παράλληλα από αυτόν περιμένουν και το αφύσικο. Αυτό που δεν μπορεί να γίνει (συχνά) στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Η εποχή της «αρχής του ενός» έχει παρέλθει και εάν μια ποδοσφαιρική μηχανή δεν είναι συγχρονισμένη σωστά, ακόμη και τα κεντρικά γρανάζια δυσλειτουργούν. Ο Φορτούνης είναι μια τέτοια περίπτωση.
Οσο κι αν κάποιος προσπαθήσει να κάνει τον 25χρονο επιτελικό μέσο… Νταβέλη των αποδυτηρίων, δεν θα τα καταφέρει. Οποιος περιμένει από τον Φορτούνη ότι θα μπει στα αποδυτήρια, θα πατήσει πόδι και θα κάνει ομιλίες αλά… Αλ Πατσίνο, ας κοιτάξει αλλού. Το ταλέντο του Φορτούνη παρουσιάζεται στο γήπεδο. Και μόνο εκεί. Δεν είναι όλοι οι χαρακτήρες για όλα. Η ηγεσία των αποδυτηρίων του Ολυμπιακού είναι μια περίπλοκη δουλειά, που δεν μπορεί να την κάνει ο καθένας. Οι φίρμες και οι παικταράδες είναι κατά βάση για το γήπεδο.
Επίσης, επειδή πολλές φορές όλοι έχουμε κοντή μνήμη, όποιος περιμένει ότι ο Φορτούνης θα γίνει ξαφνικά… Ρομαό και θα «τρώει» το γήπεδο, θα τρέχει 12 χιλιόμετρα το παιχνίδι και παράλληλα θα μπορεί να προσφέρει το ξεχωριστό στην επίθεση ζει σε ένα παράλληλο ποδοσφαιρικό σύμπαν. Εάν δεν κάνει τίποτε από τα δύο, είναι πρόβλημα. Αλλά είναι γεγονός αναντίρρητο ότι τα τρεξίματά του τη χρονιά του Μάρκο Σίλβα, σίγουρα δεν ήταν περισσότερα. Αλλά όλοι συγκρίνουν τις επόμενες δύο χρονιές του με τα… 40 γκολ του 2015-16. Και καλά κάνουν. Το ίδιο θα έπρεπε να κάνει και ο ίδιος.
Πέρα από όλα αυτά, όμως, η εικόνα του Φορτούνη στην 5άρα του Ολυμπιακού με την Κέρκυρα θύμισε σε όλους γιατί ο συγκεκριμένος παίκτης είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Είναι γεμάτος ατέλειες, έχει πολλά «θέματα» να λύσει, δεν έχει κάνει αυτά που πρέπει να καλλιεργήσει το ασύλληπτο ταλέντο του. Αλλά ακόμη κι έτσι είναι ο κορυφαίος όλων. Αυτός που θα σε αφήσει με το στόμα ανοιχτό. Αυτός για τον οποίο θα πληρώσεις εισιτήριο. Ο παίκτης που κάθε οπαδός θα ήθελε να έχει στην ομάδα του. Και για να τον αποθεώνει, αλλά και για να του τα χώνει. Είναι η μοίρα των σπουδαίων να προκαλούν ακραίες αντιδράσεις, ένθεν κι ένθεν.
Ο Φορτούνης είναι αναγκασμένος να ζήσει με αυτό το βάρος. Οι παίκτες της δικής του συνομοταξίας, της συνομοταξίας των χαρισματικών, είναι καταδικασμένοι να υποστούν τέτοιου τύπου δοκιμασίες. Αλλά επίσης είναι υποχρέωση του Φορτούνη να ξεπεράσει όλα αυτά τα δευτερεύοντα και να αναδείξει το το ταλέντο του. Είναι υποχρέωσή του να παραμείνει στο επίπεδο που τον είδαμε το απόγευμα της Δευτέρας. Το οφείλει στο ποδόσφαιρο, στον Ολυμπιακό, σε όσους τον χλευάζουν και (κυρίως) στον εαυτό του.
ΥΓ. Σε μία κακή χρονιά όπως η φετινή, ο Φορτούνης έχει 22 συμμετοχές, 9 γκολ και 9 ασίστ στο πρωτάθλημα και συνολικά 34 ματς, 10 γκολ και 13 ασίστ. Επίσης, κόντρα στην Κέρκυρα έφτασε τα 150 παιχνίδια με τα ερυθρόλευκα, στα οποία οι επιδόσεις του είναι 50 γκολ και 43 ασίστ. Ψάξτε να βρείτε έναν παίκτη στην Ελλάδα (Ελληνα ή ξένο) με αντίστοιχα νούμερα…
ΥΓ2. Η περίπτωση του Μάριου Βρουσάι θα μας απασχολήσει πολύ περισσότερο στο άμεσο μέλλον. Το συγκεκριμένο παιδί είναι ό,τι καλύτερο διαθέτει ο Ολυμπιακός στην Κ-20. Ουσιαστικά είναι το παράδειγμα που δεν ονομάτισε ο Βαγγέλης Μαρινάκης στην πρόσφατη ομιλία-ποταμό στους ποδοσφαιριστές του. Είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής της Ακαδημίας. Ενας παίκτης που δίπλα σε καλούς παίκτες, θα αναδείξει το θεόρατο ταβάνι των δυνατοτήτων του.