Ο Γιάννης που αξίζει να αγαπάμε

«Οικογένεια. Αφοσίωση. Κληρονομία. Είμαι ενθουσιασμένος που ανακοινώνω την πολυετή συνεργασία μου με την Nike Basketball. Η οικογένεια πάνω από όλα». Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ανακοίνωσε με τον δικό του (ξεχωριστό, είναι αλήθεια) τρόπο μια μεγάλη συνεργασία, που ενδεχομένως θα του αποφέρει περισσότερα χρήματα, από τα συμβόλαια που κάνει στο ΝΒΑ.

Για όσους δεν το γνωρίζουν η ΝΙΚΕ όχι μόνο θα συνεχίσει να ντύνει τον Γιάννη, αλλά ετοιμάζει σειρά προϊόντων με το όνομά του, όπως έχουν ο Μάικλ Τζόρνταν, ο Κόμπι Μπράιαντ και άλλοι μεγάλοι αστέρες. Μεγαλύτεροι (και ηλικιακά) του Αντετοκούνμπο.

Άλλος στη θέση και στην ηλικία του θα είχε πλακωθεί στις μπύρες (το Μιλγουόκι ήταν κάποτε γνωστό για τις μονάδες ζυθοποιίας), θα ανέβαινε στον ψηλότερο ουρανοξύστη, θα φορούσε γούνα το καλοκαίρι (οι πρώτοι Ευρωπαίοι που πάτησαν το πόδι τους στην περιοχή ήταν γουναράδες). Όχι ο Γιάννης.

Προσωπικά δεν έχω ιδιαίτερη ταύτιση με ζητήματα θρησκείας (ετεροπροσδιορίζομαι ως άθεος), πολλώ δε μάλλον με εκκλησιαστικά θέματα. Θα ήθελα να φτάσει ο κόσμος σε ένα επίπεδο, που δεν θα έχει ανάγκη να πιστεύει σε μια ανώτερη δύναμη, όμως αυτό δεν με εμποδίζει να σέβομαι την πίστη του άλλου. Αν η πίστη (σε ό,τι πιστεύει κανείς) σε βελτιώνει ως άνθρωπο, ως προσωπικότητα, τότε καλώς να πιστεύεις.

Ο Γιάννης είναι κλασικό παράδειγμα ανθρώπου, που η επαφή με τη θρησκεία άφησε πολύ θετικά σημάδια. Η κατήχηση, η δύναμη που πήρε μέσα από αυτή τη διαδικασία, του πρόσφεραν μια αξιοζήλευτη ισορροπία. Κι η οικογένεια που έμεινε ενωμένη στις δυσκολίες, έγινε το σημείο αναφοράς του.

Δεν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που να ασχολείται με το μπάσκετ και να μην γνωρίζει τον… Greek Freak. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να τον έχει δει να αγωνίζεται και να μην έχει υποκλιθεί στο ταλέντο του. Θαρρώ ότι αυτά ωχριούν, μπροστά στην αξία του ως άνθρωπος, στις αρχές που έχει, στη σεμνότητα και στον χαρακτήρα που βγάζει.

Υπάρχουν παίκτες που λένε ότι «δεν θέλω να είμαι σημείο αναφοράς για τα μικρά παιδιά, εγώ απλά παίζω μπάσκετ». Δυστυχώς, κανείς μας δεν μπορεί να επιλέξει από το επάγγελμα που κάνει, να πάρει ή να αφήσει κομμάτια. Το παίρνεις όλο μαζί, και το… φύλλο, και την κρέμα, σαν να τρως γαλακτομπούρεκο.

Κάθε επιτυχημένος μπασκετμπολίστας είναι ίνδαλμα για τα παιδιά, άρα κάθε του ενέργεια αντανακλά σε αυτά, παραδειγματίζει. Ευτυχώς έχουμε παίκτες σαν τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, που αξίζει να μιμηθούν οι λιλιπούτειοι αθλητές. Κι αν δεν γίνουν τόσο καλοί μπασκετμπολίστες, ας γίνουν τόσο καλοί άνθρωποι.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

[email protected]