Ο Ολυμπιακός δεν ψάχνει (μόνο) έναν προπονητή καλύτερο από τον Κορμπεράν. Ψάχνει λύση. Και σχέδιο…
Ολυμπιακός με τριάντα τρεις διαφορετικούς ποδοσφαιριστές σε έντεκα ματς. Έντεκα διαφορετικές εντεκάδες. Και τουλάχιστον πέντε διαφορετικούς αρχικούς σχηματισμούς.
Μια κατά τα άλλα ποδοσφαιρική διαδικασία που θα καταγραφεί ιστορικά ως η (σύντομη) περίοδος του Κάρλος Κορμπεράν.
Η ίδια που κάποτε θα αποτελέσει δύσκολη ερώτηση σε κάποιο αθλητικό trivial pursuit. Άραγε θα τον θυμάται κανείς…
Ήρθε 1η Αυγούστου, έφυγε 18 Σεπτέμβρη. Μεταξύ μας: Και πολύ άντεξε με 2/11 νίκες και 13-14 γκολ.
Ήταν λοιπόν ο Ισπανός το πρόβλημα, άρα τώρα που έφυγε θα λυθούν όλα; Προφανώς όχι. Απλά ο 39χρονος αποδείχθηκε ότι δεν μπορεί να αποτελέσει μέρος της λύσης στην πιο παράξενη ερυθρόλευκη αφετηρία, εδώ και δεκαετίες.
Σε αυτή που έφερε τον αποχαιρετισμό του Πέδρο Μαρτίνς, Ιούλη μήνα.
Που έχει ακόμη ανοιχτό τον μεταγραφικό λογαριασμό (εδώ στα μέρη μας είναι ο Παϊτίμ Κασάμι)
Που ενσωμάτωσε ήδη 15 νέους ποδοσφαιριστές. Που απομάκρυνε 18. Που έχει σχηματίσει ένα ρόστερ με 37.
Που μετέτρεψε τον Ολυμπιακό σε μια ομάδα που υποδέχονταν ποδοσφαιριστές στο αεροδρόμιο την Πέμπτη και τους εμφάνιζε στον αγωνιστικό χώρο την Κυριακή.
Μακάρι να είναι η λύση απλά μια (ακόμη) αλλαγή προπονητή. Πιθανότατα όμως χρειάζονται πολλά περισσότερα. Και καλά θα κάνει ο Ολυμπιακός αυτή τη φορά να μην βιαστεί με θέα στην επόμενη επιλογή του.
Διότι εδώ δεν φτάνουν πια οι καλύτερες προθέσεις.
Επιβάλλεται να αξιολογήσουν την κατάσταση, πριν αξιολογήσουν τη λίστα με τους προπονητές που ήδη βρίσκεται στο συρτάρι τους.
Η χρονιά δεν χάθηκε. Ούτε κρίνονται τα πρωταθλήματα τον Σεπτέμβρη. Πολλώ δε μάλλον φέτος που ελέω Μουντιάλ υπάρχει το παράθυρο Νοέμβρη-Δεκέμβρη για μια δεύτερη προετοιμασία.
Πρέπει όμως εκείνος που θα έρθει να φέρει μαζί του ένα «σχέδιο» απόδρασης. Να είναι έτοιμος να δυσαρεστήσει αρκετούς. Και κυρίως να επιβάλλει σε όλους να πατήσουν τα πόδια τους στη Γη.
Ως τα μέσα Νοέμβρη εξελίσσεται ο πρώτος γύρος του πρωταθλήματος και ολοκληρώνεται ο όμιλος του Europa League. Αν ο Ολυμπιακός καταφέρει να μείνει «κοντά» στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα και πάρει το εισιτήριο για τα νοκ άουτ του Conference League, τότε θα έχει στη διάθεση του παραπάνω από έναν μήνα προκειμένου να επιστρέψει δριμύτερος.
Για να συμβεί αυτό πρέπει όμως να κλείσει το ρόστερ.
Να σχηματιστεί ένας αγωνιστικός κορμός.
Να εκτιμηθεί το αυτονόητο της ανασταλτικής λειτουργίας που είναι το πρώτο πράγμα που μπορεί να παρέμβει κάθε κόουτς.
Και κυρίως να σταματήσει η «αφ υψηλού» προσέγγιση της λογικής «έχουμε το καλύτερο ρόστερ από όλους». Αν ήταν έτσι δεν θα διεξάγονταν οι διοργανώσεις. Θα μαζεύονταν οι ομάδες στα τέλη κάθε μεταγραφικής περιόδου και απλά θα έβαζαν στη ζυγαριά το έμψυχο δυναμικό τους.
Μπορεί σε ένα καλοκαίρι δίχως έσοδα Champions League να έγινε τελικά μια υπέρβαση που δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί κανείς αρχές Ιούνη και να προέκυψαν ποδοσφαιριστές σαν τον Χάμες, τον Μαρσέλο και τον Μπιέλ. Αυτό όμως από μόνο του δεν φτάνει
Ο Κορμπεράν μπορεί να είναι μια χαρά προπονητής και η συνέχεια της καριέρας του να εκπλήξει ευχάριστα.
Μπορεί αν είχε το προνόμιο να κάνει εκείνος τη καλοκαιρινή προετοιμασία και τον αγωνιστικό σχεδιασμό να τα κατάφερνε καλύτερα στα μέρη μας.
Εδώ όμως με ένα ματς κάθε τρεις-τέσσερις μέρες και με την υποχρέωση να βρει λύσεις σε δύο διαφορετικά ταμπλό δεν μπόρεσε να ευδοκιμήσει. Προπονητής δεν είναι μόνο σχήματα και τακτικές. Είναι προσωπικότητα.
Είναι χαρακτήρας που μπορεί να επιβληθεί και να εμπνεύσει.
Είναι όλα εκείνα που ξεχωρίζουν όσους μπορούν να μακροημερεύσουν σε ένα επιτελείο από την άκρη ενός πάγκου.
Η κουβέντα όμως δεν αφορά πλέον σε ότι προηγήθηκε, αλλά σε όσα έρχονται.
Λένε Μίτσελ που ξέρει καλά το club, το πρωτάθλημα κλπ. Λένε Λοράν Μπλαν που έχει την προσωπικότητα. Λένε Εστεμπάν Καμπιάσο που γνωρίζει καλά και τον Χάμες από την κοινή θητεία τους στην Εθνική ομάδα της Κολομβίας μιας και ο «Κουτσού» ήταν βοηθός του Πέκερμαν στους Κεφετέιρος.
Θα έπρεπε να λένε, να λέμε, ψυχραιμία. Και να ρίξουν μια προσεκτική ματιά στο πρόγραμμα που επιβάλλει 12 παιχνίδια από τη 1η Οκτωβρίου ως την 12η Νοεμβρίου: 12 σε 6 εβδομάδες με ισάριθμα ταξίδια από Λιβαδειά και Αγρίνιο ως το Αζερμπαιτζάν και τη Γερμανία.
Ξεκίνησε μια δοκιμασία που θέλει τους πάντες στην ίδια σελίδα.