Μια Βραζιλία απαλλαγμένη από τις αφέλειες του παρελθόντος…

Αυτά που μας έδειξαν χθες το βράδυ οι Βραζιλιάνοι αποτελούν μία πρώτη απόδειξη της μεγάλης ποιότητας που διαθέτουν αλλά και κάτι παραπάνω. Φανερώνουν ότι πήγαν στην Ντόχα του Κατάρ αποφασισμένοι να κυριαρχήσουν και να φτάσουν στην κατάκτηση του τροπαίου για έκτη φορά στην ιστορία τους. Αφού για ένα ημίχρονο έψαχναν να βρουν διαδρόμους στην καλά θωρακισμένη περιοχή των Σέρβων, στο δεύτερο ημίχρονο… ξεσάλωσαν.

Οσα είδαμε από τους παίκτες του Τιτε

δεν τα έχουμε ξαναδεί από καμία άλλη ομάδα μέχρι τώρα στο Κατάρ. Όλοι τώρα θα μιλούν για τους αυτοματισμούς και τις ατομικές επινοήσεις. Τα προσπερνω χωρίς φυσικά να με αφήνουν αδιάφορο. Στέκομαι κυρίως στη διάθεσή τους να παίξουν οργανωμένο ποδόσφαιρο χωρίς να παραλείψουν τις αμυντικές τους υποχρεώσεις. Από την Βραζιλία που είδαμε κόντρα στην Σερβία λείπει εκείνη η αφέλειά του χαρακτήρισε την ομάδα τους στο Μουντιάλ του 2014. Τότε που έφτασαν με άνεση στα ημιτελικά και εκεί διασύρθηκαν από τους Γερμανούς. Βλέπετε, η αφέλειά εκείνης της ομάδας τιμωρήθηκε με τον πιο σκληρό τρόπο.

Διαβάστε επίσης: Σύσκεψη κορυφής στην ΑΕΚ για τα μεταγραφικά

Ο αρχηγός Τιάγκο Σίλβα θυμάται πολύ καλά τι συνέβη τότε. Για τον Νεϊμάρ δεν μπορώ να είμαι σίγουρος, άλλωστε σε εκείνο το παιχνίδι ήταν τραυματίας και δεν έπαιξε. Εκείνο για το οποίο μπορώ να σας διαβεβαιώσω είναι ότι η φετινή Βραζιλία είναι φτιαγμένη από γερά υλικά. Ααναφέρομαι κυρίως στον τρόπο με τον οποίο αμύνεται. Ο Ντανίλο και ο Αλεξσαντρο δεν έχουν βεβαίως την χάρη και τον επιθετικό οίστρο παικτών όπως όπως ο Ντάνι Αλβες ή ο Μαρσέλο. Εχουν όμως την αμυντική προσήλωση που χρειάζεται μπροστά από τους στόπερ. Εδώ ο Τιτε είδε αυτό που δεν είχε δει στο Μουντιάλ της Ρωσίας και πλαισίωσε τον Τιάγκο Σίλβα με τον Μαρκινιος.

Μπροστά από αυτούς παίζει ο πανταχού παρών Κασεμιρο και πίσω τους ο Άλισον που δεν χρειάστηκε να επέμβει ουτε μία φορά κόντρα στον Μιτρόβιτς και την παρεα του! Ο κοουτς της «σελασαο» δικαιώνεται απόλυτα με την χρησιμοποίηση του Ριτσαρλισον στην κορυφή της επίθεσης. Το δεύτερο γκολ που πέτυχε ο σέντερ φορ της Τοτεναμ είναι αδιαμφισβήτητα το καλύτερο μέχρι στιγμής στη διοργάνωση και φέρνει τη σφραγίδα ενός σπουδαίου επιθετικού. Προσωπικά αμφισβητώ αν ο Ριτσαρλισον είναι καθαρόαιμος σέντερ φορ αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι αυτή ομάδα που της περισσεύει ταλέντο στην επίθεση δεν της λείπει σοβαρότητα στην άμυνα.

Ο Τιτε φαίνεται να την έχει απαλλάξει από τις αφέλειες του παρελθόντος. Το γράφω χωρίς περιστροφές. Καμμιά ομάδα στο Μουντιάλ δεν μπορεί να παίξει καλύτερο ποδόσφαιρο από την Βραζιλία. Κάθε καλή ομάδα όμως μπορεί να στείλει σπίτι της την Βραζιλία στο βαθμό που αυτή συμπεριφέρεται υποτιμώντας τον αντίπαλο της. Στο πρώτο ημίχρονο ίσως ορισμένοι να είδατε μια μέτρια Βραζιλία. Η αφεντια μου έβλεπε μια «σελεσάο» που μετρούσε τον αντίπαλο της και στο δεύτερο ημίχρονο του έδωσε και κατάλαβε. Εντάξει, σε αυτή την Βραζιλία δεν υπάρχει (ακόμα) ούτε Σώκρατες ούτε Ζίκο και Φαλκαο. Μπορεί να μην φτάνει στα ύψη του θεάματος που πρόσφερε εκείνη η ομάδα στο Μουντιάλ του 1982. Μπορεί όμως έστω και σαράντα χρόνια μετά να γίνει η ομάδα που θα πάρει πάλι το τρόπαιο παίζοντας μπάλα που θα θυμίζει εκείνη της παρέας του Σώκρατες…