Εμείς Καμάρα, εσείς παραμυθιαστείτε με όπλα και κολάρα

Από τότε που θυμάμαι την ασπρόμαυρη πλευρά του εαυτού μου, τα τσιμέντα των κερκίδων και η άσφαλτος των δρόμων μου φαινόταν το ίδιο, δεν έβρισκα διαφορές. Όσες στιγμές έχουν χαραχτεί στην ψυχή μου από κερκίδες σε διάφορα γήπεδα, άλλες τόσες θυμάμαι και από πορείες, συλλαλητήρια, κινητοποιήσεις κλπ.

Ίσως το πολυπληθέστερο και πιο οργισμένο ήταν εκείνο για τον Γαλακτερό, θυμίζω επιγραμματικά τι είχε συμβεί για όσους δε γνωρίζουν ή έχουν ξεχάσει.

Ο τότε πρόεδρος του ΠΑΟΚ Νίκος Βεζυρτζής είχε συμφωνήσει με την ΑΕΚ για την αγορά του καλαθοσφαιριστή  έναντι 300 εκατ. δρχ, το πρόβλημα ήταν πως το τότε κουμάντο της ομάδας, ο Βουτσόπουλος, δεν τα είχε καλά με τους οργανωμένους και ήταν δύσκολο να ανακοινώσει πώληση παίκτη της αξίας του Νάσου.

Κατέληξαν λοιπόν να υπογραφεί συμφωνία με προοπτική να πραγματοποιηθεί η μετακίνηση την επόμενη περίοδο, με καπάρο το 1/3 του ποσού, κάπου στα 100 εκατ. που προπληρώθηκε, για να βγάλει η ΑΕΚ την χρονιά. Στο μεσοδιάστημα, η ομάδα άλλαξε ιδιοκτησιακό καθεστώς, με το νέο αφεντικό να ισχυρίζεται πως δεν αναγνωρίζει την ήδη υπογεγραμμένη συμφωνία!!!

Ώρες ώρες αυτοί οι Αθηναίοι παραθέτουν μαθήματα παραγοντικής ευρεσιτεχνίας, σα να λέμε πχ πως πουλάει σήμερα την ΠΑΕ Ολυμπιακός ο Μαρινάκης και λέει ο νέος ιδιοκτήτης στον Μάρτινς «δεν αναγνωρίζω τη συμφωνία, επειδή υπογράφηκε από προκάτοχό μου, μεταβολή όπως είσαι», λες και ο Πορτογάλος υπέγραψε με το Βαγγέλα για μούτσος στα καράβια του.

Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, η υπόθεση ούτε που θα συζητιόταν σε δικαστήρια γιατί δε θα υπήρχε δικηγόρος να αναλάβει την υπεράσπιση της ΑΕΚ, κι όμως στην Ελλάδα έγινε σίριαλ, χρειάστηκαν κινητοποιήσεις και Συνταγματικές ερμηνείες για να αποδειχτεί το αυτονόητο

Οι κατά καιρούς κινητοποιήσεις πάντως δε συνδέονταν απαραίτητα με κάποιο αίτημα ή διαμαρτυρία, είχα φτάσει σε σημείο να πιστεύω πως τα κάναμε επειδή οι πορείες ήταν αποτυπωμένες στο dna μας, δεν είναι τυχαίο πως όπως αναφέρει κι ένα από το κλασικά συνθήματα της ΠΑΟΚτσήδικης κερκίδας «σε συνοικίες και σε δρόμους, γεννήθηκε ένας λαός».

Είναι και το ότι τις δεκαετίες που ο οπαδισμός ωρίμαζε στην Ελλάδα, στις εθνικές οδούς ταξίδευαν μόνο ΠΑΟΚτσήδικα πούλμαν, οι γαύροι έφταναν μέχρι Λάρισα, οι ΑΕΚτσήδες μέχρι Πάτρα και οι βάζελοι εκλάμβαναν τον καφέ στο Κολωνάκι, ως εκδρομή

Στη δική μας πόλη υπήρχαν και οι Αρειανοί, που έτσι και ξεμύτιζαν από τα όρια της Παπαναστασίου μεταξύ Μαρτίου και πάρκου Νέας Ελβετίας, καταγράφονταν στους εθνικούς ήρωες του συλλόγου, δίπλα στους πρωταγωνιστές του έπους της Περούτζια. Μιλάμε για κόσμο που κατακτούσε επί 8 συνεχόμενα χρόνια νταμπλ στο μπάσκετ και δεν έχει να δείξει έστω μια φωτογραφία από πανηγυρισμούς στο Λευκό Πύργο.

Στην πορεία βεβαίως, όταν θεσμοθετήθηκε η επίσημη ανταλλαγή εισιτηρίων και μπορούσε ο καθένας να ταξιδέψει με τη συνοδεία της αστυνομίας, άρχισαν όλοι να ντύνονται οπαδοί. Αστυνομία υπήρχε και όταν ταξιδεύαμε μόνο εμείς είναι η αλήθεια, ο ρόλος της όμως δεν ήταν να προστατεύει εμάς αλλά τους άλλους από εμάς.

Το αυριανό συλλαλητήριο λοιπόν είναι για τους πρεσβύτερους κάτι σαν παλιμπαιδισμός, σαν επανάληψη συνήθειας που έγινε λατρεία, για τους νεότερους αποτελεί τρόπο ζωής που ήξεραν πως θα τους συντροφεύει μέχρι τα γεράματα.

Σε καμία περίπτωση δεν παρεξηγούμε όσους μας λοιδορούν, έχουμε πλήρη κατανόηση πως όταν μεγαλώνεις ως βουτυρόπαδο με Γαλλικά – πιάνο και στηρίζεσαι στα λεφτά, στις γνωριμίες και στο εκτόπισμα του μπαμπά για να καταξιωθείς κι εσύ κοινωνικά, αυτοί που προσπαθούν να κατακτήσουν τα ίδια με προσωπικούς αγώνες και προσπάθεια, μοιάζουν εξωγήινοι.

Εμείς από τότε που θυμόμαστε τους εαυτούς μας, βγήκαμε στο κουρμπέτι χωρίς τις πλάτες κανενός, παλέψαμε και διεκδικήσαμε τα πάντα μονάχοι και ενίοτε πήραμε στο κυνήγι με τους μπαμπάδες που απειλούσαν με καταστροφή την οικογένειά μας.

Τον ΠΑΟΚ δεν τον έκανε μεγάλο κανένας μεγαλοεφοπλιστής, τον γιγάντωσε ένας παράγοντας με το μυαλό και το πάθος του Παντελάκη και ο λαός του. Τίποτα δε βρήκαμε έτοιμο, ότι πετύχαμε το καταφέραμε με όπλο την τρέλα, την αυταπάρνηση και την προσήλωση στα ασπρόμαυρα ιδεώδη..

Αν σε κάποιους φαίνεται αστείο που ζητάμε το αυτονόητο, να κριθεί δηλαδή το πρωτάθλημα στο γήπεδο και όχι στα δικαστήρια, ειδικά όταν το αντικείμενο που αυτά εξετάζουν είναι προϊόν σκηνοθεσίας, ας διοργανώσουν αντισυλλαλητήρια!

Να μαζευτούν οι γαύροι για να εκφράσουν τις ευχαριστίες τους στο Διαβαλκανικό που κράτησε στη ζωή το Γκαρσία, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα τις σκοτεινές παρασκηνιακές δυνάμεις που τους χάρισαν μόνο τρεις βαθμούς στα χαρτιά, ας κάνουν κι οι ΑΕΚτσήδες για να καταγγείλουν τις συνθήκες τρομοκρατίας στη Τούμπα.

Να διαδηλώσουν κατά του ΠΑΟΚ που δικάστηκε για μια εικόνα, ενώ οι ίδιοι δεν ήθελαν να προβληθούν εικόνες των αποδυτηρίων. Μπροστάρης της πορείας να είναι ο Κονέ και ο Χιμένεθ, που θα βγάλει λόγο εξιστορώντας όσα έζησε, με τον τίγρη-φώκια σε ρόλο υποβολέα, έτσι για να υπάρχει συνέχεια με την κωμωδία που ξεκίνησαν στην Τούμπα.

Ούτε ένας δεν θα έδινε το παρόν, η συμμετοχή σε συλλαλητήρια άλλωστε προϋποθέτει καθαρή καρδιά και περί δικαίου αίσθημα, δεν γίνονται από τους τοίχους του σπιτιού σου, όπου μπορείς πατώντας πλήκτρα να επικαλείσαι τα πιο χονδροειδή ψέματα. Τον κόσμο, δεν έχεις κουράγιο να τον κοιτάξεις στα μάτια..

Αυτή είναι η βασική διαφορά μας, εμείς δεν ντρεπόμαστε γι αυτό που ζητάμε και γι αυτό δε φοβόμαστε να το διαδηλώσουμε! Εσείς, μείνετε κλεισμένοι σπίτια σας, φοβούμενοι να κοιτάξετε στα μάτια τους περαστικούς…