Μία εβδομάδα πριν την έναρξη του πρωταθλήματος και η ΑΕΚ ακόμη δεν έχει κλείσει βασικά κενά του ρόστερ της.
Οι τρεις από τις τέσσερις ελληνικές ομάδες ολοκλήρωσαν πρόωρα την παρουσία τους στην Ευρώπη και αυτό που μένει από όσα έχουμε δει μέχρι τώρα είναι πως όλες έχουν τα θεματάκια τους. Η ψαλίδα γενικά φαίνεται πως έχει κλείσει αρκετά, με τον καθένα να έχει τα δικά του ζητήματα και τη σεζόν που έρχεται να φαντάζει σαν μία ευκαιρία για την ΑΕΚ. Μία ευκαιρία για να αποκτήσει και πάλι ένα πρωταθληματικό status, να γίνει ξανά ανταγωνιστική για τίτλους και όχι για την τετράδα.
Λόγω της περσινής της τραγωδίας η Ένωση ήταν στην… ευχάριστη θέση να έχει στη διάθεσή της τον περισσότερο χρόνο σε σχέση με τους άλλους τέσσερις για να χτίσει την ομάδα της επόμενης σεζόν. Την ομάδα της Νέας Φιλαδέλφειας. Μέσα από ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός, απέκτησε το πλεονέκτημα μιας κανονικής προετοιμασίας και ενός σχεδιασμού χωρίς την πίεση που είχαν οι άλλοι λόγω του ότι από Ιούλιο μήνα θα είχαν ματς-τελικούς μπροστά τους.
Μία εβδομάδα πριν από τη σέντρα του πρωταθλήματος, αυτό το πλεονέκτημα δεν φαίνεται να το έχει εκμεταλλευτεί η ΑΕΚ. Όχι τουλάχιστον στον βαθμό που θα μπορούσε και θα έπρεπε. Πριν καν τελειώσει η περσινή σεζόν και ειδικά όταν έγινε γνωστό πως ο Ματίας Αλμέιδα θα είναι ο νέος της προπονητής, η Ένωση ήξερε ποιες ήταν οι βασικές της ανάγκες. Ότι χρειάζεται τουλάχιστον έξι ποδοσφαιριστές ενδεκάδας.
Αποκτήθηκαν οι τέσσερις και ομολογουμένως όλοι τους είναι παίκτες που θεωρητικά τουλάχιστον αποτελούν αναβάθμιση και έρχονται για να ανεβάσουν επίπεδο την ΑΕΚ. Δεν μπορεί να μην αναγνωρίσει κανείς το 3/3 στη μεσαία γραμμή. Δεν μπορεί να μην σταθεί όμως και στην αποτυχία στην άμυνα. Θυμίζω πως η ΑΕΚ έλεγε πως στόχος είναι να πάει στην Ολλανδία με τους δύο βασικούς της στόπερ, αργότερα πως θα πήγαινε εκεί έστω ο ένας και τέλος στόχος ήταν να βρίσκονται την πρώτη Αυγούστου και οι δύο στόπερ στα Σπάτα ώστε να έχει τρεις εβδομάδες δουλειάς μαζί τους ο Αλμέιδα.
Αντ’ αυτού; Ήρθε μόνο ο Βίντα, ο οποίος μέχρι την πρεμιέρα θα έχει στα πόδια του ένα φιλικό προπονητικού χαρακτήρα με την Προοδευτική, και ακόμη περιμένουμε τον δεύτερο. Ακόμα και… αύριο να έρθει αυτός, καταλαβαίνει κανείς πως πολύ δύσκολα θα είναι διαθέσιμος στα πρώτα ματς.
Δεν έχει αποκτηθεί επιθετικός ο οποίος υποτίθεται θα μπορεί να παίζει και μαζί με τον Αραούχο στην κορυφή. Δεν θέλω να γίνω μάντης κακών, αλλά το παρελθόν του Αργεντινού έχει δείξει πως 1-2 μυϊκούς τραυματισμούς τον χρόνο τους έχει. Επίσης, η ΑΕΚ έχει ανάγκη κι από έναν φορ περιοχής, κάποιον που θα έχει το εύκολο γκολ. Κακά τα ψέματα, ο Αραούχο έχει πολλά άλλα, αλλά αυτό όχι.
Και ερχόμαστε στον Αλμέιδα που είτε από ανάγκη είτε από προσωπική επιλογή, έχει «βαφτίσει» μισή ντουζίνα παίκτες μέχρι τώρα. Ο Γκαρσία φορ, ο Γκατσίνοβιτς δεξί μπακ-χαφ, ο Σιμάνσκι δοκιμάστηκε στόπερ, ο Τσούμπερ όλη την πλευρά αριστερά, ο Χατζισαφί αριστερό στόπερ. Δεν λέω ότι είναι λάθος ή παράλογες πολλές από αυτές τις δοκιμές, δεν μπορώ να κρύψω όμως τον προβληματισμό μου μήπως από τα πολλά πειράματα, χαθεί η μπάλα στο τέλος.
Φαίνεται πως ο Αλμέιδα έχει προκρίνει το 3-5-2, τουλάχιστον για το ξεκίνημα της σεζόν. Τι σημαίνει αυτό; Πως η ΑΕΚ θέλει κανονικά όχι δύο αλλά τρεις στόπερ για βασικούς. Και μέχρι στιγμής έχει τον έναν. Θα είναι κρίμα να μπει σε κίνδυνο αυτή η σεζόν λόγω της τεράστιας καθυστέρησης στα μεταγραφικά. Στα τέσσερα φιλικά που έδωσε η ΑΕΚ μέχρι τώρα φάνηκε πως κάτι καλό πάει να δημιουργηθεί. Δεν είναι δυνατόν να βάζει πάλι εμπόδια η ΑΕΚ στον εαυτό της.
Κονέ, Κουχάρσκι, Άλβες και όποιος άλλος έχει σχέση με τον σχεδιασμό, πρέπει ΧΘΕΣ να βρουν και να φέρουν τουλάχιστον έναν στόπερ επιπέδου Βίντα και έναν σέντερ φορ για βασικό. Σε όλο τον κόσμο δεν είναι δυνατόν να μην μπορούν να βρουν δύο τέτοιους ποδοσφαιριστές. Φυσικά όμως και δεν αρκούν αυτά. Ειδικά αν καθιερωθεί το 3-5-2, τα κουκιά δεν βγαίνουν. H ΑΕΚ θέλει και άλλες κινήσεις.