Τσούκου, τσούκου… 0-2

Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να περάσει με αυτόν τον τρόπο και με αυτήν την εικόνα ο Ολυμπιακός από το Αγρίνιο. Περίμενα πιο δύσκολο ματς, με τον Παναιτωλικό να παίζει μεν αμυντικά, αλλά να δημιουργεί και φάσεις. Τελικά είδαμε κάτι εντελώς διαφορετικό, μιας και ο Ολυμπιακός είχε συντριπτικά ποσοστά κατοχής (σ.σ. στο 80-20 έφτασε στο β’ ημίχρονο!) και με «τσούκου, τσούκου μπολ» έφτασε σ’ ένα άνετο 0-2…

Έχοντας τόσο μεγάλες κατοχές, κάτι που συνεπάγεται πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας, ο Ολυμπιακός δεν κινδύνεψε ποτέ από τους γηπεδούχους. Και ο ίδιος, βέβαια, δεν δημιούργησε πληθώρα κλασικών ευκαιριών μέχρι να φτάσει στο 0-1, αλλά από την στιγμή που δεν πουλούσε μπάλες στον αντίπαλο και είχε τόσο καλή κυκλοφορία, θα το έβρισκε το γκολ. Το γεγονός ότι το βρήκε με τον Μπιελ είχε και μια δόση… ειρωνείας, καθώς ο Ισπανός δεν ήταν ούτε στον πάγκο στο χαμένο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ…

Διαβάστε επίσης: Παναθηναϊκός: Να συνδυάσει ουσία με… ιστορία

Δεν ξέρω αν αυτός ο τρόπος παιχνιδιού, του «τσούκου, τσούκου μπολ» δηλαδή, είναι ο ιδανικός για να κερδίσει ο Ολυμπιακός όλους τους «Παναιτωλικούς» του πρωταθλήματος. Το υλικό της ομάδας, πάντως, μπορεί να τον υπηρετήσει.

Του Χάμες δεν του την παίρνεις την μπάλα ούτε με φάουλ, ο Χουάνγκ είναι επίσης καταπληκτικός χειριστής και μοιράζει υπέροχα, ο Μπιελ ακόμα και στα άκρα προσφέρει πολλά, ο Εμβιλά κάνει όλη τη βρώμικη δουλειά και συνεισφέρει και στην κυκλοφορία, λίγο να βοηθήσουν όλοι οι υπόλοιποι και ομάδες διαμετρήματος Παναιτωλικού δεν θα έχουν καμία τύχη, διότι απλούστατα δεν θα παίρνουν σχεδόν ποτέ την μπάλα στα πόδια τους.

Ο μόνος που φαίνεται να «κλωτσάει» κάπως στο συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού ίσως είναι ο Μπακαμπού, καθώς είναι φορ που ψάχνει τη φάση για να εκτελέσει και δεν συμμετέχει και τόσο στο κτίσιμο. Για να μην παρεξηγηθώ δεν λέω φυσικά ότι ο Μπακαμπού δεν κάνει, αλλά για το «τσούκου, τσούκου» ιδανικότερος είναι ο Ελ Αραμπί, κάτι που φάνηκε και στο Αγρίνιο, άλλωστε…

Όπως και να ‘χει, το θέμα είναι ότι στο Αγρίνιο δούλεψε το συγκεκριμένο σχέδιο και ίσως πρέπει να αποτελέσει οδηγό και για αντίστοιχα παιχνίδια στο μέλλον. Ο Ολυμπιακός, άλλωστε, πρέπει να αποκτήσει σταθερές και να σταματήσει τα πειράματα που τόσο του έχουν στοιχίσει μέχρι τώρα.

Και όταν λέω σταθερές εννοώ και στα πρόσωπα που θα απαρτίζουν το βασικό κορμό της ομάδας και στα σχέδια που θα έχει για να αντιμετωπίσει τον εκάστοτε αντίπαλο. Αρκετά δώρα έκανε η ομάδα μέχρι τώρα. Πλέον πρέπει να κοιτάξει την ουσία και να καταλάβει ότι με το υλικό που έχει δεν είναι για να βρίσκεται τόσο πίσω στη βαθμολογία…

ΥΓ1. Στο Φράιμπουργκ θέλοντας και μη θα δούμε διαφορετική ενδεκάδα. Θέλω να ελπίζω, πάντως, ότι ο Μίτσελ θα διατηρήσει στην ενδεκάδα τον Ντόι. Μας έκανε που μας έκανε ένα δώρο από το πουθενά ο Ισπανός με τον πιτσιρικά. Ας συνεχίζει να τον στηρίζει, διότι πολύ απλά το αξίζει…

ΥΓ2. Στο ματς της Φράιμπουργκ με την Βέρντερ οι φιλοξενούμενοι έμειναν από νωρίς με 10 παίκτες, αλλά ακόμα κι έτσι το τελικό 2-0 δεν ήρθε εύκολα. Δείχνει κάπως κουρασμένη από τα συνεχόμενα ματς η Φράιμπουργκ και με τον Ολυμπιακό θα έχει αρκετές αλλαγές στην ενδεκάδα της. Τώρα αν θα είναι για καλό ή για κακό αυτό θα το δούμε…