Η απονομή δικαιοσύνης και κυρίως το στίγμα της καταδίκης που θα κουβαλάει ο ένοχος, δεν ήταν ποτέ ποσοτικό ζήτημα, αν σε παραπέμψουν για φόνο δυο ανθρώπων και τελικά αποδειχθεί πως σκότωσες μόνο τον έναν, είσαι φονιάς.
Αποφάσισα να γράψω για την παραπομπή σε δίκη του Μαρινάκη, έχοντας πλήρη επίγνωση πως απευθύνομαι σε κοινό που ειδικά σε τέτοια θέματα και ανεξαρτήτως οπαδικής προέλευσης, έχει πλάσει ήδη στο κεφάλι του την αλήθεια που το βολεύει και δεν πρόκειται να την αλλάξει ό,τι κι αν διαβάσει.
Σε περίπτωση που το κείμενο ταιριάζει στην αλήθεια που θέλει να διαβάσει θα σε αποθεώσει ακόμα κι αν πρόκειται για τη μεγαλύτερη αρλούμπα, αν πάλι τον προβληματίσεις έστω και λίγο, τα “μπιπ” που θα σου απευθύνει θα ξεπεράσουν τα αντίστοιχα του Μητσικώστα όταν υποδυόταν το συγχωρεμένο Big Mac.
Δεν έχω διαβάσει τις δικογραφίες, τις μαρτυρικές καταθέσεις κλπ το βρίσκω βαρετό και χωρίς ενδιαφέρον. Καλύτερα να με βάλεις να βλέπω σε επαναλήψεις το ντιμπέι που θα ΄λεγε κι ο Αλέφαντος των υποψηφίων της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, παρά να διαβάζω δικόγραφα.
Εκτός αυτού δεν αποτελεί μέρος και της δουλειάς μου, Ελευθέριο με βάφτισαν όχι Κυριάκο και το σαγόνι μου είναι κανονικών διαστάσεων.
Είχα και νορμάλ εφηβικά χρόνια θαρρώ, πρωτογνώρισα τον έρωτα σε συνοικιακούς κινηματογράφους με υπερπαραγωγές τύπου ΄΄τα καυτά χείλη της καμαριέρας΄΄., την ίδια περίοδο ο μικρός Κυριάκος έφτανε σε οργασμούς παρακολουθώντας δικαστικά θρίλερ…
Ούτε νομικές γνώσεις διαθέτω επίσης, που και πάλι δε θα αρκούσαν, μια και στο ακροατήριο τα πάντα μπορούν να ανατραπούν. Εικάζω πως ούτε οι υπόλοιποι αρθρογραφούντες έχουν κάτι από τα παραπάνω και όχι σίγουρα όσοι σχολιάζουν αριστερά και δεξιά.
Τα μόνα χειροπιαστά σημεία για την ώρα, είναι η παραπομπή του Βαγγέλα σε δίκη, με λιγότερες κατηγορίες βέβαια από όσες του είχαν αρχικά καταλογιστεί.
Το αν αντιμετώπιζε πάντως εκατό κακουργήματα και τελικά παραπέμπεται έστω για ένα, έχει μεν τη σημασία του -ειδικά αν αναλογιστούμε πως απαλλάχθηκε από τα βαρύτερα- δεν προσφέρεται ωστόσο για επικοινωνιακά πανηγύρια, αντίστοιχα με εκείνα που τον καταδίκαζαν με προανακριτικά και εισαγγελικά πορίσματα.
Για τον απλούστατο λόγο πως θα μπορούσε να παραπεμφθεί για τα εκατό κακουργήματα και στο ακροατήριο να αθωωνόταν για όλα, ενώ τώρα που απαλλάχθηκε από τα υπόλοιπα, να καταδικαστεί μόνο για το ένα που θα καθίσει στο σκαμνί!
Ποιος το αποκλείει;
Η απονομή δικαιοσύνης και κυρίως το στίγμα της καταδίκης που θα κουβαλάει ο ένοχος, δεν ήταν ποτέ ποσοτικό ζήτημα, αν σε παραπέμψουν για φόνο δυο ανθρώπων και τελικά αποδειχθεί πως σκότωσες μόνο τον έναν, είσαι φονιάς.
Κι ο επικοινωνιακός πόλεμος που ξεκίνησε, αναζωπυρώθηκε και θα κορυφωθεί όταν και αν διεξαχθεί η δίκη, στο ίδιο πλαίσιο κινείται και θα συνεχίσει.
Μπορείς να κεντράρεις στο ότι δε σκότωσε τον δεύτερο, είτε στο ότι τελικά είναι ο δολοφόνος του ενός.
Ο καθένας βλέπει το ποτήρι όμως τον βολεύει, είτε μισοάδειο είτε μισογεμάτο, ανεξαρτήτως οπτικής πάντως, το ποτήρι σίγουρα δεν είναι άδειο. Έχει περιεχόμενο.
Το οξύμωρο της όλης υπόθεσης, είναι ότι η ερυθρόλευκη πλευρά πανηγυρίζει για τις κατηγορίες που απαλλάχθηκε ο Μαρινάκης, όπως η σύσταση και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης στο ποδόσφαιρο (με όλα τα παρεπόμενα), που αν ίσχυαν όμως θα χτυπούσαν κατευθείαν οπαδική φλέβα!
Ότι δηλαδή η προεδράρα μας ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ τη δύναμη, το γκαγκστεριλίκι του, όλα τα μέσα τέλος πάντων, έγινε από Τζον Γουέιν μέχρι και Σάββας Ξηρός για να χαρίσει τίτλους στην ομάδα και να κάνει τον Ολυμπιακό, Ολυμπιακάρα.
Ο επηρεασμός αποτελέσματος αγώνα, κατηγορία για την οποία μεταξύ άλλων θα δικαστεί τελικά, δείχνει πως η ομάδα του και η ισχύ της ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ από τον ιδιοκτήτη, προς ίδιον όφελος.
Ναι μεν στα μάτια της κοινωνίας δε θα είναι κακούργος, στα μάτια των οπαδών της ομάδας του όμως θα είναι εκείνος που τη χρησιμοποίησε για να κονομήσει!
Γιατί μόνο στοιχηματικός μπορεί να είναι ο λόγος στησίματος αγώνα πρωταθλήτριας ομάδας με μικρότερη, εκτός κι αν ο Βαγγέλας φοβόταν τα περιστέρια, κάτι που είναι ακόμα πιο προσβλητικό για τον ίδιο και το σύλλογό του.
Ο Κοσκωτάς έγινε ήρωας του Πειραιά επειδή έκλεβε από την τράπεζά του και αγόραζε παίκτες για τον Ολυμπιακό, αν πουλούσε τον Ντέταρι για να την αναπτύξει την τράπεζα με τα έσοδα της πώλησης, θα είχε επικηρυχθεί πριν τον κάνουν τσακωτό.
Αν καταδικαστεί τελικά Βαγγέλας, θα είναι σα να έχει κάνει το δεύτερο…