Οι 38 μέρες που «εμφάνισαν» ξανά τον Ολυμπιακό…

Οι 38 μέρες που «εμφάνισαν» ξανά τον Ολυμπιακό…

Ο Μίτσελ συμμάζεψε την κατάσταση και γρήγορα μπόρεσε να παρουσιάσει ξανά μια ομάδα. Το πρώτο «στοίχημα» και το μεγάλο «στοίχημα» που έρχεται πριν την διακοπή…

Λένε πως αν σου πάει κάτι στραβά, όλα πάνε στραβά. Και η αλήθεια είναι πως στην περίπτωση του φετινού Ολυμπιακού ταιριάζει γάντι. Βλέπετε δεν του φτάνει που το πράγμα αγωνιστικά «στράβωσε» με το… καλημέρα, έχει και την γκίνια να τον κυνηγά σε όλη του την διαδρομή.

Ένας Ολυμπιακός που για πρώτη φορά μετά από χρόνια δεν θα βρίσκεται στην Ευρώπη στο γύρισμα της σεζόν με τα… κοντομάνικα. Μια παρουσία στην Ευρώπη που από την αρχή της «περιπέτειας» προφανώς και δεν ήταν αυτή που μας έχει συνηθίσει εδώ και μια δεκαετία και βάλε αποτελώντας την μοναδική αξιόπιστη ελληνική ομάδα, φέρνοντας πολύτιμους βαθμούς, παίρνοντας μεγάλες νίκες και προκρίσεις.

Δύσκολα θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι πολύ διαφορετικά με όλα όσα έχουν συμβεί από την αρχή της φετινής σεζόν, τους προπονητές και το ρόστερ που διαμορφώθηκε έως και το τέλος του Σεπτέμβρη.

Όπως δύσκολα, πολύ δύσκολα για την ακρίβεια ήταν τα πράγματα για τον Μίτσελ όταν στις 21 Σεπτεμβρίου ανέλαβε την «καυτή πατάτα». Μετά τον Μαρτίνς και τον Κορμπεράν ο Ισπανός στη δεύτερη θητεία του ήξερε πως είχε ένα εξαιρετικά δύσκολο έργο που δεν πλησίαζε καν όσα είχε να φέρει εις πέρας στην πρώτη του θητεία. Πήρε έναν Ολυμπιακός πλήρως αποδιοργανωμένο σε όλους τους τομείς στο Ρέντη, ένα ρόστερ 40 ποδοσφαιριστών, μια ομάδα που δεν ήταν ομάδα, χωρίς ψυχολογία, χωρίς αρχή και τέλος.

Μέσα σε 38 μέρες κατάφερε πολλά, το βασικότερο από όλα πως ο Ολυμπιακός θυμίζει ξανά ομάδα. Έχει προφανώς πολλά περιθώρια βελτίωσης, έχει σαφέστατα και ο ίδιος κάνει λάθη (όπως στην διαχείριση του ματς με την Καραμπάγκ στο Καραϊσκάκη), έχει αναγκαστεί να πάρει πολλά ρίσκα και να κάνει πράγματα που υπό νορμάλ συνθήκες δύσκολα θα τα έκανε.

Έχει παρουσιάσει όμως σαφέστατα βελτίωση σε ένα σύνολο που σιγά-σιγά αλλά σταθερά πατάει πιο γερά στο χορτάρι, έχει ρόλους, έχει πλάνο και… τσουλάει την μπάλα στο γήπεδο. Η εικόνα του Ολυμπιακού στο Φράιμπουργκ για πάνω από μια ώρα ήταν σαφέστατα κάτι παραπάνω από ενθαρρυντική.

Ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε μια από τις καλύτερες Γερμανικές ομάδες, ήταν μπροστά στο σκορ και έχανε ευκαιρίες για το 0-2 που αν ερχόταν τώρα θα μιλάγαμε σε άλλη βάση. Έκανε την καλύτερη φετινή του εμφάνιση ανεβάζοντας ξανά τις προσδοκίες για τη φετινή σεζόν, δείχνοντας πως μπορεί σύντομα ο Ολυμπιακός να είναι ξανά αυτός που όλοι όσοι τον αγαπούν θέλουν να βλέπουν.

Ο Μίτσελ, αρέσει ή όχι σε κάποιους, με τα καλά του και τα στραβά του, κατάφερε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να κερδίσει το πρώτο «στοίχημα». Να κάνει ξανά τον Ολυμπιακό ομάδα. Τώρα έχει μπροστά του, άμεσα, το μεγαλύτερο «στοίχημα» στα 4 ματς πρωταθλήματος που απομένουν έως την διακοπή.

Στα ματς με Λαμία στο Καραϊσκάκη, ΠΑΟ στη Λεωφόρο, στη Λιβαδειά και με την ΑΕΚ στο Φάληρο θα κριθούν πολλά για την συνέχεια του πρωταθλήματος και το καλό για τον Ολυμπιακό είναι πως θα πάει να τα παίξει ως ομάδα που βρίσκει τον δρόμο της.

Αυτό που δεν μπόρεσε να αλλάξει ο Μίτσελ και που εδώ που τα λέμε δεν είναι στο χέρι του είναι, ξέχωρα από τις διαιτησίες που «κυνηγούν» τον Ολυμπιακό, η απίστευτη γκίνια! Γιατί ναι μεν είναι και θέμα συγκέντρωσης να δέχεσαι γκολ στο 90 φεύγα όμως αυτό που συνέβη χθες ήταν εξωφρενικό.

Με τον Ολυμπιακό να δέχεται γκολ στο 93 και το 1-1 όμως να του αφήνει και πάλι ελπίδες πρόκρισης στο τελευταίο ματς αλλά να έρχεται το 2-1 της Ναντ στο 95 για να τον «τελειώσει» από την Ευρώπη.

Γκίνια που την είχε και στο ματς με τον ΠΑΟΚ που… κατόρθωσε να χάσει, γκίνια που θα πρέπει να την νικήσει και αυτή για να βρει για τα καλά τον δρόμο της επιστροφής.

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ